دومین نکته فحش های واقعا وحشتناکی بود که این پنج شش نفر به کسانی که به سینما می رفتند می دادند: حرامزاده، فاحشه .... البته آن خانم محترمی که تحتانیات خود را با دست به شش هفت نفر تجمع کننده نشان دادند قطعا چیزی در حد مریم میرزخانی بودند و معلوم است که چنین شخصیت والایی از شنیدن چنین فحش زننده ای دچار ناراحتی می شوند!

موردِ سوم بر می گشت به سردسته ی خُبَثا، یعنی سام رجبی، که وای وای، اصلا نگو و نپرس!

ایشان در زمانی که قرار بوده قهرمان جودوی ملی «جمهوری اسلامی» شود، زیر نظر مربیان عزیز و فدراسیونی اش دوپینگ کرده و اسم اش اینی که الان هست نبوده و به جناب آقای علیرضا امیرقاسمی، گفته است «مرتیکه»!

البته دوپینگ رجبی همچین دوپینگ خطرناکی هم نبوده و نامبرده فقط به شش ماه محرومیت ورزشی محکوم شده است.

اما وحشتناک تر از وحشتناک، نشان دادن عکس ها و فیلم های سام رجبی، قهرمان ملی جمهوری اسلامی زیر پرچم مجاهدین خلق بود که آقای امیرقاسمی از هر چه بگذرد قطعا از این یکی نمی تواند بگذرد!

انگار آموزه های آقای امیرقاسمی طولانی شد. پس به نکته ی آخر می پردازم و می روم یکی از شوهای سرشار از فرهنگِ تلویزیون طپش را تماشا کنم ، یکخرده روحیه مبارزاتی بگیرم!

جناب امیر قاسمی هنگام صحبت از قاسم تروریست، که پرزیدنت ترامپ او را به لقاءالله پیوستاند یک مشابهتی میان او و مرحوم چگوارا می یابد و این که یک عده چگوارا را قهرمان می دانند و یک عده او را تروریست کمونیست. لذا احتمالا قاسم سلیمانی هم همینجوریاست! البته یک فرق کوچک میان این دو نفر هست و آن این که جناب چگوارا اگر به کشور های دیگر می رفت، خودش مسلسل دست می گرفت و در جنگل ها «شخصا» مبارزات پارتیزانی علیه حکومت ها انجام می داد و مثلا چند چمدان پول زبان بسته ی مردم آرژانتین را توو حلقوم کوبایی ها و بولیویایی ها های نازنین نمی ریخت!

دیگه همین دیگه! خیلی متشکرم از جناب امیرقاسمی که در جهت بیداری ما کوشیدند و من شخصا نه تنها از چرت ملیح بلکه از خواب گران جهل هم پریدم!