شما به عنوان مخالف حکومت، وارد اتاق اشخاصی می شوید که حرف ها و نظرهای بسیار عالی و کوبنده ای در مخالفت با حکومت نکبت مطرح می کنند، آن قدر که اصلا واله و شیفته ی نظرات و نحوه ی صحبت و کلام لیّن و منطقی آن ها می شوید طوری که کم کم طرف را مثل یک لیدر درست حسابی سیاسی می بینید که اگر بخواهد مثلا روزی وکیل مجلس شود، حاضرید بروید به او رای بدهید!

یا طرف را رسانه چی یی می بینید با تیپ و صدای در حد استاد فریدون فرح اندوز که اگر کتاب ناجور و اعصاب خراشِ دُرّه ی نادره ی میز مهدی خان استرآبادی را هم بخواند، آن را مثل راحت الحلقوم در گوش جان تان فرو می دهید و کلام اش را چونان صدای صدای حضرت جبرییل با گوش جان نیوش می کنید.

روزها و هفته ها می گذرد، و در شما حالت خر شدن به وجود می آید که ناگهان طرف ۱۸۰ درجه و به قول احمدی نژاد ۳۶۰ درجه تغییر موضع می دهد و چیزهایی می گوید که شما فکر می کنید کس دیگری به جای آن محبوب خوش فکر و خوش صدا نشسته است!

آری! در کلاب هاوس امروز، مثل اینستا و فیس و توییتر، باید مراقب جیگرطلاهای امنیتی باشید که افکار و صدای شان از جلو دل می بَرَد و از پشت زَهره! :)