به مردمی که بیشتر از یک وعده غذا بخورند، فحاشی می‌کنید و می‌گویید «حمال»؟ این مردم چه گناهی کرده‌اند که هم باید سختی روزگار را تحمل کنند! و هم ناسزا بشنوند؟! هنوز چند روزی نگذشته از فحش‌های واعظ دیگری که فرموده بودند: آن‌هایی که فرزندآوری نمی‌کنند، «هرزه» هستند!

نمک به زخم مردم نپاشید. به این ملت بزرگ فحاشی نکنید. نگذارید ملت از این‌که هست، خسته‌تر و ناامیدتر شود... به جای این سخنان و رفتارها، امیدوارشان کنید. در جهت بهبود وضعیت زندگی این مردم دردمند، اقدام عملی کنید.

از مردمی که چند شیفت کار می‌کنند، اما نمی‌توانند شکم خودشان را سیر کنند. از مردمی که حتی نمی‌توانند خانه‌ای کرایه کنند و شب‌ها باید در خیابان و پارک بخوابند. یا گورخواب و اتوبوس خواب شوند، چه انتظاری دارید؟ توقع فرزندآوری دارید؟!

و اگر بچه به دنیا نیاوردند، به آن‌ها می‌گویید: دوری از فرزندآوری «هرزگی» است! آن‌ها هرزه نیستند! آن‌ها فقط پول ندارند!

اگر اوضاع اقتصادی مردم بهتر شود، حتما ازدواج می‌کنند و فرزنددار هم خواهند شد... به جای سرزنش و ناسزاگویی به این ملت شریف، به فکر درمان دردهای‌شان باشید، به فکر علاج مشکلات بی‌شمارشان باشید.»