- متقابلا یک پارلمان در تبعید میتواند تا حدود ۴۰۰ نفر (برای هر ۲۱۰ هزار نفر یک نماینده و با در نظر گرفتن توزیع جمعیتی استانهای کشور) نمایندگان واقعی مردم ایران و از جمله شماری از همین جوانان پرشور و انقلابی کشور را دور هم جمع کند تا برای نجات میهن خود از مصیبت رژیم قرون وسطایی که به آن دچار شده رای زنی کنند. این بهترین شیوه وارد کردن نمایندگان برگزیده این جوانان به مبارزات اصولی و نظام مند استقرار دموکراسی در کشور خواهد بود و چنانچه به درستی اجرا شود مسلما با استقبال آنان مواجه میشود.
- از آنجا که پارلمان در تبعید نه بطور فیزیکی بلکه به صورت مجازی و آنلاین جلسات خود را تشکیل میدهد بسیاری از اعضای آن میتواند مبارزان و آزادیخواهان شناخته شده داخل کشور باشند که چه بسا هم اکنون در زندانهای رژیم سفاک حاکم در بندند (امثال فاطمه سپهری‌ها، پوران ناظمی‌ها، نسرین ستوده‌ها، نرگس محمدی‌ها، محمد نوری زادها، فرهاد میثمی‌ها و..). با انتخاب این مبارزان و آزادیخوهان محبوب به پارلمان در تبعید کسی از فعالان سیاسی شناخته شده احساس نخواهند کرد که علیرغم فداکاری‌هایشان نادیده گرفته شده‌اند. در ضمن این بهترین طریق ارتباط و اتصال جوانان آزادیخواه کشور با مبارزان فداکار و نیز چهره‌ها و شخصیتهای با تجربه سیاسی داخل و خارج کشور خواهد بود که از سالها پیش مبارزات آزادیخواهانه خود علیه دیکتاتوری دینی حاکم را شروع کرده و در این راه از بذل جان و مال دریغ نکرده‌اند.
- توجیه بسیار قوی و اصولی برای تشکیل یک پارلمان در تبعید وجود دارد. زیرا رژیم تمامیت خواه حاکم از طریق نظارت استصوابی که توسط دایناسورهای خشک مغز و مطیع فرمانی مانند جنتی اجرا می‌شود انتخابات مجلس داخل کشور را عملا به یک رای گیری مضحک تبدیل کرده است که در آن افراد مورد نظر دفتر خامنه‌ای و دستگاه‌های امنیتی و سپاه به مجلس اسلامی فرستاده می‌شوند. اکثر قریب به اتفاق این افراد هیچ صلاحیتی برای نمایندگی مردم ندارند و در برابر خودکامگی‌های رهبر مرتجع و گماشتگان او و فجایعی که در کشور روی میدهد نمی‌توانند کوچکترین موضعی اتخاذ کنند. در چهل سال گذشته این سیستم سیاسی تبغیض آمیز و ستمکارانه کشور را به این وضعیت دردناک رسانده است. بنابراین هم ایرانیان داخل و خارج از کشور و هم خارجیانی که با سیستم سیاسی حاکم بر ایران آشنا هستند تشکیل یک پارلمان مردمی در تبعید توسط اپوزیسیون را کاملا موجه خواهند دانست.
- از آنجا که پارلمان در تبعید متشکل از نمایندگان واقعی مردم خواهد بود که در یک انتخابات آزاد آنلاین توسط ایرانیان داخل و خارج از کشور و زیر نظر سازمانهای ذیربط بین المللی و حقوق بشری انتخاب شده‌اند دارای هرگونه مشروعیت و صلاحیت برای بررسی مسایل کشور و اتخاذ تصمیم و گذراندن مصوبات لازم خواهد بود.
- این پارلمان در تبعید که طبعا متشکل از نمایندگانی با گرایشهای مختلف سیاسی و مجمعی از رنگین کمان اقوام ایرانی خواهد بود می‌تواند در اولین جلسات خود یک برنامه "نجات ملی" را بررسی و تصویب و یک هیات اجرایی به مثابه "دولت در تبعید" را از میان نمایندگان یا شخصیتهای سیاسی با صلاحیت خارج از پارلمان برای اجرای برنامه نجات ملی تعیین کند. طبعا اولین قدم نجات ایران ایجاد شرایط لازم و کافی برای انحلال رژیم ارتجاعی حاکم و انتقال قدرت به دولت واقعی ایرانیان خواهد بود. این پارلمان در واقع "رهبری جمعی" واقعی برای استقرار دموکراسی در ایران خواهد بود.
- پارلمان در تبعید میتواند از کلیه متخصصان ایرانی در داخل و خارج از کشور برای تنظیم برنامه عملی نجات ملی کمک بگیرد که انتظار می‌رود با توجه به پشتوانه مردمی مورد استقبال قرار گیرد.
- دولت انتقالی برگزیده پارلمان در تبعید به پشتوانه رای مردمی پارلمان در تبعید حقانیت و صلاحیت لازم برای اقدامات خود، از جمله مذاکره با نمایندگان دولتها و سازمانهای بین المللی برای اجرای برنامه نجات ایران را خواهد داشت.
- سخنگویی این پارلمان واقعی مردم ایران برای شاهزاده رضا پهلوی که مایل است در موقعیتی فرا حزبی و خارج از جناحهای سیاسی برای آزادی ایران فعالیت کند بهترین جایگاه خواهد بود و در صورت نامزدی به احتمال زیاد با بیشترین رای به نمایندگی انتخاب خواهد شد.
سئوالی که پیش می‌آید آن است که آیا تشکیل یک پارلمان در تبعید عملی است یا صرفا یک ایده جذاب می‌باشد. بنظر نگارنده تشکیل یک پارلمان در تبعید از طریق انتخابات آنلاین شاید حتی تا دو سال پیش هم عملی نبود اما اینک زمینه‌های آن آماده است؛ زیرا از یکطرف فناوری لازم به وجود آمده و از سوی دیگر احتمال استقبال مردم ایران بسیار بیش از گذشته است:
- اکثریت قاطع مردم ایران واقعا از رژیم ارتجاعی حاکم ذله شده‌اند و دنبال بهترین و کم هزینه ترین راه‌ها برای خلاص شدن از شر این رژیم شرور و در عین حال ناکارآمد هستند. تشکیل پارلمان در تبعید به احتمال زیاد با استقبال اکثر مردم ایران در داخل و خارج از کشور مواجه خواهد شد زیرا ملاحظه می‌کنند که انتخاب نمایندگانی برای پارلمان در تبعید هزینه اجتماعی کمی داشته اما این امید را به وجود می‌آورد که با ایجاد یک مجمع سیاسی متشکل از آگاه ترین و شایسته ترین فعالان و مبارزان سیاسی کشور راه رهایی از شر رژیم ولایت فقیه هموار شود. البته لازم است اطلاع رسانی لازم به ایرانیان داخل و خارج کشور از اهداف و ضرورتهای ایجاد این پارلمان صورت گیرد.
- امکان شرکت اکثریت ایرانیان خارج از کشور (همه کسانی که دارای شناسه ملی و دارای سن انتخاب باشند و دسترسی به اینترنت داشته باشند که حتی با یک گوشی هوشمند هم ممکن است) در این انتخابات کاملا وجود دارد. برای ایرانیان داخل کشور هم با توجه به گسترش اینترنت ماهواره‌ای امکان شرکت در انتخابات آنلاین وجود خواهد داشت.
- انتخابات آنلاین هم اکنون در بسیاری از سازمانها و شرکتهای بزرگ و برخی از ایلات آمریکا انجام میگیرید و شرکتهای دانش بنیانی وجود دارند که با شیوه‌های نوین مبادله اطلاعات مانند بلاک چین (BlockChain) میتوانند انتخابات آنلاین بدون تقلب (امکان رای سازی و یا رای دزدی و دخالت طرف خارجی در فرایند رای گیری) را اجرا کنند.
اولین قدم برای برپایی یک پارلمان در تبعید تشکیل یک هیات امناء یا هیات موسسان است. این هیات امناء هزینه تشکیل این پارلمان در تبعید را تامین کرده و بطور کلی سه کار انجام میدهد:
- گروهی متشکل از حقوق دانان، کارشناسان سازماندهی و برگزاری انتخابات و فعالان سیاسی را که دارای تجربه لازم هستند تشکیل و مامور تنظیم قواعد و مقررات شرکت در این انتخابات (شامل شرایط رای دهندگان و داوطلبان نمایندگی) می‌کند،
- با کمک این گروه متخصصان شرکت دانش بنیان مناسبی برای برگزاری انتخابات تعیین و با او قرارداد می‌بندد
- بر حسن انجام انتخابات نظارت می‌کند.
ضروری است اعضای هیات امناء برای ایجاد پارلمان در تبعید دارای شهرت و اعتبار و محبوبیت ملی و بین المللی باشند تا بتوانند منشاء خدمت بزرگی ماند ایجاد پارلمان در تبعید ایران گردند. پیشنهاد من، که قبلا هم نوشته و منتشر کرده‌ام، آن است که خود شاهزاده رضا پهلوی به اتفاق ملکه مادر شهبانو فرح و سرکار خانم‌ها شیرین عبادی، نسرین ستوده و نرگس محمدی که همه دارای محبوبیت ملی و شناسایی بین المللی هستند این مهم را به عهده بگیرند. شیوه پیشنهادی من برای تامین مالی هزینه‌های برگزاری انتخابات آنلاین برای پارلمان در تبعید ایران انتشار اوراق قرضه ملی بوده است. با اعتبار و محبوبیتی که هیات امنای با اعضای پیشنهادی دارند میتوانند در مشاوره با متخصصان بازارهای مالی و نیز موسسات عام المنفعه (Charity) که خوشبختانه در بین ایرانیان ساکن در آمریکا و کانادا و اروپا فراوان هستند، بنیاد خیریه‌ای برای این منظور تاسیس و اوراق قرضه با نرخ بازدهی و سررسید مناسبی را منتشر و هزینه انتخابات آنلاین پارلمان در تبعید ایران آزاد را تامین کنند.
متخصص بازارهای مالی یا برگزاری انتخابات آنلاین نیستم اما تصور نمیکنم هزینه اینکار بیش از ۲۵ تا ۳۰ میلیون دلار باشد و بنابراین اگر حتی ۳۰۰ هزار ایرانی، و غیر ایرانیان علاقمند به استقرار دموکراسی در ایران، بطور متوسط نفری ۱۰۰ دلار از این اوراق قرضه ملی برای برپایی پارلمان در تبعید بخرند (که در واقع نوعی سرمایه گذاری در بزرگترین امر خیر ممکن است) این پروژه مهم امکانپذیر خواهد شد. با عنایت به پشتیبانی عظیمی که ایرانیان ساکن آمریکای شمالی و اروپا تا کنون از انقلاب شکوهمند "زن، زندگی، آزادی"، ایران به عمل آورده‌اند، که در راه پیمایی‌های با شکوه آنها در شهرهای بزرگ دنیا منعکس شده است، استقبال از این اوراق قرضه، که می‌تواند به صورت آنلاین خریداری شود، دور از ذهن نیست. برای نگارنده تردیدی وجود ندارد که بین ایرانیان خارج از کشور افراد توانمند با کالیبرهای بالا متخصص علوم ارتباطات، خیریه‌ها بازارهای مالی، سازماندهی و برگزاری انتخابات و غیره فراوانند و به خوبی می‌توانند پروژه انتخابات آنلاین و راه اندازی پارلمان در تبعید ایران را اجرا کنند. عامل اصلی همان هیات امناء قابل اعتماد است که پروژه را تامین مالی کرده و عوامل موثر را گرد هم آورد.
توجه شود که ضرورت ندارد دوره پارلمان در تبعید مانند پارلمان‌ها در شرایط عادی حتما ۴ یا ۵ ساله باشد بلکه میتوان با یک پارلمان دوساله و یا حتی یک ساله شروع کرد. زیرا هدف این پارلمان در واقع ایجاد یک رهبری سیاسی جمعی دارای حقانیت و مقبولیت از سوی مردم است که بتواند با کمک همه آزادیخواهان ایران، صرفنظر از گرایش‌های سیاسی و وابستگیهای قومی و منطقه‌ای، انقلاب شکوهمند ایران را که با شعار شورانگیز "زن، زندگی، آزادی، به راه افتاده است در کمترین زمان و هزینه اجتماعی به پیروزی رسانده ایران را از چنگال رژیم اهریمنی حاکم بر کشور بیرون کشید.
خلاصه آنکه تشکیل یک پارلمان در تبعید موثر که بتواند توانمند ترین و محبوب ترین ایرانیان آزادیخواه داخل و خارج کشور را از طریق یک انتخابات آزاد در یک نهاد سیاسی سرنوشت ساز مجتمع سازد می‌تواند تقریبا تمام مسایل اوپوزیسیون برای انحلال رژیم ارتجاعی حاکم و استقرار دموکراسی در ایران را حل می‌کند؛ زیرا:
- پارلمان در تبعید میتواند بلافاصله پس از تشکیل خود یک برنامه نجات ملی طرح و تصویب و یک "هیات اجرایی" و یا "دولت انتقالی" تشکیل دهد
- پارلمان در تبعید قادر خواهد بود منابع مالی لازم برای پشتیبانی از انقلابیون و نافرمانی‌های مدنی و اعتصاب‌های سرتاسری را فراهم کند و منابع صندوق‌های حمایتهای مالی را تامین کند،
- پارلمان در تبعید به دلیل پشتوانه رای مردم دارای صلاحیت و حقانیت رهبری جمعی سیاسی خواهد بود. مردم به رهبری جمعی و برنامه نجات ملی او اعتماد کرده و ب فراخوانهای او عمل خواهند کرد. زیرا با یک رهبری جمعی منتخب مردم نگرانی‌ها از هرج و مرج ناشی از سقوط رژیم از بین خواهد رفت. در نتیجه توده‌های میلیونی مردم به حرکت درآمده با شرکت در نافرمانی‌های مدنی، اعتصاب‌ها و تظاهرات بزرگ میلیونی شرکت کرده و پیروزی انقلاب در فاصله کوتاهی را ممکن خواهند کرد.
به امید پیروزی بر ارتجاع حاکم و استقرار یک دموکراسی کارآمد در کشور