پیش به سوی ایرانی آزاد و آباد
زن، زندگی، آزادی!
ایران زمین
ای سرزمین؛ مهد دلیران
ای سرزمین؛ رویاهای بزرگ با حکومتگران کوچک و حقیر
با مردمانی بزرگ، با رویاها و اندیشه های زندگی بخش
ای سرزمین پاکی و راستی
کجاست ؟ روح بزرگت!
تو را بارها به بند کشیدند
در طول قرنها خوابت کردند !
باز از خاکسترت، ققنوس وار پرگشودی
و ای سرزمینی که رودابه ها و گردافریدها،
چون، قره العین و فروغ و سیمین و مهسا ها را، در دامنت پروراندی
و بارها نام نیکت را اواز، دادند
ای سرزمین، رستم و سیاوش و بابک و ستارخان...
بارها تو را از ریشه زدند
دوباره بیدار شدی و صبح‌های دل انگیز و امید آمدند
اینبار، اهورامزدا نگهبان تست
بزودی پرچم سه رنگ شیر و خورشید نشان رهایی؛ برفراز میدان آزادی برافراشته خواهد شد
و مهسا در روح و روان ما حلول خواهد کرد
و سرزمین مان طعم آزادی را خواهد چشید
چه بالا بلند و زیبا می خرامی
روح بزرگت آواز زندگی و سرزندگی است
گربه بیدار زمان ما ایران است!
و ما، همه ژیناییم، رهسپاریم تا رهایی و آزادی!
ایران را پس می گیریم!
امیر کراب بیست و یکم‌سپتامبر دو هزار و بیست و دو
مطلب قبلی...
ای جوانان وطن، هادی خرسندی
ای جوانان وطن، هادی خرسندی
