فرق رستوران و سلف!
اگر معترضان و مخالفان هم نهایتاً زورشان به جمهوری اسلامی نرسد، به نظرم برخی از حامیان تندرو حکومت آن را سرانجام از پای در می‌آورند!
از منظر روانشناختی و سیاسی، جمهوری اسلامی واقعاً دشمنانی سرسخت‌تر از نیروهای حامی اصطلاحاً "پا به رکاب" خود ندارد!
یکی از نمونه‌هایش صحبت‌های شیخ ناصر رفیعی در رفسنجان است. وی گفته است: "افرادی که می‌گویند دختر و پسر در سلف دانشگاه مختلط باشند، فردا ادعای اختلاط در خوابگاه و استخر را خواهند داشت"!
من نمی‌دانم آقای رفیعی آیا تاکنون به همراه خویشان خود به رستوران رفته است یا خیر؟ اگر نرفته باشد که انزوای او از جامعه را نشان می‌دهد و فرد منزوی هم طبعاً درکی عینی از مسائل جامعه ندارد و در توهمات خود غرق است. اما اگر رفته باشد، آیا ندیده است که افراد یک فامیل یا جمعی دوست، بدون تفکیک جنسیتی دور یک میز جمع می‌شوند و با هم غذا می‌خورند؟ آیا همۀ آنها که دور یک میز می‌نشینند، خواستار استخر و خوابگاه مختلط هستند؟
آخر رستوران چه فرقی با سلف سرویس دارد؟ چطور دورهم‌نشینی در یکی مباح و حلال و در دیگری حرام اندر حرام است؟
به نظر من افرادی با فکر و گرایش آقای رفیعی تا این کشور را کانون درگیری داخلی نکنند، آرام نخواهند گرفت!
***
بیانیه شماره ۲ دانش‌آموختگان دانشگاه صنعتی شریف
۱۰ سوال از نایاک که صدای آمریکا نپرسید
