روز گذشته عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی و گردشگری، در حاشیه‌ی جلسه‌ای که با هتلداران داشت، ضمن پاسخ به پرسش‌های مختلف خبرنگاران، به موضوع جام جهانی قطر و مساله‌ی خرید کشتی‌های مسافربری و تفریحی، برای بهره برداری در دوره‌ی جام جهانی، پرداخت. و زنگ‌های خطری را به صدا در آورد که خیلی‌ها ممکن است هنوز متوجه آن نباشند! از نوع همان خطرات فرو ریختن متروپل، تصادف قطار، فرو افتادن هواپیما، و غرق شدن کشتی. چرا که تجربه‌های چهل و سه ساله حکومت اسلامی نشان داده که این حکومت به تنها چیزی که فکر نمی‌کند آرامش و سلامت و جان انسان است.
گردشگری نابود شده‌ی ایران
مسئولین ناکارآمد، نادان، و ایران ستیز، میراث فرهنگی و گردشگری حکومت اسلامی چهار دهه است؛ در کنار ویران کردن و یا به حال خود رها کردن میراث‌های تاریخی و فرهنگی غیر مذهبی ایرانیان، گردشگری ایران را نیز به وضعیت تاسف باری درآورده‌اند. و دو دهه است به صرافت افتاده‌اند که سر و سامانی به آن بدهند، از متوسل شدن به گردشگری اسلامی گرفته، تا گردشگری سلامت که با بی توجهی حتی گردشگران کشورهای اسلامی روبرو شد، و فقط عده‌ای خوشگذران مسلمان اهل صیغه، و جماعتی زائر را (آن هم از جیب مردمان ایران) به ایران کشاند. آخرین اقدام و تلاش‌شان، حیله‌ای زیر نام «فم تریپ» بود که در همین هفته‌های اخیر با شکست مفتضحانه‌ای روبرو شد. و اکنون همه‌ی تلاش خود را گذاشته‌اند روی تماشاگران جام جهانی قطر.
جام جهانی قطر و میزبانی ایران
سه چهار ماهی ست که وزارت گردشگری حکومت اسلامی جلسه پشت جلسه دارد برای پیدا کردن راه هایی که بتوانند تعدادی از تماشگران جام جهانی را به ایران بکشانند و آن‌ها از طریق جزایر ایران به دوحه بروند. یعنی شب‌ها در جزایر ایرانی بخوابند و روزها هوایی و یادریایی خودشان را به تماشای فوتبال برسانند.
از همان ابتدا که قطر میزبان جام جهانی ۲۰۲۲ شد، با توجه به وسعت این کشور و ظرفیت محدود اقامت در آن، همسایگان قطر برای مشارکت در میزبانی اعلام آمادگی کردند، از عربستان گرفته تا امارت، کویت، عمان و حتی ترکیه. ایران نیز در سال ۱۳۹۷ برای میزبانی اردوی تیم‌ها و تماشاچی‌ها در جزایر خلیج‌فارس اعلام آمادگی کرد.
مسئولین وزارت گردشگری حکومت اسلامی مدعی هستند امکان سفر بدون ویزا (در آن دوره) به این جزایر و ارزانی هتل‌های ایران به نسبت هتل‌های دوحه، از یک سو و رفت و آمدهای هوایی و دریایی کوتاه مدت به دوحه شانس کشاندن این تماشاگران به ایران را زیاد می‌کند. و آن‌ها می‌توانند در طول حدود یک ماه (از ۲۱ نوامبر تا ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲) مبالغ زیادی ارز وارد ایران کنند. که البته این ادعا را اگر کشورهایی چون ترکیه و کویت و یا دیگر کشورها داشته باشند، با تجربه‌های خوب گردشگری‌شان ممکن است به واقعیت نزدیک باشد.
در عین حال مسئولین شایعاتی را هم، به سان «فم تریپ»، راه انداخته‌اند که زنان در طول این سفر می‌توانند بی حجاب باشند و مشروبات الکلی و چیزهای دیگر هم مجاز است. (که البته ضرغامی دیروز این شایعه را تکذیب کرد)
تدارکات مفصل زبانی و بدون پایه و اساس
وزارت میراث فرهنگی و گردشگری در ماه فروردین ۱۴۰۱، پس از سه سال که از اعلام آمادگی‌اش برای میزبانی جام جهانی قطر می‌گذشت، بالاخره وزیر راه قطر را به کیش دعوت کرد (جایی که تا دوحه ۴۰ دقیقه فاصله هوایی دارد) و قرار شد که با همکاری دو کشور، خط مستقیم هوایی و دریایی از دوحه به کیش و بالعکس ایجاد شود و حدود ۳۶ پرواز هفتگی داشته باشد.
در جلساتی که پس از این قرار با قطر انجام شد، گنده گویی‌های معمول مسئولین حکومت اسلامی هم شروع شد: محمدی‌بخش، رییس سازمان هواپیمایی کشور اعلام آمادگی کرد که «می توانند از شهرهای مختلف ایران به قطر روزانه تا ۲۰۰ پرواز داشته باشند.» حسن عباس نژاد مدیرکل امور دریایی سازمان بنادر و دریانوردی هم گفت: «در حال حاضر سه‌هزار صندلی ظرفیت شناورهای مسافری است که می‌توانند در روز و شب جابه‌جایی مسافر را بین بنادر ایران و قطر و کشورهای دیگر انجام دهند و به همین منظور هم، ترمینال مسافری کیش در حال آماده‌سازی است» رستم قاسمی، وزیر راه هم گفت: «انتظار می‌رود روزانه ۵۰۰ هزار ایرانی از جام جهانی قطر بازدید کنند، خارجی‌هایی هم که به قطر می‌آیند می‌توانند دریایی یا هوایی به بازدید از جزایر جنوبی ایران بپردازند و ما امکان جابه‌جایی و اسکان همه آن‌ها را داریم.».
هیجان جهانی برای آوردن کشتی‌های مسافری به خلیج فارس
ضرغامی روز گذشته وقتی در مقابل پرسش یکی از خبرنگاران که از خرید کشتی‌های تفریحی می‌پرسید گفت: «من متخصص کشتی نیستم، وظیفه من حل مشکل سوخت کشتی‌ها بود که حل شد (البته روشن نیست که از چه هنگامی وزارت میراث فرهنگی و گردشگری در کار تهیه سوخت هم دستی دارد). و افزود که: «اکنون در سراسر دنیا بسیار علاقمندشده‌اند در حوزه ما کشتیرانی مسافری داشته باشند. و تاکید کرد: «کاملا جدی و مبتنی بر اطلاعاتی ست! به همین دلیل {دیگران} تلاش می‌کنند این اتفاق نیافتد. موضع‌گیری امریکایی‌ها، کانادایی‌ها و فرانسوی‌ها را در این دو هفته ببینید که چقدر بر طبل ایران‌هراسی می‌کوبند، رسما اطلاعیه می‌دهند که کسی ایران نرود، چون آن‌ها احساس می‌کنند گردشگری در ایران در حال رونق گرفتن است. هر وقت دیدید ایران‌هراسی جدی شده است بدانید گردشگری درحال رونق گرفتن است، از گذشته همین روال بوده است»
و کلی حرف‌های بیهوده و بی پایه دیگر در ارتباط با اشتیاق سرمایه گذران ایرانی و غیر ایرانی برای خرید کشتی و آوردن آن به ایران و ترس اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها از گسترش گردشگری ایران!
حضور سپاهیان در گردشگری و جام جهانی قطر
ضرغامی در جایی می‌گوید «به همه گفتم کشتی‌های خود را به این منطقه بیاورید، ما هم کمک می‌کنیم خطوط راه بیفتد. با نهادهایی همچون بنیاد مستضعفان نیز وارد مذاکره شدیم و قرار شد کروز شایسته مسافر ایران تهیه کنند و در سواحل شمالی راه بیندازند، این کشتی‌ها هم در داخل و هم برون‌مرزی قابل استفاده است»
اما براساس گفته‌های ضرغامی در میانه‌ی این رفت و آمدها و جلسات مربوط به خرید کشتی، ناگهان نهادهای نظامی و سپاه پیدایشان شد که: پس ما چی؟ ما هم می‌توانیم سرمایه گذاری کنیم و کلی کشتی تفریحی بخریم و بیندازیم روی آب‌های خلیج فارس و به رفت و آمد مسافران کمک کنیم.
ضرغامی روز گذشته نیز از این که با نهادهای نظامی و سپاه درباره شناورها و جابه جایی مسافران از طریق دریا جلساتی داشته‌اند گفت، با این استدلال که «نیروهای مسلح در بخش مهمی از گردشگری دریایی می‌توانند به ما کمک کنند.»
نفت کش‌ها هم برای رفت و آمد مسافران به حرکت در خواهند آمد
نکته کمدی قضیه وقتی ست که ضرغامی از پیشنهاد شرکت نفت در کمک به این برنامه گردشگری، نظامی، جهانی می‌گوید: «وزارت نفت اخیرا اعلام کرده نفت کش هایی دارد که به تدریج از رده خارج می‌شوند، یعنی ایمنی لازم برای جا به جایی سوخت را ندارند اما این نفت کش‌های عظیم که سرمایه گذاری زیادی روی آن‌ها شده شاید برای گردشگری خوب باشد» و سپس ذوق زده ادامه می‌دهد: «بالاخره نفت‌کش عظیم با آن عرشه و امکانات خودش یک جاذبه گردشگری است. اصلا همین که جوان‌ها می‌توانند سوار یک نفت‌کش شوند و در جریان ماموریت‌های آن قرار بگیرند، حتی در آن رستوران بروند یا درون این نفت‌کش یکسری امکانات تفریحی وجود داشته باشد، جذاب است. فکر می‌کنم با حرکتی که آغاز شده است، همه نهادها علاقه‌مندند در این حوزه سرمایه‌گذاری کنند، امیدوارم عجله کنند تا این کار رونق بگیرد.»
و در کنار همه این خبرها و گفته‌ها یک خبری هم هست که راست یا دروغ می‌گوید: «در پی افزایش گمانه زنی‌ها و اخبار پیرامون نقش ایران در اسکان توریست‌ها و تماشاگران جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در دو جزیره قشم و کیش، دبیرکل کمیته سازماندهی جام جهانی ۲۰۲۲ مشارکت ایرانی‌ها در میزبانی برخی دیدارها همچنین اسکان طرفداران در این تورنمنت را تکذیب کرد»
نتیجه
با وجود تجربه‌های تلخی که ظرف ۴۰ سال گذشته از عملکرد مسئولین حکومت اسلامی و نادانی و ناکارآمدی آن‌ها دیده شده از یک سو، و بدخواهی و بدکاری‌هایشان از سویی دیگر، هر انسان عاقلی را نگران حضور فعال مسئولین حکومت اسلامی در جام جهانی می‌کند.
این همه رفت و آمد هوایی، با هواپیماهای موجود در ایران، و این همه رفت و آمد دریایی در کشتی هایی که پاسداران صاحب و فرمانده‌اش هستند، و نفت کش هایی که معلوم نیست چقدر برای مسافر بری امن هستند، و این همه زن و مرد اروپایی و آمریکایی و کانادایی و ... بی خبر بی گناه که نمی‌دانند هر کدام آن‌ها می‌توانند گروگانی پر منفعت برای حکومت اسلامی باشند.
شکوه میرزادگی
حال و آینده‌ی ایران، کورش عرفانی
