بی بی سی - روسای ۴۴ دانشکده پزشکی در ایران درباره افزایش تعداد دانشجویان پزشکی در دانشگاه‌ها هشدار داده و گفته‌اند تبعات «کاهش کیفیت آموزش» در آینده جدی خواهد بود.
آنها در نامه‌ای به وزیر بهداشت ایران نوشته‌اند اخباری درباره افزایش احتمالی ظرفیت‌های ورودی پذیرش دانشگاه در سال ۱۴۰۰ مطرح شده که آنها را نگران کرده است.
در سال‌های گذشته به تدریج شمار دانشجویان در رشته‌های پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی افزایش یافته که به گفته کارشناسان بخش درمان، با ظرفیت‌های موجود در بخش سلامت هماهنگی ندارد.
در متن این نامه اعتراضی به وزیر بهداشت که خبرگزاری مهر آن را منتشر کرده، آمده که در حال حاضر دانشکده‌های پزشکی «بسیار بیشتر از توان واقعی خود» دانشجو می‌گیرند، در حالی که به اندازه کافی فضای آموزشی بیمارستانی و درمانگاه ندارند.
در این نامه همچنین به تاثیر تعطیل بودن دانشگاه‌ها و آموزش مجازی در طول دوره همه‌گیری کرونا اشاره و تاکید شده که این دوران باعث ایجاد «آسیب‌های ناپختگی و کم آموختگی متوسط تا شدید» و «روی هم افتادن دوره‌های مختلف» شده که باید جبران شود.
مرداد ماه دو سال پیش در آستانه بحثی در مجلس ایران، محمدرضا ظفرقندی، رئیس سازمان نظام پزشکی ایران گفته بود در طول ۹ سال تعداد دانشجویان پزشکی بیش از دو برابر شده و حدود ۱۱۷ درصد افزایش داشته است:
«در سال ۱۳۸۸، ۲۲ هزار و ۳۸۱ نفر دانشجوی پزشکی بوده است، اما در سال ۱۳۹۷ این تعداد به ۴۸ هزار و ۵۹۶ دانشجوی پزشکی فقط در بخش دولتی رسیده است.»
در تابستان سال ۱۳۹۸ بر اساس آنچه اعلام شد، تعداد دانشجویان دانشجویان دندانپزشکی هم از ۵ هزار نفر در سال ۱۳۸۸ به بیش از ۱۲ هزار نفر در ۹ سال بعد رسیده بود.
آن زمان شماری از نمایندگان مجلس مشغول تهیه طرحی برای «دو برابر کردن» ظرفیت دانشگاه‌های پزشکی بودند که مسکوت ماند.
دکتر ظفرقندی البته از شاخص‌های پزشکی ایران دفاع کرده و گفته بود عدد ۱.۷۴ پزشک به ازای هر هزار نفر در مقایسه با کشورهای منطقه و سرانه اقتصادی «شاخص مناسبی» است؛ اما توزیع پزشکان در ایران «نامناسب» است و در بعضی از شهرها و روستاها مانند مناطق فقیر و محروم به اندازه کافی پزشک وجود ندارد.
در نامه روسای دانشگاه‌ها به وزیر جدید بهداشت بیش از کمیت بر کیفیت خدمات پزشکی تاکید و گفته شده: «رسالت اول دانشکده‌های پزشکی کشور تربیت پزشکانی توانمند، باسواد، دلسوز به مردم و دردهای آنها، مزین به اخلاق حرفه‌ای است و افزایش کمیت ظرفیت همانطور که در سال‌های گذشته اتفاق افتاده بدون اطمینان از کیفیت می‌تواند آسیبی درازمدت وارد کند.»
بهادر اعلمی هرندی، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، در یادداشتی در اعتراض به افزایش ظرفیت دانشگاه‌ها نوشته بود در ایران «در بعضی موارد در یک شهر کوچک علیرغم نبود امکانات لازم از قبیل فضای آموزشی، بیمارستان و استاد، با فشار نمایندگان یا بزرگان آن شهر اجازه تاسیس دانشکده پزشکی داده می‌شود تا بعدا به امید خدا این امکانات فراهم شود.»
به گفته این پزشک استاد دانشگاه، این دانشکده‌ها به اندازه کافی استاد باتجربه ندارند و حتی بیمارستان‌هایی هستند که «استادان مورد نیاز برای تربیت رزیدنت، ندارند با این حال رزیدنت می‌گیرند و تربیت می‌کنند و به آنها مدرک می‌دهند.»
