ایران وایر - احسان مهرابی ـ «محسن منصوری» متولد سال ۱۳۶۳ است و از او به عنوان جوانترین استاندار نام برده میشود. ممکن است از نظر گروهی تهران به عنوان پایتخت حساستر از استانهای دیگر باشد و انتصاب یک استاندار جوان مشکلساز، اما از جهت دیگر استاندار تهران در میان استانداران کماهمیتتر است، چرا که با وجود وزیر کشور و دیگر وزارتخانه عملا استاندار تهران تصمیمگیر اصلی نیست.
درباره استانهای دیگر اما وضعیت متفاوت است و استاندار رییس شورای تامین استان است که نهادهایی چون سپاه پاسداران و دیگر نهادهای نظامی و امنیتی عضو آن هستند. در تهران اما درباره بسیاری از موضوعات امنیتی نهادهایی چون شورای امنیت کشور و یا شورای امنیت ملی تصمیمگیری میکنند و استانداری نقش جدی ندارد.
***
در میان سمتهای محسن منصوری، استاندار جدید تهران، باید سمت مشاور نایب رییس کمیسیون آموزش مجلس را بیشتر جدی گرفت، چرا که این سمت احتمالا دلیل اصلی انتصاب او به این سمت بوده است. یکی از رویههای دولت «ابراهیم رئیسی» و «احمد وحیدی»، وزیر کشور، این است که انتخابات استانداران با نظر و یا مشورت با نمایندگان مجلس انجام میشود و این موضوع انتقاد برخی را نیز به دنبال داشته است.
پیش از این وزارت کشور فرم و پرسشنامهای درباره مسائل و مشکلات استان تهیه و در اختیار مجامع نمایندگان استانها قرار داده بود تا گزینههای خود را به وزارت کشور معرفی کنند.
این روش اما مشکلات خاص خود را دارد؛ چرا که نمایندگان تلاش میکنند گزینههایی را به عنوان استاندار معرفی کنند که نزدیک به آنان باشند و حضور آنان در دورههای بعدی مجلس را تضمین کنند. در دورههای گذشته نیز همواره این چالش بین نمایندگان و دولت وجود داشته است.
نقش استانداری تهران بیشتر مدیریت شهرستانهای استان تهران بهجز شهر تهران است. این شهرستانها اتفاقا مشکلاتی جدی دارند و این اعتراضات در آبان ۹۸ نمود پیدا کرد و درحالیکه شهر تهران کمتر درگیر اعتراضات آبانماه بود، شهرهای اطراف تهران شاهد شدیدترین نوع درگیری بین معترضان و نیروهای امنیتی بود. همچنین یکی از اولین اعتراضات شهری در دوره «علیاکبر هاشمی رفسنجانی» در اسلامشهر رخ داده است. شهرستانهای استان تهران همچنین از اصلیترین نقاط تجمع حاشیهنشینان و اتباع خارجی هستند.
👈 مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
در میان استانداران تهران برخی چهرهها ارتقا یافتند و از جمله «کامران دانشجو»، معاون سیاسی وزارت کشور شد. «محمدنبی حبیبی»، دبیر کل سابق حزب موتلفه اسلامی نیز در دولت «میرحسین موسوی» استاندار تهران بود؛ اما در این سمت هفت ماه بیشتر دوام نیاورد.
استانداران رئیسی، مدیران احمدینژاد
محسن منصوری در دولت «احمدینژاد» نیز از جوانترین مدیران دولتی بود و زمانی که ۲۶ سال داشت، فرماندار ورامین شد. انتصاب او به این سمت اعتراضهایی را نیز به دنبال داشت. در آن دوران امام جمعه ورامین یکی از منتقدان دولت محمود احمدینژاد و به خصوص «اسفندیار رحیم مشایی» بود تا آن جا که سخنرانی مشایی برای افتتاح یادمان «شهدای ۱۵ خرداد» در این شهرستان لغو شد.
محسن منصوری پیش از آن، در سال ۱۳۸۶ دبیرکل جامعه اسلامی دانشجویان و از مسئولان ستاد دانشجویی احمدینژاد در انتخابات ۱۳۸۸ بود. آشنایی ابراهیم رئیسی با او نیز به سمتهایش به عنوان نایب رییس هیئت مدیره بنیاد «علوی» و مدیرعامل بنیاد «کرامت آستان قدس رضوی» باز میگردد.
منصوری همچنین معاون شورای هماهنگی ستادهای انتخاباتی ابراهیم رئیسی بود و اعلام کرده بود ستادهای ابراهیم رئیسی به دنبال سهمخواهی نیستند و براساس تکلیف در حال فعالیت هستند.
دولت ابراهیم رئیسی استانداران دیگری مانند منصوری نیز دارد؛ اما معمولا استانداران او وزرا یا مدیران دولت احمدینژاد بودهاند.
«رضا مرتضوی»، استاندار جدید اصفهان، نیز متولد سال ۱۳۵۶ است و در دولت احمدینژاد فرماندار شهرضا و پس از آن مسئول نمایندگی آستان قدس رضوی در اصفهان بوده است. از «مهران فاطمی» به عنوان یکی از جوانترین استانداران کشور نام برده میشد و او ریاست حوزه استاندار یزد در دولت احمدینژاد بود.
محمود احمدینژاد نیز تجربه انتخاب استانداران جوان را داشت و برخی از این استانداران نیز با دیگر اصولگرایان درگیر شدند. از جمله این استانداران «روحالله احمدزاده»، استاندار جوان فارس بود که با جریانهای اصولگرا درگیر شد و این درگیری حتی به سخنرانی «احمد جنتی» دبیر شورای نگهبان در خطبههای نماز جمعه تهران رسید.
جنتی احمدزاده را متهم کرده بود که نیروهای حزب اللهی را «درو» میکند و افزوده بود که «چگونه میتوان چنین فردی را بدون هیچ تجربه مدیریتی به عنوان استاندار این منطقه مهم منصوب کرد.» نزدیکان احمدزاده اما می گفتند که اعتراضات به او به دلیل با برخورد با زمینخواری برخی از روحانیون و نیروهای سیاسی اصولگرای استان است.
در میان استانداران رئیسی انتصاب «حسین مدرس خیابانی»، استاندار سیستان و بلوچستان، جنجالبرانگیزتر از همه بوده است؛ بهخصوص اینکه رئیسی وعده داده بود برای این استان و خوزستان استاندار ویژه انتخاب کند. مدرس خیابانی سال ۱۳۹۹ وزیر پیشنهادی «روحانی» برای وزارت صنعت و بازرگانی بود که رای نیاورد. انتصاب او اعتراضات اصولگرایان را به دنبال داشت و آنان او را متهم کردند که در سمت مدیرعامل شرکت گروه مدیریت سرمایهگذاری «امید» (وابسته به بانک سپه) در تیرماه ۱۱۷ میلیون تومان حقوق گرفته است.
«صادق خلیلیان»، وزیر جهاد کشاورزی دولت محمود احمدینژاد، استاندار خوزستان شد که در ماههای گذشته شاهد اعتراضات بود و همواره مشکلات ویژه داشته است.
استانداران فعلی دولت رئیسی به نوعی از وزرا و یا استانداران دولت محمود احمدینژاد هستند؛ هر چند گمانهزنیهایی نیز درباره انتصاب برخی از سرداران سپاه پاسداران به استانداری مطرح شده است. یکی از دلایل عقبنشینی از انتصاب فرماندهان نظامی به عنوان استاندار شاید نگرانی از تبلیغات درباره نظامی شدن بیشتر دولت است؛ به خصوص اینکه وزیر کشور خود از فرماندهان ارشد نظامی و پیش از وزارت دفاع فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران بوده است.
«هادی ایمانیه»، استاندار فارس، نیز از جمله گزینههای وزارت بهداشت بود و حتی برخی از قطعی شدن انتخاب او خبر داده بودند، اما در نهایت او به مجلس معرفی نشد.
«فرهاد زیویار»، استاندار لرستان، پیش از این دبیر کمیسیون سیاسی و دفاعی دولت و «محسن افشارچی»، استاندار زنجان، به عنوان استاندار زنجان پیش از این رییس دانشگاه این شهر بوده است.
«محمدرضا هاشمی»، استاندار سمنان نیز سابقه فرمانداری در چند استان را داشته است. «حامد عاملی» نیز متولد ۱۳۵۶ است و برادرزاده امام جمعه این شهر است؛ اما او نقش خود در این انتخاب را تکذیب کرده است.
استانداران در دولت علیاکبر هاشمی رفسنجانی جایگاه ویژهتری در سیاست یافتند؛ به خصوص پس از اینکه تعدادی از آنان در دولت «محمد خاتمی» به عنوان وزیر انتخاب شدند و این رویه در دولتهای بعد نیز ادامه یافت. در دولتهای بعد اما به مرور از وزن و جایگاه سیاسی استانداران کاسته شده است.