به دختران وطنم که دلیرانه می‌جنگند و برای آزادی کشته می‌شوند!

یک نکتهٔ بنیادی
می‌گویمت با شادی
گر بشنوی آبادی
ورنشنوی بربادی
زن، زندگی، آزادی
زن، زندگی، آزادی

زن، مادر و زن، خواهر
زن، دختر و زن، همسر
زن، عشقِ فرزند آور
زن، روحِ شادی گستر
زن، عاشقی زن، شادی
زن، زندگی، آزادی
زن، زندگی، آزادی

‌ای رنجِ عالم بُرده
وزجهل و کین آزرده
نو رُسته‌ای افسرده
نشکفته‌ای پژمرده
در چنبرِ بیدادی
زن، زندگی، آزادی
زن، زندگی، آزادی

‌ای در زمین سرگشتته
بی بال و بی پر گشته
بخت از رُخت برگشته
زنجیریِ نر گشته
چون درجهان زن زادی
زن، زندگی، آزادی
زن، زندگی، آزادی

‌ای مایهٔ شیدایی
معنای نامیرایی
آنگه که ناپیدایی
پنهان شود زیبایی
در قعرِ بی فریادی
زن، زندگی، آزادی
زن، زندگی، آزادی

رنجِ اسیران با تو
خشمِ دلیران با تو
فردای ایران با تو
فریادِ شیران باتو
کز جنس این فریادی
زن زندگی آزادی
زن زندگی آزادی

‌م. سحر
۱۴ مهر ۱۴۰۱

براندازم

جنگ است و وقت ِ سربازی
تاخویش را رها سازی
راضی مشو در این مقصود
با کمتر از براندازی

من نیز چون تو سربازم
در رنج با تو انبازم
هرچند از وطن دورم
با خاطرش نظربازم
با مویهٔ‌اش به فریادم
با غصه‌اش هم آوازم
چونان تو بهرِ آزادیش
طغیانگری، برندازم
وز عشقِ اوست در جانم
این شوقِ نغمه پردازم

‌م. سحر
پاریس/۸اکتبر ۲۰۲۲