یاران رفته با خط خونین نوشته اند
اوج ستم همیشه به طغیان رسیده است. حسین منزوی
سه سال پیش بعد ازسرکوب خیزش آبان سال نود هشت نوشتم :" ما باز می گردیم .اما این بار وسیع ترو توفتده تر که بساط ظلم بر چنیم ." حال برگشته ایم !بچرخ تا بچرخیم !
نوشتم :"جنایت هولناک، کشت و کشتارظاهرا به پایان رسیده است .شنحه گان مست از بوی خون در کوچه ها می گردند.جنازه های جوان بر گور ها آرام می گیرند. بیمارستان ها لبریز از زخمی ها ، زندان ها انباشته از دستگیر شدگان است.
حاکمان مست قدرت سرکوب! در حال رجز خوانی اند.
اما همه هیچ چیز پایان نیافته است. فضا انباشته از کینه ونفرت است. حال چهره فقر ،بیکاری ، هراس از آینده نا معلوم وستم عریان تر گردیده است. به کوچکترین بهانه لشگری از تحقیر شدگان ، محرومان ،ستم دیدگان ،پا برهنگان بار دیگر خشمگین ترو گسترده تر بمیدان خواهندآمد.
من در اوج قدرت نمائی حکومت اسلامی فرو پاشی آن را می بینم.
فروپاشی بنائی که از روز نخستین شالوده آن بر ظلم جنایت ،دزدی ، فساد ،دروغ ومصلوب الحقوق کردن مردمان این سرزمین از حد اقل خاسته های انسانی ،حقوق بشری وحتی فردی ریخته شد.بنائی که معماران آن چهار دهه است تلاش می کنند از ملت یک امت بسازند.امتی که چیزی جز تعبد و چاکر منشی ندانند.اما زمان به گونه ای مدام کار فرسودن خود راادامه میدهد. از آن بنای آرمانی امالقرای اسلامی تنها پایه های موریانه خورده ای باقی مانده است.بنائی که در تداوم بر آمد ها و نهایت یکی شدن تمامی ملت در طوفانی سهمگین فروخواهد ریخت.
دیگر کمتر ایرانی است که زوال این حکومت را نبیندو نخواهد.
قدرت به سر نیزه نیست!
قدرت دردست، د رقلب مردمی است که در سایه آزادی ودمکراسی برای ساختن یک جامعه انسانی بمیدان خواهند آمد.
هیج لشگر سر تا پا مسلح قادر نگردیده و قادر نخواهدشد. حاکمان مستبد را از خشم وخروش مردم نجات بخشد. من سال پنجاه هفت در بطن فریاد و خروش عظیم مردم بودم. زمانی که به عبث دنبال مردی مجنون به نام خمینی در آرزوی بهشت حاصل از جمهوری اسلامی پای می کوبیدند.
می دیدم که چگونه هر روز که بر انبوه جمعیت افزوده می شد. قدرت و اعتماد به نفس تصور نشدنی در جمعیت ایجاد می گردید .قدرتی که چون سیل جاری می شد.
این اصلی ترین راز شکست ناپذیری خیزش های مردی است. قدرت در جمع!!
هر سرکوب برای مدتی سکوت ایحاد می کند . اما قدرت آزادی، قدرت نان ، قدرت داشتن کار ، قدرت رویای یک زندگی بدون دغدغه از گرسنگی ،بیکاری ،بی خانمانی ویافتن آرامشی حداقل در یک زندگی آرام ،عادلانه! برسکوت مرگبار حاصل از گلوله پیروز می شود.بار دیگرتوده مردم را در وسعتی گسترده ترقدرت عروج میبخشد.حتی اگر هیچ رهبری نداشته باشند.
زمانی که اعتراضات جنبش سبز آن چنان وحشیانه سرکوب گردید. حکومت از رفع فتنه گفت. "یوم الله عظیم" راه انداخت. خیزش دی ماه با ترکیب طبقاتی متفاوت تر پای در میدان نهاد .سرکوب شد حاکمان سرشار از پیروزی ختم هر گونه اعتراض و بر آمدی را با اولدرم و بیلدرم را اعلام کردند .اما در فاصله ای بسیار اندک این خیزش گسترده با مجموعه ای گسترده تر از تمام اقشار وطبقات وعمدتا طبقات محروم وبیکار مانند تندری از تمامی گوشه وکنار کشور برخاست .نمایشی از ابعاد عظیم لشگر گرسنگان وخواسته های بر آورده نشده اقتصادی واجتماعی آن ها.
این ویژگی میدان مبارزه است که شهامت می بخشد .کسی که یک بار قدرت خود را درمیان توده در میدان به نمایش می گزارد هرگز آن نیروی قدرتمند بر آمده از درون خویش را که باشور هزاران انسان دیگر می آمیزد از خاطر نمی برد.
باطوم می خورد ، زخمی می شود و زیر شکنجه توبه می کند. توبه ای که به نخستین نغمه چکاوک خفته درگلوگاه یک ملت شروع به نغمه خوانی می کند! آزادی را فریاد می زد. توبه می شکند. بار دیگربال می گشاید ،سینه سپر می کند وتن به طوفان جدید می سپارد.
هیچ روح عدالت خواه و آزادی طلبی نیست که ده ها بار زمین به خورد اما برنخیزد.
آنچه که این توده وسیع را به میدان کشید اعتراض به گرانی بود.اعتراض به بیداد رفته بر او.با هر اعتراضی فاصله مردم از حکومت بیشتر ودره بین آن ها وحکومتیان عمیق تر می شود.
حکومت در این چهل سال هر ویرانی و خرابی که تصور کنی در این کشور ببار آورد. اموال عمومی به تاراج برد ومیلیارد ها دلار ناشی از فروش نفت را در سیاه چاله جموری اسلامی تفکرات مالیخولائی مردی مستبد ،خود شیفته. محو ونابود کرد. آخرین توان ورمق اقتصادی مانده از حکومت پهلوی را کشید وچرخه اقتصاد از حرکت بازداشت. حال کفگیر به ته دیگ رسیده است .به گونه ای که دولت حتی توان پرداخت حقوق کامل نیرو های سرکوب خود را نیز ندارد. کارگران، کارمندان ،پزشکان ، معلمان وبازنشسته هامی شود که ماه ها حقوق دریافت نکرده اند.آنوقت حکومت از پیروزی سخن می گوید.
دامنه این فقر وفلاکت هر روز بیشتر خواهد شد و فنر خشم ونفرت مردم فشرد ترو.فنر فشرده باز خواهد شد و خیابان باردیگر صحنه برخورد خشونت بارتربا ترکیبی متفاوت تر که متاسفانه گریزی نیست !خواهد شد
هرروز از توان حکومت کاسته خواهد شد. به موازات آن برنزدیکی وتجمع مردم برای حضور مجدد و مجدد درخیابان ها برای یکسره کردن تکلیف خود با حکومت خواهد افزود.
این موزانه دیر گاهی است به سود مردم به هم خورده است. هر فساد، هر اجحاف ،هر بی برنامگی و کاسته شدن از توان اقتصادی حکومت. تضعیف او! نتیجه گیری و قضاوت بیشتر مردم و وسیع تر شدن دامنه مخالفان ومعترضان خواهد شد.
بگذر حکومت چون کبک سر در برف کند وما تحت مسلح خود به افتخار بالا بگیرد . آنچه پیش می رود افزوده شدن لحظه به لحظه مخالفان حکومت است .چشم انداز وبشارت نبرد های پی در پی در میدان.
شب ما عشق خواهدزد این را فجر می گوید
که پیش از صبحدم با مژده میلاد می آید "منزوی"
امروز بعد سه سال می نویسم "صبحدم با مژده میلاداز راه رسیده . از پشت شب تیره در حال بالا آمدن است! روشنی وگرمی خورشید درانتظارماست ."
ابوالفضل محققی
از اعتراض تا انقلاب، کورش عرفانی
جايگاهِ حقوقی زنان، پرویز دستمالچی
