کانال تلگرام نویسنده
سید احمد علم‌الهدی امام جمعۀ مشهد از ضرورت "اظهار نفرت از زنان بی‌حجاب توسط مردم" سخن گفته و آن را "تکلیف الهی" شمرده است.
منظور او از "مردم" قاعدتاً همان افراد مذهبی قائل به "حجاب اجباری" هستند که خودشان نیز به آن پایبندند.
در حقیقت از ابتدای انقلاب تا هم‌اکنون "اظهار نفرت" مورد نظرِ آقای علم‌الهدی از طرفِ مذهبی‌هایی که آنها را "مردم" خطاب کرده، نسبت به خانم‌های اصطلاحاً "بدحجاب" جریان داشته و دارد، اما این کار چه نتیجه‌ای در پی داشته است؟
نتیجه‌اش این شده است که نه فقط بسیاری از افراد جامعه به حجاب مورد نظر امثال آقای علم‌الهدی بدبین شده‌اند، بلکه آشکارا از آن ابراز نفرت می‌کنند. در واقع آن نفرتی که امام جمعۀ مشهد خواهان پراکندن آن در سطح جامعه است، نه فقط به طور وسیعی پراکنده شده، بلکه به صورتی متقابل، جانبِ خودِ "محجبه"ها را هم گرفته است.
از آن دسته از خانم‌هایی که منتقد و حتی مخالف نظام هستند؛ اما بنا به اعتقاد شخصی یا سنت خانوادگی، همچنان چادر به سر می‌کنند، بارها شنیده‌ام که در کوچه و خیابان و بازار، با نگاه سرزنش‌آمیز و سرشار از نفرت عابران عادی مواجه شده‌اند؛ زیرا عابران آنها را به عنوانِ متنفرانِ از بقیۀ مردم، نمایندۀ ایدئولوژی حکومت ومسبب مشکلات زندگی خود فرض می‌کرده‌اند!
خب، این هم نتیجۀ علاقۀ امثال علم‌الهدی به نفرت‌پراکنی، پدیده‌ای که تار و پود جامعه را فرا گرفته و هبستگی اجتماعی و ملی ایرانیان را با تهدیدی تاریخی مواجه کرده است.
کسانی که باید در تریبون‌های عمومی، مروج همزیستی و مدارای اجتماعی و تحمل جلوه‌های گوناگون شیوۀ زندگی از سوی اقشار مختلف جامعه باشند، بدبختانه کارشان دامن زدن به شکاف‌های فرهنگی جامعه و نفرت‌پراکنی بین طبقات اجتماعی شده است. با این اوضاع خدا به همۀ ما رحم کند!
