عباس پهلوان از شناخته شده‌ترین روزنامه‌نگاران ایران قبل از انقلاب است و کار روزنامه‌نگاری را از سن ۱۸ سالگی با روزنامه‌های «شاهد» و «اتحاد ملل» آغاز کرد و در روزنامه‌های دیگر مثل «آژنگ»، «آتش»، «بامشاد»، «اراده سیاه» و «مهر ایران» قلم زد. پهلوان ۱۵ سال سردبیر مجله فردوسی بود که به نشریه روشنفکران ایران شهرت داشت. او همچنین از مؤسسان سندیکای روزنامه‌نگاران ایران است. عباس پهلوان که دو سال پس از انقلاب، در سال ۱۳۵۹ با مخالفت دسته‌ای از دست‌اندرکاران وقت روبه‌رو شده بود دچار زحمت و گرفتاری‌های متعدد شد و چندی بعد، به قول خودش، پس از افزایش شعارهای «عباس پهلوان اعدام باید گردد» دچار واهمه شد و وطن را ترک کرد و به اروپا رفت و در آن‌جا به کار نوشتن در رسانه‌ها که عمدتاً راهی جز مسیر جمهوری اسلامی داشتند پرداخت و باز به گفته خودش، هنگامی که محیط اروپا برای او ناامن شد به آمریکا نقل مکان کرد و در این کشور به روزنامه‌نگاری که پیشه مادام العمر اوست ادامه داد. او در لس آنجلس سردبیری روزنامه فارسی زبان «عصر امروز» را که مخالف جمهوری اسلامی و دخالت دین در سیاست و طرفدار مردم‌سالاری و دموکراسی است، برعهده دارد و با رسانه‌های دیگر نیز همکاری می‌کند.
جلد دوم کتاب «مثلاً خاطرات» عباس پهلوان در ژوئیه سال جاری منتشر شد.
