دیندار راستین کسی‌ست که اگر خدای‌اش گفت:
گاو نر را بدوش!
یک عمر به دنبال پستان‌هایش بگردد
*
دیندار راستین کسی‌ست که اگر خدای‌اش گفت:
لک لک و اردک یک پا دارد
پای دیگر آنها را ندیده انگارد
*
دیندار راستین کسی‌ست که اگر خدای‌اش گفت:
کوراب هم با ذکر نام من،
پُر از چشمه‌های آب می‌شود،
یک عمر در عطش آب‌های مقدس
در شورستان‌ها و سرابستان‌ها
عرق‌ریزان سرگردان شود
*
دیندار راستین کسی‌ست که اگر خدای‌اش گفت:
هفت آسمان، سراسر هستی‌ست
از پنجره‌ی تلسکوپ‌ها هرگز
به فوج فوج کهکشان‌ها‌ ننگرد
*
دیندار راستین کسی‌ست که اگر خدای‌اش گفت:
در راه من، کشتن مقدس است!
خُرده‌گیران را دیگر انسان نبیند
و آنان را ساده‌تر از شاخه‌ی درختی بشکند
و آسان‌تر از حشره‌ای، زیر پا له کند
*
دیندار راستین کسی‌ست که اگر خدای‌اش گفت:
با کودک می‌توان عروسی کرد
پیکر تُردِ دخترکِ خُردسالی را
چون تنِ زنِ جوانِ بالیده‌‌ای ببیند
و یک عمر
از فلسفه‌ی مقدس ازدواج با کودک
روایت‌ها بگوید، حکایت‌ها بسازد
*
دیندار راستین کسی‌ست
که تردید‌های دینی‌اش را کفر بداند
و از اینکه، گاه، شراره‌ی پُرسشی
در اندیشه‌اش می‌یابد شرم کند
*
دیندار با سعادت کسی‌ست که رفته باشد
و به خداوندش پیوسته باشد