رادیو بین المللی فرانسه - دولت اسرائیل تاکنون موضع روشن و صریحی در قبال رویدادهای ایران و جنبش اعتراضی ایرانیان نگرفته است. مقامات اسرائیلی آگاهند که طرفداری صریح از مردم ایران می‌تواند از نظر تبلیغی به ضرر جنبش تمام شود. مهم‌تر از آن، اسرائیل با روسیه همکاری‌های نزدیکی دارد که اتخاذ مواضع صریح به ضرر روسیه را ناممکن می‌کند، چنان که در مورد جنگ اوکراین نیز اسرائیلی‌ها چندان حمایتی از دولت اوکراین نکرده‌اند.
ژان پیر فیلیو استاد علوم سیاسی فرانسوی که در بارۀ خاورمیانه و جهان اسلام پژوهش‌های مفصل دارد، در روزنامۀ لوموند می‌نویسد که زلنسکی رئیس‌جمهوری اوکراین، مدام در مورد هم‌دستی جمهوری اسلامی و روسیه هشدار می‌دهد و از اسرائیل می‌خواهد که در جنگ علیه روسیه به اوکراین کمک کند. اما تاکنون هیچ پاسخ مثبتی دریافت نکرده است.
همکاری عجیب و پیچیدۀ روسیه با اسرائیل در سوریه از چندی پیش کاملاً روشن شده است: آسمان سوریه در دست روسیه است و اگر روس‌ها با اسرائیلی‌ها همکاری نکنند، آنها دیگر نخواهند توانست به آسانی مواضع جمهوری اسلامی در خاک سوریه را بمباران یا موشک‌باران کنند. در واقع اگر روس‌ها اراده کنند، خطر جمهوری اسلامی برای اسرائیل بسیار جدی‌تر خواهد شد. ژان پیر فیلیو این همکاری را بسیار مهم، راهبردی و تعیین‌کننده می‌داند.
👈مطالب بیشتر در سایت رادیو بین المللی فرانسه
اما در این میان اوکراینی‌ها دست‌بردار نیستند و به اصرار از اسرائیل کمک می‌خواهند. آنها می‌دانند که به ویژه در عرصۀ دفاع ضدموشکی، اسرائیل می‌تواند ابزار بسیار مؤثری را در اختیار اوکراین قرار دهد.
زلنسکی: چرا موضع‌گیری صریح نمی‌کنید؟
در اواسط ماه اکتبر، بعد از آن که حضور پهپادهای ایرانی در جنگ اوکراین مسجل شد، زلنسکی مردم اسرائیل را خطاب قرار داد و گفت: "از شما می‌پرسم: فکر می‌کنید روسیه چگونه با ایران معامله می‌کند؟ آیا فکر می‌کنید ایران فقط به فکر پول است؟ بدون شک خیر. ایرانی‌ها به دنبال کمک روسیه در برنامۀ اتمی‌شان هستند. کلید اتحاد اینجاست. اما اگر مسئولان سیاسی شما تصمیم‌های دیگری می‌گرفتند، اتحاد ایران و روسیه به این سادگی میسر نمی‌شد".
زلنسکی افزود: "آیا وقتش نرسیده که دولت شما به روشنی موضع خود را انتخاب کند؟ آیا شما در کنار جهان آزاد و دموکراتیک قرار دارید یا با کسانی هستید که وحشت‌افکنی روسیه را می‌پذیرند، حتی اگر به قیمت نابودی امنیت جهانی تمام شود؟"
پوتین و نتانیاهو
در چنین شرایط حساس، دولت اسرائیل تغییر کرد و بنیامین نتانیاهو دوباره بر سر کار آمد. لوموند در مطلبی دیگر صریحاً می‌نویسد که نتانیاهو به پوتین نزدیک‌تر است تا به جو بایدن. بایدن از زمانی که معاون باراک اوباما بود هیچ دل خوشی از نتانیاهو نداشت. در عوض نتانیاهو پیوسته روابط بسیار گرم و نزدیکی با پوتین داشته است. بدین ترتیب، بعید به نظر می‌رسد که دولت اسرائیل در قبال اوکراین یا ایران سیاستی پیش گیرد که مورد پسند ولادیمیر پوتین نباشد.
بحث در بارۀ سیاست‌های اسرائیل در قبال جمهوری اسلامی و جنبش مردم ایران البته همچنان در رسانه‌های اسرائیلی ادامه دارد و به نظر می‌رسد که پرسش‌ها و تردیدها نزد افکار عمومی بسیار زیاد باشد.
نزدیک به سه هفته قبل، روزنامه تایمز اسرائیل به نقل از یک کارشناس اسرائیلی به نام اوری گلدبرگ نوشت که حتی اگر "انقلابی بودن رویدادهای ایران" کاملا مسجل شود، باز هم بهتر است که کشورهای خارجی مداخله‌ای نکنند. گلدبرگ با اشاره به جنبش‌های ایرانی از نهضت تحریم تنباکو به بعد می‌گوید: "هر نوع مداخلۀ خارجی به اعتبار معترضان لطمه می‌زند"...
اما یک کارشناس دیگر به اسم کسنیا اسوت‌لووا (Ksenia Svetlova) به تایمز اسرائیل گفته است که اسرائیل اگر بخواهد، می‌تواند کمک‌های پرارزشی به جنبش ایرانیان بکند: پشتیبانی از حملات سایبری، مقابله با نفوذ دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی به تلفن‌های معترضان و یا کمک برای ارتباط بهتر اینترنتی از این جمله‌اند...
اما فعلاً به نظر می‌رسد که دولت اسرائیل تماشای رویدادهای ایران، انتظار و البته سردرگمی رژیم جمهوری اسلامی را به سایر گزینه‌ها ترجیح داده است.
فراخوان علی کریمی؛ به خیابان‌های ایران بیایید
