♦️در واکنش به اعتراضات و ناآرامی‌های جاری در کشور، دو صدای کاملاً متفاوت از اجزاء مختلف دستگاه قدرت به گوش می‌رسد. در یک طرف ماجرا، سران قوای سه‌گانه ضمن بیان برخی سخنان هشدارآمیز، عمدتاً لحن ملایم و مسالمت‌جویانه‌ای در برابر معترضان در پیش گرفته‌اند و هر کدام به نحوی از لزوم تغییر در پاره‌ای سیاست‌ها و تحول در نحوۀ اجرای آنها در کنار استقبال از «اعتراض اصلاح‌خواهانه» سخن گفته‌اند.
♦️این نوع واکنشِ مصالحه‌جویانه، در میان بعضی دیگر از مسئولان کشور نیز در حال تکرار است. در طرف دیگر ماجرا، شماری از نمایندگان مجلس و رسانه‌های منتسب به تندروترین بخش حکومت، طبق روال گذشتۀ خود با لحنی زشت و سخیف نسبت به عموم مردم معترض، خواهان قلع و قمع آنها و تشدید فزایندۀ قید و بندها و محدودیت‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی در کشورند.
♦️اکنون پدیدۀ اعتراضات خیابانی، این شقاق و رویارویی را در بین دو طیف اصولگرایان از پرده برون افکنده و از این به بعد هم روزبه‌روز شدیدتر می‌شود. به نظر هیچ راهِ عملی برای پیشگیری از این روند محتوم وجود ندارد، زیرا در فضای انتزاعی می‌توان به‌رغم اختلاف‌نظرهای بنیادی، با یکدیگر اظهار دوستی و اتحاد کرد؛ اما وقتی پای مسائل اجرایی در میان باشد، فقط یک برنامه یا رویکرد می‌تواند مبنای عمل قرار گیرد و برنامه‌ها و رویکردهای متفاوت به ناچار باید کنار گذاشته شود.
♦️ برنامه و رویکرد دو طیفِ اصولگرایان، دو جهت متفاوت پیدا کرده است. طیف مایل به عملگرایی، پی برده است که از طریق افزایش فشارها و نادیده گرفتن علایق عموم و تداوم خصومت با جهان خارج، نمی‌توان ثبات سیاسی و اجتماعی لازم را برای استمرار ادارۀ کشور پدید آورد و از همین رو، لاجرم باید تعدیل‌هایی را در پاره‌ای سیاست‌ها و رفتارها تحقق بخشید. طیف مایل به بنیادگرایی اما تشدید قیدوبندها و استفاده از اهرم زور و سرکوب را تنها راه بقای خود تصور می‌کند و بدون هیچ مجامله‌ای خواهان الگوبرداری از نظامِ توتالیتر کرۀ شمالی در ایران است.
♦️به واقع تعلیق نظام تصمیم‌گیری در یک سال گذشته تا اندازه‌ای نتیجۀ همین انشقاق است، اما بروز ناآرامی‌های جاری، دیگر فرصتی برای تعلیق تصمیم‌گیری باقی نگذاشته است. از همین رو، یکی از این دو طیف ناچار است طیف دیگر را به حاشیه براند و برنامۀ خود را عملی کند. بر خلاف ظاهر اوضاع، این مهمترین چالش سیاسی پیش روی نظام تصمیم‌گیر کشور است و جهت عملی حرکت آیندۀ کشور را تعیین خواهد کرد.
دستگیری یک زن ۳۰ ساله ایتالیایی در ایران
یادداشت محمدرضا جلایی‌پور از زندان اوین
