سلامی گرم سلامی چو بوی خوش آشنائی.
سلام به نسلی که در میدان مبارزه‌ای سخت نابرابر در حال نوشتن تاریخ نوین سرزمینی است که هر گز از فریادآزای خواهی زنان خالی نبوده است. سلام بدختران و پسران جوانی که می‌سازند با خشت جان خود وطن را!
زنان پیشاپیش مردان سرود خوان این راه پرشکوه رهائیند. در این روز‌های تاریخ ساز در این روز هائی که شهامت زنان و حضور چشم گیرشان در میدان مبارزه قلب‌های ما نسل گذشته را هر چند به اضطراب هر چند به درد غرق شادی می‌سازد. نقش عظیم زنان در مبارزه امروز رنگ گرفته از رهروانی است که با خشت جان خویش دوباره وطن می‌ساختند. بنگریم به زندان‌ها به صد‌ها زن مبارزی که شجاعانه در برابر حکومت مستبد ایستادند و شکنجه سخت را طاقت آوردند.
در این دوران وحشت که فرمانروائی جابر، خود شیفته، وجانی. امر حجاب را به یاسای حکومتی خودبدل کرده است. زنی با نام نرگس محمدی نخستین زنی که به تنهائی وبی هراس حجاب از سر گرفت و موی افشان کرد. پای بر روی این قانون نهاد. راهگشا وامید بخش دختران جوانی بود که امروز در جمع بزرگ معترضان به جمهوری اسلامی حجاب از سر گرفته ودر آتش می‌افکنند.
مبارزه وشهامت امروز دختران در بر گرفتن حجاب از سر مدیون شهامت چنین زنانی است. زنی چون قرته العین که در اوج تعصب و عقب ماندگی مردمان این سرزمین حجاب از سر بر گرفت و قدرت زنانه را بنمایش نهاد.
مبارزه با شکوه گرفتن حجاب از سر و پیشاپیش حرکت کردن دختران منبعث از نیروی دختری است با موهای چند رنگش" سپیده قلیان "که از زندانی به زندان دیگر انتقالش می‌دهند! نشات گرفته از شهامت دختری بنام" آتنا دائمی "! از زنانی که در روز جهانی زن گل در مترو تقدیم زنان کردند واز کرامت انسانی سخن گفتند و رنج سال‌ها زندان را بجان خریدند.
این جنبش مدیون دختر جوانی است بنام "سپیده رشنو"که رو در روی دختری که با هزار رشته به دستگاه سرکوب متصل بود ایستاد و تاوان این ایستادگی را با مظلومیت و چهره‌ای زخمی در تلویز یون بنمایش نهاد.
تصویری از مرگ روحی یک دختر جوان وتحصیل کرده که حکومت اسلامی با در هم شکستن او در مصاف با یک آتش به اختیار حکومتی که هنوز دهانش بوی شیر می‌داد تلاش می‌کرد! مخالفان حجاب اجباری را تحقیر کند. فشار و تحقیر این دختر جوان با آن سیمای زخمی و غمگین روح ملتهب و وخشمگین ملت را سخت آزار داد.
مرگ مظلومانه "مهسا امینی "دهانه آتشفشان گشود.
برآمد شجاعانه ده‌ها هزار جوان تفاوت نمی‌کند دختر یا پسر محصول چنین تحقیری است. درست است که کار بر داشتن حجاب از سر کار شجاعانه دختران است اما ایستادن پسران ومردان جوان در کنار این دختران و حمایت از کار سترگ آنان و سر دادن شعار "زن، زندگی، آزادی "نمایشی از بلوغ فکری نسلی است که می‌خواهد در سیمای قرن بیست ویکم، در سیمای انسانی آزاد، متکی بنفس و مدرن ظاهر شود. حقی که حکومت و حکومت گران متحجر اسلامی از آن‌ها دریغ داشته‌اند.
در این راه قلب یک ملت همراه مبارزان در صحنه است.
قلب شاعره‌ای مبارز که همیشه در پیشاپیش صف اعتراضات گام بر می‌داشت. شاعره‌ای بنام "سیمین بهبهانی" که در یورش ماموران حکومتی بخشی از بینائی خود از دست داد! بی آنکه ایمان وامید خود را به نسل جوان این سرزمین از دست بدهد. جان عاشقی که تا آخرین لحظه حیات در آرزوی بوئیدن گلی بوداز باغ نسل جوان وآینده ساز ایران.
"دوباره می‌سازمت
اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو می‌زنم
اگر چه با استخوان خویش
دوباره می‌بویم از تو گُل
به میل نسل جوان تو
دوباره می‌شویم از تو خون
به سیل اشک روان خویش"
این نسل! این مبارزین، این دختران جوان در صحنه بر شانه جنین عزیزانی تکیه داده‌اند. از این رو این مبارزه هرگز نقصان نخواهد یافت. این نعره تا رسیدن به سرا پرده گل در چهار سوی ایران زمین طنین افکن خواهد شد. من به رسیدن چنین روزی ایمان دارم
ابوالفضل محققی
مهسا، سرود بیداری، علیرضا نوری‌زاده
جنبش کنونی و سیر حرکت آن، کورش عرفانی
