آوین می‌گوید:‌ «خواهرم بعد از حدود نیم ساعت هرچه به ژیوان زنگ می‌زند، گوشی او خاموش بوده است. خواهرم نگران شده و با همسرش جستجو را آغاز می‌کند.»

ژیوان بعداز اینکه توسط خانواده پیدا شد، حکایت بعدازظهر چهارشنبه۲۰مهر۱۴۰۱ را اینطور تعریف کرده است:‌ «کمی بعد از اینکه منزل پدربزرگ خود را ترک می‌کند، یک خودرو پراید سفید کنار او توقف می‌کند و دو نفر لباس شخصی از آن خارج می‌شوند. این دو مرد به ژيوان ۱۳ ساله هجوم می‌برند و از او می‌خواهند گوشی تلفن همراه خود را به آن‌ها بدهد.»

ژیوان به مادرش گفته در آن لحظه فکر کردم آدم رباها عضو باندهای فروش اعضای بدن کودکان هستند که می‌خواهند مرا بدزدند، تا کلیه‌هایم را دربیاورند. ژيوان توضیح داده است:‌ «از من پرسیدند تلفن داری؟ و بعد تلفن من را گرفتند و گفتند اینستاگرام‌ات را باز کن. چون اینستاگرام نداشتم گفتند تلفن‌ات را خاموش کن و فقط مستقیم و سریع بدو.»

آوین خاله ژيوان می‌گوید خواهر من بسیار مقرراتی است و فرزندان او حق ندارند در شبکه‌های مجازی فعالیت داشته‌باشند.

ژيوان تلفن خود را خاموش می‌کند ولی به مادرش گفته نمی‌توانستم از شدت استرس بدوم، و فقط می‌توانستم آهسته آهسته قدم بردارم. پاهایم انگار قفل شده بود. به قدری ترسیده بودم که نه می‌توانستم نفس بکشم و نه حتی راه بروم. یواش نفس می‌کشیدم که متوجه ترس من نشوند. آرام به سمت یک مغازه در حال حرکت بودم که بتوانم از کسی تقاضای کمک کنم، یا بتوانم داد بزنم و یا به خانه‌ای پناه ببرم، ولی هیچ‌کس در نزدیکی خیابان نبود.

وقتی ژيوان حدود ۱۰ قدم از ماشین پراید دور می‌شود، این‌بار خودروی پراید جلوی راه ژیوان توقف می‌کند،‌ در خودرو باز می‌شود و یکی از سرنشینان خودرو با دستمالی جلوی چشم‌ها و بینی پسربچه را می‌پوشاند و با ضربه محکمی به سر ژيوان، او را سوار خودرو می‌کنند. ژيوان برای ثانیه‌هایی متوجه چیزی نمی‌شود. فقط در سیاهی مطلق، صداهای گنگی اطراف خود می‌شنیده است.

به گفته آوین خاله او، ژيوان نیمه هوشیار یا بیهوش بوده است، تا اینکه در «باشگاه» به هوش می‌آید. تنها خاطره این کودک ربوده شده توسط افراد لباس شخصی، همهمه مبهم افراد داخل ماشین است.

«باشگاه» در شهر سنندج کجاست؟

در روایت‌های مشابه از افراد دیگری که خانواده ژيوان با‌ آن‌ها برخورد داشته است، کودکان و سایر بازداشتی‌های اعتراضات شهر سنندج را به «باشگاه»، یا «بان باشگاه»، که در منطقه نظامی قرار دارد منتقل می‌کنند.

به گفته آوین، «بان باشگاه» قلعه‌ای در وسط شهر سنندج است که در زمان حکومت پهلوی، باشگاه افسران ارتش بوده است. بعد از انقلاب اسلامی، منطقه نظامی تحت پوشش و کنترل نیروی مقاومت سپاه پاسداران شد، و بعدتر هم، به مقر نیروی مقاومت بسیج تبدیل شد.

این باشگاه در مرکز شهر، نزدیک میدان انقلاب، میدان اصلی شهر در خیابان شاهپور قرار دارد.

۱۰ ساعت بی‌خبری از کودک مفقود شده

از ساعت ۵ بعدازظهر که ژیوان از خانه خارج شده است، تا ساعت ۳ صبح روز بعد که توسط والدین‌اش پیدا می‌شود، هیچ ردی از او پیدا نمی‌کنند. ژیوان در باشگاه مورد بازجویی طولانی قرار گرفته است. شخصی در باشگاه به او می‌گوید من خانواده تو را می‌شناسم، اسم تک تک اعضای خانواده از جمله خاله،‌ مادر،‌ پدر و مادربزرگ ژيوان را می‌آورد. مادربزرگ ژیوان از اعضای سابق کومله بوده است. به او گفته‌اند خاله‌ات سیاسی است و کانال تلگرامی دارد. ژيوان گفته «من اصلا نمی‌دانستم چه جوابی باید بدهم، چون هیچ چیز نمی‌دانستم.»

کومله، سازمان کردستان حزب کمونیست ایران، یک سازمان سیاسی چپ‌گرا در کردستان ایران است. این سازمان از مخالفان جمهوری اسلامی است و پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، با نیروهای جمهوری اسلامی وارد مبارزه مسلحانه شد. حوزه فعالیت آن‌ها در کردستان ایران است. بعدها پس از شکل گیری حزب کمونیست ایران، فعالیت هایی را نیز در بقیه استان ها سازمان داد.

نیروهای لباس شخصی در بازجویی از ژيوان پرسیده‌اند خاله‌ها و دایی‌ها، کلا خانواده‌ات چکار می‌کنند؟ او هم در پاسخ گفته است من از هیچ چیز خبر ندارم، در راه رفتن به سوپرمارکت بودم، و نمی‌دانم الان اینجا چکار می‌کنم؟

خاله این پسر نوجوان می‌گوید: «نمی‌دانیم چرا، ولی او را به شدت کتک زده‌اند. عکس از تمام بدن این کودک گرفته‌ایم، ولی خواهرم می‌ترسد برای من ارسال کند. تقریبا تمام بدن این کودک کبود شده است و یکی از دنده‌هایش را شکسته‌اند. در حالی که در محله‌ای که ژیوان را ربوده‌اند، حتی تظاهرات هم نبوده و همه جا خلوت بوده است. از ترس بازداشت مجدد، پزشک به خانه آمده و ژيوان را معاینه کرده است.»

آوین توضیح می‌دهد که خواهرزاده‌اش اهل ورزش، و بسیار علاقمند به فوتبال است و هرگز از اطرافیان نشنیده که تمایلات سیاسی داشته باشد. او خطاب به نیروهای لباس شخصی که خواهر زاده او را ربوده‌اند می‌گوید:‌ «این بلا را سر این بچه آوردید که بگویید این‌قدر وحشی هستید؟ اگر تکان بخورید شما را می‌کشیم؟»

کودک سنندجی چطور پیدا می‌شود؟

مادر و پدر ژیوان از زمانی که غیبت پسرشان طولانی می‌شود، جستجو در کلانتری‌ها و بیمارستان‌ها را آغاز می‌کنند. به گفته آوین، یکی دیگر از خواهرزاده‌هایش در حساب شخصی خود در اینستاگرام این پیام را برای مطلع شدن از محل نگهداری ژيوان مفقود شده نوشت:‌ «بچه‌ها خبر دارید کسانی را که بازداشت می‌کنند کجا می‌برند؟» آوین می‌گوید آن زمان، دیگر همه خانواده مطمئن شده بودند که ژيوان به هر دلیلی بازداشت شده است.

آوین اضافه می‌کند: «من این استوری اینستاگرامی خواهرزاده‌ام را که دیدم، فهمیدم یک اتفاقی افتاده است؛ و حدس زدم ژيوان را بازداشت کرده‌اند. وقتی از خواهرزاده‌ام پرسیدم، به من گفت یکی از دوستانم را بازداشت کرده‌اند و دنبال او می‌گردیم. ولی بعد از آزادی ژیوان، به من تازه خبر دادند که دنبال او بوده‌اند.»

در مراجعه خانواده به یکی از کلانتری‌های شهر سنندج، زنی به مادر ژیوان می‌گوید: «برای پیدا کردن پسرت به باشگاه مراجعه کن، کلی آدم آن‌جا در بازداشت هستند.»

۱۰ ساعت جستجو جواب می‌دهد، و در بامداد روز پنجشنبه، در قبال دریافت وثیقه و تعهد، این کودک ۱۳ ساله آزاد می‌شود.

به گفته خاله او،‌ همه تلفن‌های اعضای خانواده را گرفته‌اند و همه خط‌‌های تلفن آن‌ها شنود است و به همین خاطر آوین می‌گوید: «به آن‌ها زنگ نمی‌زنم و از جزییات، و اینکه الان خانواده خواهرم دقیقا در چه وضعیتی هستند اطلاع دقیق ندارم. فقط می‌دانم حال خواهرم به قدری بد شده است که او را به بیمارستان منتقل کرده‌اند. به من گفته‌اند برای خواهرم مشکل قلبی و تنفسی پیش آمده است، برای همین نمی‌تواند حرف بزند، می‌ترسم سکته کرده باشد. امیدوارم بتوانم با خواهرم حرف بزنم.»

ژیوان، هم‌اکنون با وثیقه آزاد است، ولی به گفته خاله‌اش نمی‌تواند بخوابد و از خانه خارج شود. در تمام این روزها روی مبل نشسته و یک گوشه را نگاه می‌کند و روحیه‌اش خیلی وحشتناک خراب است.

وقتی این کودک را آزاد کرده‌اند، با تهدید به خانواده او گفته‌اند اگر کسی از شما پرسید ژیوان کجا بوده است، می‌گویید تحت بازداشت «ناجا» بوده، و حرفی از باشگاه نمی‌زنید.

«ناجا» مخفف نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ايران است. از اعضای خانواده این کودک همچنین خواسته‌اند حساب‌های کاربری خود در شبکه‌های مجازی را پاک کنند و فعال نباشند.

انجمن حمایت از حقوق کودکان ایران، در تازه‌ترین بیانیه خود به حضور «گروه‌های سنی دهه‌ ۸۰ و گاهی حتی دهه ۹۰» در اعتراض‌های اخیر، از «دستگیری و نگهداری کودکان در شرایط نامطلوب تا کشته شدن» آن‌ها انتقاد کرده بود.

این انجمن، از «ناشکیبایی حاکمیت، و به‌ویژه نیرو‌های انتظامی و نظامی»، و ناآشنایی آن‌ها از شرایط خاص کودکی و نوجوانی، که کار را به «اعمال خشونت علیه این گروه سنی کشانده» انتقاد کرد.

به گفته این انجمن، «اعمال خشونت علیه این گروه سنی»، به کشته شدن «۲۸ کودک» تا روز ۲۱مهر ۱۴۰۱ منجر شده است.

در صورتی که یکی از عزیزان و بستگان شما در جریان اعتراضات دستگیر شده یا آسیبی به او وارد شده، برای مشاوره حقوقی با این شماره واتساپ (۰۰۹۰۵۴۱۱۹۹۴۰۱۸)، یا این ایمیل تماس بگیرید: [email protected]