روی سخن امضا کنندگان این نامه، سران کشورهای اروپایی و رهبران اتحادیۀ اروپاست.
پنج هفته از آغاز خیزش سراسری مردم ایران می‌گذرد. جمهوری اسلامی هنوز نتوانسته است آن را فرونشاند. در یک ماه گذشته بیش از ۲۰۰ ایرانی جان خود را در رویارویی با نیروهای سرکوب رژیم از دست داده‌اند. این خیزش گسترده‌ترین و پایدارترین خیزش ایرانیان به ویژه جوانان کشور پس از انقلاب ۱۳۵۷ است. آتش آن با انتشار خبر کشته شدن مهسا امینی، بانوی جوان ۲۲ ساله، بر اثر ضربۀ مغزیِ گشت ارشاد تهران افروخته شد. نخست، نسل‌های جوان به ویژه دختران جوان به پاخاستند و سپس گروه‌های جوان دیگر از جمله دانشگاهیان، فرهنگیان و هنرمندان با آنان همراه شدند.
همبستگی کم‌نظیر ایرانیانِ تبعیدی و مهاجر با مردم به پاخاسته و پشتیبانی افکار عمومی جهان به ویژه سرآمدان سیاسی و فرهنگی بسیاری از کشورها از خواسته‌های جنبش سراسری مردم ایران، در پایداری جنبش بسیار اثرگذار بود. مردم ایران در این روزهای دشوار خویشتن را وامدار همت و بزرگواری همۀ زنان و مردانی می‌دانند که در سراسر جهان از خواسته‌های آنان پشتیبانی کرده‌اند.
شکی نیست که این پشتیبانی در پایداری مردم ایران بسیار اثرگذار بوده است. اما برای رسیدن آنان دست‌کم به بعضی از خواسته‌های بحق خود باید با حمایت جدی و عملی دولت‌های اروپایی همراه شود.
درست است که تنی چند از مسئولانِ بلندپایۀ دولت‌های اروپایی و سران اتحادیۀ اروپا از جنبش سراسری مردم ایران حمایت لفظی کرده‌اند، اما چنان که تجربۀ بیش از چهار دهه حاکمیت جمهوری اسلامی نشان داده است، رهبران آن نظام از این حمایت‌های لفظی هراسی به دل راه نمی‌دهند و جز در برابر گام‌های عملی دولت‌ها عقب نشینی نمی‌کنند.
خانم‌ها، آقایان، شکی نداریم که شما بیش از ما و شهروندان خود با فزون‌خواهی جمهوری اسلامی به ویژه جاه طلبی اتمی و توسعه طلبی منطقه‌ای آن آشنا هستید. شما بی‌شک بهتر از هرکسی میدانید که این رژیم به هربهایی و با هر ترفندی می‌خواهد به یک قدرت هسته‌ای تبدیل شود.
از شما می‌پرسیم: چرا به رغم بهانه‌جویی‌ها و مانع‌تراشی‌های جمهوری اسلامی همچنان به مذاکره برای رسیدن به توافق اتمی با آن ادامه می‌دهید؟ شما بهتر از ما میدانید که جمهوری اسلامی رژیمی است که جز با بحران‌آفرینی نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد. ما امضا کنندگان این نامه بر این باوریم که رسیدن به توافق اتمی دست رهبران این رژیم را در بی‌ثبات کردن خاورمیانه باز خواهد گذاشت و دود آن، چنان که در گذشته شاهد بودیم، به چشم اروپاییان نیز خواهد رفت. بنابراین، از شما می‌خواهیم به مذاکرات بیهودۀ برجام پایان دهید.
جمهوری اسلامی با قرار دادن پهپاد و جنگ‌افزارهای دیگر در اختیار پوتین، آتش بیار معرکۀ جنگ اوکراین شده است. از شما می‌پرسیم: چرا با رژیمی که آشکارا به یاری ولادیمیر پوتین در تجاوز به خاک یک کشور اروپایی و کشتار مردم آن کشور شتافته است، همچنان مذاکره می‌کنید؟ ما امضا کنندگان این نامه از شما می‌خواهیم دارایی‌های جمهوری اسلامی را که در اصل دارایی‌های مردم ایران است، در اروپا و جهان مسدود کنید.
خانم‌ها، آقایان، نگذارید جنبشی به این زیبایی و عظمت و گستردگی به شکست بینجامد. از شما می‌خواهیم مردم بافرهنگ و صلح‌طلب ایران را در این روزهای سخت تنها نگذارید. در یاری رساندن به آنان گام‌های عملی بردارید. بدانید که مردم ایران همگامی شما را با خواسته‌های به حق خود فراموش نخواهند کرد.
امضا کنندگان:
ایرج ادیب زاده، روزنامه نگار
هوشنگ اسدی، روزنامه نگار
داریوش آشوری، نویسنده و پژوهشگر
ایمان امیری سلیمانی، حقوقدان
نوشابه امیری، روزنامه نگار
جلال ایجادی، جامعه شناس استاد دانشگاه
آبتین آیینه، شاعر و پژوهشگر
میترا بابک، دکترمتخصص در روانکاوی
مهرداد بران، پرفسور موزیک و آهنگساز
مهران براتی، کارشناس روابط بین الملل
شاهرخ بهزادی، اقتصاد دان و روزنامه نگار
حمیدرضا جاودان، بازیگر تئاتر و سینما
محمد جلالی چیمه، شاعر و نویسنده
مصطفی خلجی، روزنامه نگار
حمید دانشور، بازیگر و کارگردان
پرویز دستمالچی، نویسنده و پژوهشگرعلوم سیاسی
فرح دوستدار، محقق علوم سیاسی و اجتماعی و نویسنده
نستور رخشانی، نقاش
