چندی پیش اتاقی در بزرگداشت روزنامه نگار پیشکسوت جناب آقای محمد آقازاده در کلاب هاوس برگزار شد و ماشاءالله شمس الواعظین که به عنوان یکی از میهمانان در این اتاق حضور داشت به ایراد سخنانی پرداخت که مو بر تن من راست کرد.

من به لحاظ کار نوشتن، طبیعتا باید از خبرهای مهم روز مطلع باشم ولی چیزی که یکی از حاضران در اتاق گفت اولین بار بود که می شنیدم و وقتی به صحت آن پی بردم لیوانی که در دست داشتم از شدت خشم چنان فشردم که لیوان در دست ام خرد شد.

آقای شمس الواعظین درست روز بعد از اعلام ربوده شدن روح الله زم توسط آدمخوران سپاه در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۹ توییتی منتشر کرد و در آن نوشت:
«از همکاران ام تقاضا دارم در مورد هویت شغلی روح الله زم از هر عنوانی که می خواهند استفاده بکنند، آزاد هستند به جز روزنامه نگار. حرفه روزنامه نگاری والاتر و پاکیزه تر از تجارت بر سر افکار عمومی است. Journalism is not a Crime روزنامه نگاری جرم نیست و روح الله زم روزنامه نگار نیست!»

وقتی این موضوع را خانمی دادخواه به اطلاع جمع در اتاق رساند آقای شمس ضمن تایید موضوع گفت که او در گفت و گو با یکی از مسوولان انجمن جهانی روزنامه نگاران نیز این موضوع را بیان کرده و کسی که نحوه ی ساخت کوکتل مولوتوف در رسانه اش آموزش می دهد روزنامه نگار نیست و غیره و غیره.

یعنی جوانی ربوده شده و در معرض شکنجه و اعدام، یک لگد هم از جناب شمس عضو انجمن جهانی روزنامه نگاران نوش جان کرد.

البته در مورد تعریف روزنامه نگار در تعاریف ارائه شده در مجامع و انجمن های روزنامه نگاری، جناب شمس مغلطه بسیار کرد و بی اطلاعی خود و نادرستی اطلاعات اش در این مورد را عیان نمود از جمله این که زم چون صاحب رسانه بوده و قلم نمی زده روزنامه نگار نبوده و به عنوان روزنامه نگار تعریف نمی شده است که به عنوان کسی که سال هاست عضو انجمن روزنامه نگاران آلمان هستم می توانم در مطلبی مجزا تعاریف دقیق در این مورد را ارائه دهم اما سخن در اینجا از انسانیت و کمک به جوانی ست که در اثر توهم و خودبزرگ بینی و فریب به راهی افتاد که در انتها به ماشین آدم دزدان سپاه ختم شد و ما و هر انسان روزنامه نگار و غیر روزنامه نگاری، به خاطر انسان بودن و انسانیت باید به او کمک می کردیم چه او روزنامه نگار بود چه نبود چه نحوه ی ساخت کوکتل مولوتوف را بیان کرده بود چه نکرده بود و شمس الواعظین، متاسفانه نشان داد که بچه ی کربلا، به وقت سر بریدن فرد گرفتار و ضعیف به دست دشمن مجهز و مسلح و قدرقدرت، امروز هم جا خالی می کند و دست گرفتار را نه تنها نمی گیرد بلکه به وقت گرفتاری دست او را با ضربه ای که اصولا می تواند نزند و دستکم کاری به کار آن نداشته باشد می شکند.