مطالعه دی‌ان‌ای همچنین می‌تواند نشان دهد که آیا فردی از یک اختلال ژنتیکی یا بیماری‌های خاصی رنج می‌برد یا خیر. اطلاعاتی که معمولاً محرمانه نگه داشته می‌شوند و در صورت عمومی شدن ممکن است پیامدهایی جدی داشته باشند.

در سال ۲۰۱۵، پروفسور جاکوب آپل هشدار داده بود که مجرمان «ممکن است توانایی کپی دی‌ان‌ای افراد بی‌گناه و جا گذاشتن آن درصحنه‌های جنایت را به دست آورند.»

اگرچه سرقت دی‌ان‌ای یک تهدید جدی برای حریم خصوصی ژنتیکی افراد است، اما این سرقت هنوز در اکثر کشورها جرم اعلام نشده است. بریتانیا دزدی و آزمایش دی‌ان‌ای افراد را از سال ۲۰۰۶ به‌عنوان یک عمل مجرمانه اعلام کرده است. در حال حاضر هشت ایالت در ایالات متحده، مجازات کیفری یا مدنی برای تصاحب بدون توافقی مواد ژنتیکی دارند.

مطالعات می‌گویند که اطلاعات ژنتیکی هنگام رمزگشایی می‌تواند اطلاعات حیاتی را آشکار کند و حتی ممکن است در آینده به‌عنوان یک سلاح زیستی مورد استفاده قرار گیرد. در سال ۲۰۱۲، آتلانتیک مطلبی با عنوان «هک دی‌ان‌ای رئیس‌جمهور» منتشر کرد که در آن نویسندگان ادعا کردند که دولت ایالات متحده به‌طور مخفیانه دی‌ان‌ای رهبران جهان را جمع‌آوری می‌کند و گزارش شده که به‌دقت از دستیابی سایرین به اطلاعات ژنتیکی باراک اوباما جلوگیری می‌کند.

در این گزارش آمده است: «دی‌ان‌ای ریاست‌جمهوری می‌تواند به روش‌های حساس سیاسی مختلف مورد استفاده قرار گیرد، شاید برای ساختن شواهدی از یک رابطه، دامن زدن به گمانه‌زنی در مورد محل تولد و میراث، یا شناسایی نشانگرهای ژنتیکی برای بیماری‌هایی که می‌توانند توانایی رهبری و هوش ذهنی را زیر سوال ببرند».

به نظر می‌رسد با پیشرفت‌های سریع بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک، سرقت دی‌ان‌ای یک تهدید بزرگ در بخش حریم خصوصی و امنیت است.