او می‌گوید: «من در اکانت شخصی خودم همچون بسیاری از فعالان حقوق بشری دیگر، اغلب موارد تجاوز و نقض حقوق زنان در کردستان را منتشر کرده و پوشش داده‌ام. به همین سبب بسیاری از زنانی که در سردشت قربانی تجاوز شده بودند، پس از دیدن عکس رضا سور، با اکانت حقیقی و اسم و مشخصات واقعی‌شان تماس گرفته و آزار و رنج‌شان را برایم بازگو کرده‌اند.»

به گفته این فعال حقوق بشری، بازتاب افشای اسامی باند تجاوز و واکنش انفجاری کاربران سردشتی در اینستاگرام و تلاش فعالان مدنی سردشت، سبب شد تا اداره اطلاعات سردشت برای ممانعت از انتشار موارد پرشمار تجاوز و نقض حقوق زنان در سردشت، با اعمال فشار از طریق خانواده در نهایت برای واداشتن او به سکوت تلاش کند: «روز گذشته، اداره اطلاعات با خانواده من تماس گرفته و از آن‌ها خواسته تا به فعالیت‌هایم پایان داده و سکوت کنم.»

گفتنی است که پنجشنبه گذشته ١مهر١۴٠٠، دو روز پس از افشاگری‌ نازیلا افخمی، منزل پدری او در سردشت، با پرتاب نارنجک مورد حمله مهاجمان ناشناس قرار گرفت. او در رابطه با حمله مهاجمان گفت: «خوشبختانه کسی آسیب ندیده، اما منزل پدرم به شدت تخریب شده است؛ هرچند پدرم در اداره آگاهی سردشت از مهاجمان شکایت کرده است؛ اما هیچ کدام از آن‌ها تاکنون بازداشت نشده‌اند.»

او در رابطه با تهدیدهای افراد ناشناس پس از افشاگری‌های خود به «ایران‌وایر» گفت: «از پنج‌شنبه گذشته به موازات حمله به منزل پدرم، افراد ناشناس بارها از طریق اکانت‌های گوناگون در اینستاگرام، پیام تهدیدآمیز برایم می‌فرستند. این افراد، با شماره‌های گوناگون و فرستادن پیام، غیر ابراز ندامت و پشیمانی و دست کشیدن از افشاگری، نام شخصی را می‌خواهند که این اطلاعات را در اختیار من گذاشته است؛ آن‌ها، خانواده‌ام را به حمله دوباره تهدید می‌کنند.»

به گفته او، فشار این افراد از طریق ارسال پیام‌ها و تماس‌های مکرر به قدری است که گویی چندین نفر به شکل سازمان یافته موظف و مامور شده‌اند تا این تهدیدها را عملی کنند: «به همین خاطر، مجبور شدم برای حفظ جان خودم به اداره پلیس پناه ببرم و از آن‌ها شکایت کنم.»

خانم افخمی همچنین تاکید کرد که طی چند روز گذشته برخی از اعضای خانواده رضا سور هر روز به منزل پدرش مراجعه می‌کنند و از آن‌ها می‌خواهند که «نازیلا سکوت کند، وگرنه این مشکل با خون پایان خواهد یافت.»

او در رابطه با چه‌گونگی افشای عکس رضا سور و دیگر اعضای این گروه گفت: «اواخر شهریورماه ١۴٠٠، یکی از فالوورهایم در اینستاگرام که قبلا با صحبت هم نکرده بودیم، پیام داد که شخصی به اسم رضا سور حدود چهار ماه قبل به یک دختر نوجوان سردشتی که به یک بیماری مزمن هم دچار است، با زور کلت کمری و چاقو به او تجاوز کرده است.»

به گفته این فعال حقوق بشری، هرچند رضا سور و «علی آبتین»، عضو دیگر باند تجاوز به زنان، پس از شکایت خانواده این دختر نوجوان، بازداشت شده‌اند؛ اما پس از چهار ماه تاکنون حکمی برای آن‌ها صادر نشده و در صورت وجود یک شاکی به نظر می‌رسد، تعیین اشد مجازات برای آن‌ها دور از ذهن باشد؛ چون بسیاری از زنان و دخترانی که قربانی تجاوز این گروه شده‌اند، از ترس جان و آبروی‌ خود جرات ثبت شکایت از اعضای این باند را ندارند.

به گفته او، رضا سور، علی آبتین و «شورش»، سه نفر اصلی باند تجاوز به زنان در سردشت هستند و بر اساس تحقیقاتی که انجام داده‌اند، این گروه طی پانزده سال گذشته موارد پرشماری از تجاوز به زنان و نقض حقوق زنان در این شهر را در کارنامه خود دارند: «اما چون رضا سور، با استفاده از قدرت مالی خود و روابطی که به گفته برخی شهروندان سردشتی با فرماندهان نیروی انتظامی و مسوولان دستگاهای امنیتی دارد، بسیاری از قربانیان و خانواده‌های‌شان را با زور و تهدید به سکوت وا داشته است؛ ما در ادامه تحقیقات خود دریافتیم که رضا سور چند سال قبل خواهرش، شرافت، را به اتهام ناموسی به طرز فجیعی در مقابل چشمان فرزندش، به قتل رسانده است؛ بدون این که مجازات شود.»

نازیلا افخمی در انتهای گفت‌وگو، با اشاره به ناکامی‌های پیاپی نهادهای امنیتی برای واداشتن فعالان حقوق بشری به سکوت، افشای موارد تجاوز و دفاع از قربانیان را همچنان حیاتی و ثمربخش می‌داند.

او باور دارد: «افشاگری علیه افراد و گروهای متجاوز به زنان، در صورت بی‌توجهی و بی‌اعتنایی نهادهای قضایی، انتظامی و امنیتی کشور، ذاتی جامعه مدنی سرزنده و پویا است؛ اعتراضات توده‌ای و مردمی نیز با یک جرقه از سوی یک فرد و یا یک گروه اجتماعی زنده و فعال آغاز می‌شود.»