ما اگر به قدرت برسیم

1. نخست در صدد خواهیم بود که مرزهای ایران را از حیث امنیت و کنترل در اختیار بگیریم تا کسی اجازه ورود و خروج غیر قانونی و شرکت در اقتصاد زیرزمینی و قاچاق را نداشته باشد.
2. در داخل شهرها با کمک مردم و نیروهای انتظامی امنیت را برقرار کنیم به نحوی که شهروند ایرانی نگران جان و مال خود نباشد.
3. پول ملی را مورد بازبینی قرار داده و بر اساس کار تخصصی پول جدیدی را که بتواند زیربنایی برای ارزش دهی به واحد پول ملی باشد جایگزین ریال بی ارزش کنونی خواهیم کرد.
4. کلیه ی ثروت های بربادرفته ی مردم ایران را لیست و ثبت کرده و یک نهاد تخصصی و توانمد را با ماموریت احیا و اعاده ی آنها با اختیارات کافی برپا خواهیم ساخت.
5. فساد اداری و دولتی را به عنوان یک واقعیت زشت پذیرفته و برای آن با کمک هئیت های کارشناسی ریشه یابی کرده و راه های مقابله و تصحیح را تا مرز بی نیازسازی کارکنان دولت از توسل به ارتشاء و فساد به پیش خواهیم برد.
6. رسانه های غیردولتی را آزاد ساخته و به هرکس اجازه خواهیم داد که بتواند بدون ضربه زدن به وحدت ملی کشور آزادانه حرف خود را بزند.
7. رسانه های دولتی را به کار حرفه ای دعوت کرده و وظیفه ی اصلی آنها را اطلاع رسانی بی غرض و آگاهی رسانی آموزشی قرار خواهیم داد.
8. از فعالان اقتصادی تولید گر و کارآفرین حمایت کرده و به آنها وام های مناسب و کاهش مالیاتی اعطاء خواهیم کرد. در این میان شکل تعاونی را به خاطر کارکرد توامان اقتصادی و اجتماعی به طور گسترده مورد حمایت قرار خواهیم داد.
9. نظام مالیاتی عادلانه، مفید و واقع گرا را بر کشور حاکم ساخته و اختیارات و امکانات لازم برای اخذ منظم کلیه ی مالیات ها ساماندهی می کنیم.
10. از تمامی ایرانیانی که در رژیم آخوندی دچار ظلم و ستم و اجحاف شده اند با تشکیل کمیسیون های حقیقت یاب اعاده ی حیثیث و جبران خسارت خواهیم کرد.
11. کلیه متخلفین و مجرمانی که دستشان به خون و یا ثروت مردم ایران آلوده است را با رعایت نکات حقوقی و انسانی به محاکمه و مجازات خواهیم رساند.
12. حکم اعدام و نیز اجازه شکنجه ی جسمی و روحی را از سیستم قضایی و انتظامی حذف خواهیم کرد.
13. مشکلات زیست محیطی مانند کمبود آب، فرونشست زمین، نابودی جنگل ها و رودخانه ها و تالاب ها و امثال آن را بدون فوت وقت فهرست و براساس سیستم تعیین ارجحیت بر مبنای دو عنصر اضطرار و اهمیت رتبه بندی کرده و کلیه امکانات کشور را برای پرداختن به آنها بسیج خواهیم کرد.
14. به کلیه دانشگاه های کشور، با همکاری وزارت آموزش عالی، درجه ی قابل توجهی از خودمدیریتی و استقلال اجرایی و اختیارات فراوان در زمینه ی تهیه محتوای مفید و موثر آموزشی خواهیم داد.
15. کلیه ی برنامه های درسی مدارس مورد بازبینی وزارت آموزش و پرورش قرار گرفته و محتوای مذهبی، خرافی و نیز ضد علمی از آنها، به نفع روزآمدسازی علمی و تخصصی کتاب های درسی، حذف خواهند شد.
16. به تمامی اجبارهای مذهبی در حوزه های حجاب، موسیقی و امثال آن پایان بخشیده و رعایت اخلاق اجتماعی را به آموزش و مدیریت از پایین با اتکاء به بازسازی هنجارهای اجتماعی بر مبنای اخلاق انسانی و ارزش های ایرانی خواهیم سپرد.
17. فضای سیاسی کشور را باز کرده و به احزاب و سازمان های سیاسی حق فعالیت آزاد و با حمایت قانون را خواهیم داد.
18. به فراخور پیشرفت اوضاع و استقرار امنیت تمامی درصدد خواهیم بود تا انتخابات لازم برای تغییر قانون اساسی، انتخاب مجلس و دولت جدید در فضای دارای امنیت و آزادی تدارک دیده شود.
19. اقتصاد کشور را به سوی تولید و تامین نیازهای حیاتی ملت و سپس تولید برای صادرات هدایت خواهیم کرد و در این زمینه از «الگوی توسعه ی پایدار» پیروی قرار خواهیم کرد.
20. روابط دیپلماتیک کشور با دولت های همسایه و کشورهای دیگر جهان را بر مبنای حفظ احترام متقابل و تامین منافع ملی برنامه ریزی و اجرا خواهیم کرد.
21. مدیریت همه گیری ها و بهداشت عمومی را به دست کارشناسان و متخصصین سپرده و با امکانات دولتی از ابتکارها و اقدامات آنها حمایت خواهیم کرد.
22. کار بازسازی زیرساخت های اقتصادی و خدماتی و رفاهی در چارچوب برنامه های اقتصادی کوتاه، میان و دراز مدت تدارک می بینیم تا دولت های منتخب بعدی بتوانند برای اجرایی کردن این برنامه های بازسازی بنیادین اقتصاد کشور تلاش کنند.
23. فضای جامعه و روابط اجتماعی را با مشارکت مردم و به ویژه هنرمندان، ورزشکاران، سازمان های غیر حکومتی و ابتکار عمل های مختلف شهروندی و محلی تلطیف و بازسازی کرده و آشتی اجتماعی و ایجاد همبستگی مردمی قوی در سطح کشوری را تشویق خواهیم کرد.
24. به استان های محروم ایران رسیدگی های خاص کرده و نوعی از مدیریت مشارکتی محلی با یاری دولت در استان های مختلف را مستقر خواهیم ساخت.
25. فضای سالم اقتصادی و اجتماعی و تامین امنیت را به زمینه ای برای جذب نیروی انسانی و ذخایر مالی ایرانیان خارج از کشور تبدیل کرده و سعی در بازسازی اعتماد شهروندان ایرانی به آینده ی خود خواهیم کرد.
26. مقابله ی فعال و جدی در زمینه ی انواع اعتیادها و سایر ناهنجاری های اجتماعی را با تکیه بر کار کارشناسی، برخورد انسانی و تغییرات زیربنایی برنامه ریزی و اجرا خواهیم کرد.
27. جداسازی دین از حوزه ی سیاست و حکومت را با جدیت و بدون خشونت و اهانت اجرایی کرده و هر گونه راه میانبر برای بازگشت مذهب به حکومت را خواهیم بست.
28. هنر و فرهنگ و ورزش را به طور گسترده و نهادینه مورد حمایت جدی قرار داده و آزادی و خلاقیت را مورد پشتیبانی قرار خواهیم داد.
29. با حذف بسیاری از آنها، تعدد نهادها و نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی را به حداقل رسانده و تلاش خواهیم کرد تمامی این نیروها با قدرت و کیفیت در خدمت تامین امنیت مردم باشند.
30. نهادهای مفت خور و فاقد کارکرد برای کشور ویران شده را حذف و بودجه ی آنها را به تامین نیازهای معیشتی و صنفی و فعالیت های زیرساختی اختصاص خواهیم داد.
31. از تمامی نهادهای صنفی و حرفه ای به ویژه سندیکاهای کارگران و کارمندان حمایت کرده و برای آنها آزادی عمل و پشتیبانی قانونی فراهم خواهیم ساخت.
32. به تمامی اشکال غیرقانونی و غیراخلاقی رابطه ی کارگر و کارفرما در زمینه های تعیین حداقل دستمزد یا نوع قرارداد کار و یا تامین امنیت کارگران خاتمه داده و قانون کار جدید را با حضور نمایندگان واقعی کارگران تدوین خواهیم کرد.
33. به برخوردهای ناسالم و فراقانونی نیروهای انتظامی با مردم خاتمه بخشیده و روابط سالم میان آنها با شهروندان را در چارچوب رعایت کرامت انسانی و حقوق شهروندی تدوین خواهیم کرد.
34. به ستم مضاعف بر زنان خاتمه داده و کلیه ی قوانین تبعیض برانگیز میان زن و مرد را لغو و به جای قوانین شهروندمدار و برابر مستقر خواهیم ساخت.
35. اقدامات ویژه و ضرب العجلی برای بیرون کشیدن میلیون ها ایرانی از زندگی نابسامان و فقر زده را در دستور کار خواهیم داشت و به پدیده هایی مانند کارتن خوابی، کودکان خیابانی، تن فروشی و امثال آن خاتمه می بخشیم.

آری، این ها فقط نمونه ای از کارهایی است که «ما» اگر به قدرت برسیم، از ساعتی بعد از استقرار نظم و امنیت در کشور، آغاز خواهیم کرد و تمام امکانات و نیروهای در اختیار دولت را برای آغاز هر چه سریعتر یکایک موارد فوق و بسیاری از موارد مشابه دیگر به خدمت خواهیم گرفت.

برای چنین کاری نیاز داریم به این که قدرت را از رژیم کنونی خلع کنیم و آن را به دست گیریم. جهت انجام این مهم نیز نمی توانیم منتظر هیچ نیروی نجات بخش خارجی و یا موهومی جز خود باشیم. این البته مبارزه ای است که پرهزینه خواهد بود. اما اگر چنین ایران سیاهی را نمی خواهیم و این فردای روشن و زیبای ترسیم شده را می طلبیم، چاره ای نداریم جز این که این هزینه را با جان و مال خود پرداخت کنیم. مثل هر ملت آزاد و مرفه دیگری، ما نیز باید بجنگیم و آزادی و رفاه را برای خود به دست آوریم.

برای دنبال کردن برنامه های تحلیلی نویسنده به وبسایت تلویزیون دیدگاه مراجعه کنید: www.didgah.tv

برای اطلاع از نظریه ی «بی نهایت گرایی» به این کتاب مراجعه کنید: «بی نهایت گرایی: نظریه ی فلسفی برای تغییر» www.ilcpbook.com

آدرس تماس با نویسنده: [email protected]