یک منبع آگاه و نزدیک به خانواده موسیوند پیشتر به «هرانا» گفته بود: «بهنام وزن زیادی از دست داده و به سختی صحبت می‌کند. دل‌درد و حالت تهوع دارد و برای تسکین درد به او مرفین تزریق می‌کنند.»

به گفته‌ی این منبع، هیچیک از مسئولان زندان کرج و دادستانی به ملاقات موسیوند نرفته‌اند و از پاسخ به خانواده‌‌اش نیز اجتناب می‌ورزند.

بهنام موسیوند از سی‌ام فروردین‌ماه اقدام به اعتصاب غذای تَر نموده و به گفته‌ی آرش صادقی، در شانزدهمین روز نیز وارد اعتصاب غذای خشک شده است. او در اعتراض به وضعیت موجود کشور و رفتار ناشایست مأموران با خانواده‌اش و همچنین حقوق قانونی و انسانی خود دست به اعتصاب غذا زده است.

این زندانی سیاسی مبتلا به بیماری پروستات است که بر اثر عدم درمان به‌موقع، دچار بیماری‌ کلیوی نیز شده است. بیش از ۱۰ مأمور گارد زندان «رجایی شهر» کرج، هنگام انتقال به بیمارستان به دلیل امتناع از زدن دستبند و پابند، او را به شدت مورد ضرب و جرح قرار دادند، به گونه‌ای که رئیس گارد این زندان، با پوتین دست زندانی را لگد کرده و به این ترتیب توانسته‌اند به وی دستبند و پابند بزنند!

در روزهای گذشته نیز که به دلیل عدم واکنش مسئولان به رفتارهای غیرانسانی مأموران‌شان، بهنام موسیوند در بیمارستان نیز به اعتصاب غذای اعتراضی خود ادامه داده، ماموران حاضر در محل بستری‌اش، زمانی که مادر وی قصد ورود به اتاق فرزندش را داشته، در رفتاری غیرانسانی، وی را هُل داده‌ و مورد توهین قرار دادند و گویا به مادر بهنام گفته‌اند، «روزانه در حد یک دقیقه حق ملاقات با فرزندش را دارد نه بیشتر!»

این رفتار توهین‌آمیز باعث شده تا این زندانی سیاسی ۳۵ ساله از روز گذشته اعتصاب غذای خشک کند.

در توئیتر فارسی برای دومین‌ بار توفان توئیتری با هشتگ‌های #savebehnam #بهنام_موسیوند در حمایت و اعتراض به وضعیت بهنام موسیوند به راه افتاده. شمار زیادی از کاربران به رفتارهای فراقانونی و غیرانسانی دستگاه‌ قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی با زندانیان از جمله بهنام موسیوند اعتراض کرده‌اند.

سعید افکاری برادر نوید افکاری از معترضان امردادماه ۹۷ که با حکم ضدبشری قوه قضائیه اعدام‌ شد، نوشته است «این روزها جمهوری اسلامی به خاطر ترسش با روش‌های جدیدی قوی‌ترین فرزندانمان رو می‌کشد. بهنام محجوبی، شاهین ناصری، مهدی صالحی و... و حالا ضحاک تشنه خون بهنام موسیوند عزیزمان است.»

شرکت‌کنندگان در این توفان توئیتری، ضمن ابراز نگرانی از خطری که جان بهنام موسیوند را تهدید می‌کند، به یادآوری وضعیت مشابهی که برای بهنام محجوبی از دراویش گنابادی در زندان رخ داد می‌پردازند. محجوبی پس از یک دوره طولانی نگهداری غیرقانونی در زندان، با وجود ابتلا به عارضه‌ی هراس از فضای بسته و تنگ، با تشدید تشنج‌هایش در بیمارستان بستری شد و جان خود را به دلیل عدم درمان به‌موقع از دست داد.

یک کاربر به نام شبنم نوشته است: «اینجا کجاست که مقاومت تو باید بیولوژی بدن را به سخره بگیرد، بهنام؟ اینجا کجاست که باید علم پزشکی را در مقابل اراده‌ی تو قرار بدهیم و از تنی که دیگر نه معده، نه کلیه، نه کبد و نه کیسه صفرای سالمی برایش مانده درس بگیریم؟ رفیق من! تن تو نباید میدان جنگ باشد.»

بهنام موسیوند به پنج سال زندان محکوم شده که بیش از دو سال از این حکم را گذرانده است. او با توجه به بیماری‌های پروستات و کلیه، باید از سوی قوه‌ قضاییه به مرخصی درمانی فرستاده می‌شد ولی مورد ضرب و جرح مأموران حتی در بیمارستان قرار گرفته و اکنون به نوعی او را در بیمارستان حبس و ممنوع‌ از ملاقات کرده‌اند تا از این طریق وی را وادار به شکستن اعتصاب غذا کنند.

این در حالیست که حفظ سلامت زندانیان در دوران محکومیت‌ بر عهده نهادهای امنیتی و قضایی است ولی همواره این دستگاه‌ها تخلفات آشکار مرتکب می‌شوند تا زندانیان از جمله به دلیل بیماری به کام مرگ فرستاده شوند.