در این نظم نوین جهانی! که از چند دهه پس از جنگ جهانی دوم و در حال حاضر در دست اجراست نخستین قربانی آن ایران و محمدرضاشاه بود که بدون تردید و با تمام مشکلات سیاسی - اجتماعی عاشق ایران بود، ایرانی که در زمان او با نداشتن آزادی‌های سیاسی در زمره یکی از کشورهای با اعتبار جهان بودند، ولی از آنجایی که او به دنبال ارتش پنجم جهان و رهبریت نفت و گاز بود و این با منافع ابرقدرتها و نظم نوین ساخته شده غرب هم آهنگی نداشت شاهد وضعیت امروز ایران هستیم.

صدام حسین و عراق در جایگاه دوم بودند، صدامی که فیلش یاد هندوستان کرده بود و به دنبال رهبری یک میلیارد و سیصد میلیون اعراب صاحب ثروت نفت و گاز بود، صدامی که با وجود دیکتاتوری و نبود آزادی‌های سیاسی - اجتماعی در عراق عاشق کشورش بود و در زمان او سیستم‌های بهداشتی و آموزش و پرورش گوی سبقت را در منطقه ربوده بود.

سومین سرهنگ قذافیِ دیکتاتور بود که با وجود نبود آزادی‌های سیاسی - اجتماعی در لیبی، مردم لیبی به یکی از بلند پروازانه ترین رویا‌ها دست یافته بودند ولی او هم به دنبال رهبری آفریقایی‌ها در نظر داشت بانک جهانی را کنار بزند و خود به تمامی کشورهای آفریقایی وام بدون بهره و یا با بهره نازل بدهد.

امروز نوبت پوتین است که روسیه‌ای را که دارای امکانات و اعتباری حداقل در بعضی مناطق جهان داشت به جمهوری اسلامی امروز بدل کند، به اوکراین لشگر می‌کشد و غرب کوچکترین واکنش نظامی نشان نمی‌دهد چرا که هدف شکست نظامی برای روسیه نیست، هدف ویرانی تمام و کمال روسیه است و برای چندین دهه. امروز پوتین با لشکرکشی به اوکراین بزرگترین فریب تاریخی روسیه را بنام خود به ثبت رسانید و دیری نخواهد پایید که تصویر روسیه چند سال بعد را در امروز جمهوری اسلامی و پی آمدش را برای مردم ایران شاهد خواهیم بود.

حسین لاجوردی
دوم مارس ۲۰۲۲