او از مدت‌ها پیش نیز از «جبهه پایداری» حذف شده است. با این وضعیت، در فضایی که چهره‌هایی چون «احمد علم‌الهدی» که روزانه درباره حجاب سخن می‌گفتند، سکوت کرده‌اند، چهره‌هایی چون رسایی فرصت را مناسب دیده‌اند تا در فضای بحرانی بار دیگر سهم خود را بگیرند.

سابقه نسبت دادن اتهام‌های فساد و فحشا به مدافعان حقوق زنان

زدن اتهامات جنسی به معترضان یکی از اهرم‌های اصلی جمهوری اسلامی بوده که صابون آن به تن همه گروه‌های مخالف، حتی گروه‌های اسلامی نیز خورده است.

در ابتدا، آیت‌الله خمینی معترضان به حجاب و محدودیت‌ها علیه زنان را متهم می‌کرد که تنها به دنبال آزادی‌های زمان شاه و به تعبیر او، «لخت بودن» و «فساد» و «فحشا» هستند. سپس اما دامنه ماجرا گسترش یافت و این اتهام به گروه‌های نظامی و سیاسی مخالف حکومت که خود ضوابط سفت و سختی درباره روابط زن و مرد داشتند نیز زده می‌شد.

در ورای این اتهامات علنی نیز فشار برای اعتراف به روابط جنسی همواره یکی از اهرم‌ها برای شکستن مقاومت زندانیان و وادار کردن آن‌ها به اعترافات اجباری بوده است.

آیت‌الله خمینی بارها همه مخالفان سیاسی خود را متهم کرده بود که مقصودشان از آزادی، همان آزادی به سبک غرب و به تعبیر او، فساد و فحشا است. از جمله در سال ۱۳۵۸ گفته بود: «می‌خواهند جوانان ما آزاد بشوند؛ قمارخانه‌ها باز باشد به طور‏‎ ‎‏آزاد؛ مشروب‌خانه‌ها باز باشد به طور آزاد؛ عشرت‌خانه‌ها باز باشد به طور آزاد؛‏‎ ‎‏هرویین‌کش‌ها آزاد باشند؛ تریاک‌کش‌ها آزاد باشند؛ [در] دریاها آزاد باشند.»او در سخنرانی دیگری اعلام کرده بود: «آن‌ها آزادی را در چیزهای دیگر می‌دیدند که در آن همه‌اش فساد بود. آزادی‏‎ ‎‏را در این می‌دیدند که زن‌ها با مردها توی دریا لخت بشوند و با هم شنا کنند، در مراکز‏‎ ‎‏فحشا با هم مجتمع باشند و به قول خودشان، آزادانه هر کاری می‌خواهند بکنند.»

در فضای دهه ۶۰، تکیه‌کلام مقامات حکومت، حمله به «آزادی غربی» و بیان این نکته بوده است که طرف‌داران حقوق زنان، طرف‌دار «بردگی جنسی زنان» هستند و مقامات جمهوری اسلامی بارها این سخنان را بیان کرده‌اند؛ از جمله «اکبر هاشمی رفسنجانی» در خطبه‌های نماز جمعه در سال ۱۳۶۳ گفته بود: «وقتی که غرب جنس زن را به صورت مانکن در ویترین فروشگاه‌ها می‌‏گذارد تا زیرپوش، سینه‌بند و شورت را نمایش دهد، آیا این ارزش و آزادی زن است؟! زن برای معرفی کردن کُرست خلق شده که مانکن بکنند؟»

قرص ضد بارداری و لواط در خانه‌های تیمی

اتهام جمهوری اسلامی به مخالفان خود تنها محدود به مطالبه‌گران آزادی اجتماعی نبوده و اتهامات جنسی مانند نقل و نبات به گروه‌های مسلحی که خود سابقه مخالفت با برخی از آزادی‌های اجتماعی را در زمان شاه داشتند نیز نثار کرده‌ است؛ از جمله «اسدالله لاجوردی»، دادستان تهران و دیگر مقامات بارها از وجود قرص‌های ضد بارداری در خانه‌های تیمی «سازمان مجاهدین خلق» سخن گفته بودند. «مجتبی سلطانی»، نویسنده کتاب «نهضت آزادی» نیز در سخنرانی‌های خود می‌گفت در خانه‌های تیمی روابط جنسی بین مردان نیز وجود داشته است.

دیگر مقامات جمهوری اسلامی نیز این ادعا را به شکل‌های مختلف تکرار کرده‌اند.

این ادعا در حالی مطرح شده که گروه‌های چریکی ضوابط سفت و سختی را درباره روابط زن و مرد در خانه‌های تیمی داشتند و بر اساس آیین‌نامه‌ها، حتی شوخی‌های خاص بین زنان و مردان نیز ممنوع بوده است.

در این میان، حتی «سازمان فداییان خلق» «عبدالله پنجه‌شاهی»، از اعضای خود را به دلیل رابطه جنسی با «ادنا ثابت» در خانه تیمی، اعدام یا به تعبیری، حذف فیزیکی کردند.

آثار زیر شکمی نویسندگان

اتهامات جنسی به مخالفان در دهه ۷۰ درباره دگراندیشان و نویسندگان نیز مطرح و در رسانه‌ها به صورت زنجیره‌ای تکرار شده بود. «علی لاریجانی»، رییس وقت صداوسیما نیز در دفاع از پخش برنامه «هویت» گفته بود روشن‌فکران و نویسندگانی که به آن‌ها حمله شده، همه آثارشان «زیر شکمی» بوده است.

این حملات در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۷۶ حربه‌ای نیز برای حمله به «محمد خاتمی» شد. در این میان، نشریات جریان موسوم به «حزب‌الله» بخش‌هایی از کتاب‌هایی که در دوره وزارت فرهنگ و ارشاد دولت او مجوز گرفته و از نظر آن‌ها «مستهجن» بودند را منتشر کردند تا گروه‌های مذهبی را از رای دادن به خاتمی در انتخابات دوره بعدی منصرف کنند.

در دولت محمد خاتمی نیز بارها رهبر جمهوری اسلامی و نزدیکانش اعلام کردند که گروهی به نام «آزادی» به دنبال رواج بی بندوباری و فحشا در جامعه هستند؛ از جمله آیت‌الله «علی خامنه‌ای» سال ۱۳۸۰ در دیدار با اعضای هیات دولت خاتمی گفته بود: «عده‌ای با تکيه به نام آزادی - که واقعاً بايد بر عنوان مظلوم آزادی گريست که چه سوءاستفاده‌هايی از اين نام می‌شود - منکرات و فحشا و بی بندوباری را در جامعه رايج کنند. عکس‌العملِ آن اين است که عده‌ای به نظام بدبین شوند؛ مثل اول مشروطه.»

ترویج بی‌حجابی برای فاسد کردن جامعه و تکرار اندلس

در سال‌های پس از جمهوری اسلامی، همواره روایت «اندلس» تکرار شده است؛ روایتی که مسیحیان با ترویج بی‌حجابی، دین مسلمانان را تضعیف و اسپانیای فعلی یا اندلس را تصاحب کردند.

روایت شده است: «اسپانیا که در قدیم اندلس نامیده می‌شد، در سال ۷۱۱ میلادی توسط مسلمین فتح شد و مسلمانان حدود ۸۰۰ سال بر آن حکومت کردند. اما بعد از شکست‌های پی درپی مسیحیان برای غلبه بر اندلس، آن‌ها دختران بی‌پوشش اروپایی را روانه اسپانیا کردند. این دختران، جوانان مسلمان را فاسد کرده و کم‌کم آن‌ها را گرفتار فحشا کردند و این معصیت چنان سریع رواج یافت که دامن سردمداران را هم آلوده ساخت و آن‌گاه که درخت از داخل تهی شد، یک حمله نظامی در سال ۱۴۹۲ میلادی مسلمین را از پای در آورد.»

این روایت در دوره‌های مختلف جمهوری اسلامی به اشکال مختلف بازسازی و توسط رسانه‌ها و مقامات تکرار شده است. آن‌ها بی‌حجابی و آزادی‌های اجتماعی را حربه مسیحیان و به تعبیری، غرب برای فتح کشورهای اسلامی ذکر می‌کنند.

«احمد علم‌الهدی»، امام جمعه مشهد از جمله افرادی است که به بهانه‌های مختلف، از جمله موضوع کنسرت آزادی‌های اجتماعی را یک دو قطبی در جهت مخالفت با رهبر جمهوری اسلامی دانسته است؛ از جمله گفته بود: «امروز می‌خواهند در کشور ما آزادی لذت و آزادی جنسی راه بیفتد تا یک جریان لائیک بی‌دین ایجاد کنند و در اردوکشی سیاسی از آنان استفاده کنند.»

کاهش تاثیر اتهامات

اتهامات جنسی به مخالفان هم‌چنان یک اهرم تبلیغاتی در جمهوری اسلامی باقی مانده‌اند و این اتهامات به جز تله‌های جنسی برای گروهی از آن‌ها موسوم به «پروژه پرستوها» است.

به دلیل تغییر در سبک زندگی اما این اتهامات کارکرد گذشته را ندارند. با این حال، از نگاه مقامات جمهوری اسلامی این اهرم هم‌چنان ممکن است برای تاثیرگذاری در گروه‌هایی از جامعه و تحقیر مخالفان کارایی داشته باشد.