فرزانه روستایی - کنفرانس مطبوعاتی و نیز پیام دو روز پیش شاهزاده رضا پهلوی نقطه عطفی در تحولات سیاسی کشور است. معنای تحول این است که برای اولین بار در دهه های معاصر یک نفر امکان احتمالی و شرائط نسبی رسیدن به قدرت را دارد و در نگاه سنتی می تواند بر منابع مالی و نهادهای قدرت دسترسی داشته باشد اما به همه آنها می گوید نه.
نگاه جدید رضا پهلوی به قضایا از این نظر که بعد از پروژه ققنوس در سال ۱۳۹۷ و نیز پس از پروژه پیمان نوین، راهکارهای اجرایی تری را مطرح کردند قابل توجه است. ایشان اعتقادی به رهبری هرمی از بالا به پایین ندارند و رهبری خطی را توصیه می کند که زمینه ساز مشارکت عمومی و مشارکت حداکثر مردم و الیت سیاسی کشور باشد. برای اولین بار در صحنه سیاسی ایران و از ایشان شنیده می شود که هیچکس نباید حذف شود و حذف هر کس معادل آسیب ملی به همه مردم است. ایشان تاکید می کنند که وزن سیاسی جریان های داخل از وزن اپوزیسیون بیشتر است و اپوزیسیون باید از داخل خط و هدایت بپذیرد.
از نو آوری های دیگر این است که از مواضع ایشان به صراحت می شود دریافت که قرار نیست فرزند شاه فقید نقش یک زلنسکی را برای کشور ایران بر عهده بگیرد و صریح و واضح می گوید از من و سن من گذشته و نسل جدیدی که بسیاری از آنها در ایران هستند بهتر از هر کس دیگری از پس ماموریت نجات کشور بر می آیند.
وقتی مواضع ایشان را با مواضع اکثریت قریب به اتقاق مسئولان جمهوری اسلامی و نیز کسانی مقایسه می کنیم که طی این چند سال از هیچ امکانی برای بهره بردن از منابع مردم ایران و چپاول کشور نگذشته اند آنگاه می شود قضاوت کرد که مواضع جدید شاهزاده رضا پهلوی یک نقطه و تحول سیاسی مهم است که از قضا، نقش و وزن سیاسی ایشان را بیش از پیش ارتقأء می دهد.
