فقط مجسم کنید که در برنامه‌هاى زنده‌اى که دارد از تلویزیون پخش مى‌شود یکى از کارکنان براى یک لحظه هم که شده برق اتاق فرمان را خاموش یا میکروفن گوینده را قطع کند. تجسم کنید در وسط اخبار زنده‌ى رادیو، از گوشى اپراتور صدا، بندى از ترانه‌ى "براى..." پخش شود! مجسم کنید وقتى گوینده تلویزیون مشغول خواندن خبر است یکى از کارکنان حاضر در استودیوى خبر، شیئى کوچکى مثل خودکار یا فندکش را به روى میز او پرتاب کند بطوریکه یک لحظه گوینده تمرکزش را از دست بدهد! یا حتى یکى از همکاران ناغافل مقوائى که بر آن شعار جهانى شده‌ى "زن زندگى آزادى" نوشته شده را پشت سر گوینده به دست بگیرد.
با همین کارهاى بهظاهر کوچک، اما غیرقابل پیش‌بینى و پیش‌گیرى برای مسئولین رادیو تلویزیون، مى‌توان برنامه‌هاى زنده‌ى صدا وسیما را که بوق اصلى تبلیغاتى رژیم است به کابوسى براى سیدعلى و مافیاى ملایان بدل کرد.
حتى اگر اسم و رسم مشکل‌آفرینان لو برود هیچ خطر جدى متوجه آنان نخواهد بود. با شهامتى که جوانان وطن در مخالفت رودررو با جمهورى اسلامى به خرج داده‌اند، و با ورود کارگران صنایع کلان کشور به جمع اعتصاب‌کنندگان، رژیم ملایان سردرگم‌تر از آن است که بتواند با اینگ‌ونه نافرمانى‌ها برخورد جدى کند.
به عنوان کسی که با کارکرد ساختاری تلویزیون بیگانه نیست اطمینان میدهم که نافرمانى از این دست، گام بلندى خواهد بود به سوى آغاز اعتصاب عمومى کارکنان صدا و سیما که تاثیر آن در به‌زیر کشیدن حکومت دین‌فروشان و برپائى رژیمى سکولار و مبتنى بر دموکراسى و حقوق بشر در ایران، بر کسى پوشیده نیست.