با این حال در اینستاگرام فارسی، سجاد غریبی تنها نیست. بسیاری شبیه او خود را قهرمان جهان و صاحب مدال‌ها و افتخارها معرفی می‌کنند و به شهرت می‌رسند. مسئله طریقی از ورزش است که آن‌ها ترویج می‌کنند؛ آنچه می‌تواند برای نوجوانان علاقه‌مند به ورزش حاوی آموزش‌های غلط باشد یا روش‌هایی را برای قهرمانی و موفقیت ورزشی نشان دهد که با واقعیت‌های دنیای حرفه‌ای ورزش تفاوت اساسی دارند.

سجاد غریبی ورزشکار رشته پاورلیفتینگ است و به بوکس علاقه دارد. او در سال ۹۵ برای حضور در سوریه به عنوان «مدافع حرم» نام‌نویسی کرد و این اقدام را افتخاری برای خود دانست. غریبی بارها ادعا کرد که قهرمانان جهانی برای مبارزه با او «جا زده‌اند». برای این ادعاها مستنداتی ارائه نشده و از دسته حرف‌های مرسوم بین ورزشکارانی شبیه او است.

رسانه‌های رسمی در ایران بدون تحقیق درباره فعالیت‌های ورزشی او بارها در گزارش‌ها و مصاحبه‌های خود او را یک ورزشکار و قهرمان جهانی معرفی کرده‌اند اما انتشار ویدیویی کوتاه از نمایش او مقابل مارتین فورد کافی بود تا قضاوت‌ها درباره سجاد غریبی را تغییر دهد و او قهرمان فتوشاپی نامیده شود.

ورزشکاران واقعی حتی در رشته‌هایی که خشونت دارد، مروج خشونت نیستند؛ بلکه خشونت را بخشی از نمایش ورزشی خود می‌دانند. پرورش اندام به شیوه غیراصولی و اضافه وزن و ساختن اندامی که با ورزش زیان‌آور رشد کرده، جریانی علیه ورزش است.

گسترده شدن واکنش‌ها به پیش‌نمایش سجاد غریبی مقابل مارتین فورد کمک کرد تا ادعاهای او واهی معرفی شوند و توجه‌عمومی به بی‌پایه بودن ادعاهای عجیب‌وغریب قهرمان‌های اینستاگرام فارسی جلب شود؛ چیزی که شاید برای ورزش قهرمانی مسیرهای بهتری را پیش پای دیگران بگذارد.

فدراسیون‌های ورزشی در ایران باید درباره ورزشکاران اطلاع‌رسانی دقیق و گسترده داشته باشند و به علاقه‌مندان ورزش اطلاعات شفاف ارائه کنند. این مسئولیت فدراسیون‌ها است که مانع از انتشار ادعاهای جعلی شوند؛ اما کمتر فدراسیونی به جریان جاری در رسانه‌های اجتماعی و ادعاهای دغل‌کارانه حساسیت دارد.