در مراسم اختتامیه چهلمین جشنواره فیلم فجر مصادف با ۲۲ بهمن ۱۴۰۰ تندیس‌های سیمرغ بلورین در حالی به برندگان اهدا شد که تصویر قاسم سلیمانی گوشه آن حک شده بود!
در چند سال اخیر هر بار که فعالان سیاسی و مدنی از هنرمندان عرصه سینما خواسته‌اند سمت و سوی خود را مشخص کنند و همراه با مردم معترض ایران باشند آنها با بیان عبارت «هنر از سیاست جداست» از پاسخ روشن طفره رفتند.
در ۲۲ بهمن ۱۴۰۰ و بعد از رونمایی از سیمرغ بلورینِ قاسم نشان، اما دیگر هنر از سیاست جدا نیست، تصویر قاسم سلیمانی یکی از سران پرحاشیه سیاسی جمهوری اسلامی با کارنامه‌ای سیاه که بر روی تندیس سیمرغ بلورین نقش بسته پیام آشکاری‌ست مبنی بر سیاسی بودن سینما و مِن بعد از این حنای عبارتی کلیشه‌ای مانند «هنر از سیاست جداست» در جامعه ایران رنگی ندارد و «من سیاسی نیستم» دیگر راه فرار رو به جلو نمی‌باشد...
حال وقت آن شده هنرمندان سینما راه روش خود را برگزیند و یک بار برای همیشه به جامعه ایران پاسخ دهند: «با مائید یا با اونا؟»
اکنون زمان انتخاب است، سینماگران ایرانی بی هیچ عذر و بهانه باید مشخص کنند در چه مسیری گام می‌نهند، آیا همچنان می‌خواهند با حضور خود به سینمای ایدئولوژیک جمهوری اسلامی رسمیت ببخشند و نان خود را در خون فرزندان ایران زمین بزنند؟
شایان ذکر است این موضوع صرفاً شامل حال شرکت‌کنندگان در جشنواره فیلم فجر نمی‌شود، جشنواره فجر بزرگترین رویداد هنری ایران، و تعیین‌کننده سیاست‌ها، خط‌مشی و رویکرد سایر جشنواره‌ها در تمام نقاط کشور است. این بدان معناست که امروزه هیچ تفاوتی مابین هنرمند سلبریتی مرکز‌نشین با هنرمند بی‌نام و نشان از دور‌افتاده‌ترین نقاط ایران وجود ندارد.
پیام واضح و مبرهن است، هر هنرمندی در هر رشته و شاخه‌ای با شرکت در جشنواره‌ها و فستیوال‌های هنری برگزار شده توسط حکومت جمهوری اسلامی، شریک جرم و همراه این حکومت خونخوار در قتل عام و کشتار ایرانیان، و دستش آلوده به خون جوانان کشته شده در آبان ۹۸ و جانهای گرفته شده در پرواز ۷۵۲ اوکراین و... است.
