داریوش معمار - ایندیپندنت فارسی
زخمی‌شدن و آسیب‌دیدن شهروندان ایرانی معترض با شلیک گلوله‌های پینت‌بال و گلوله‌های ساچمه‌ای موضوعی است که نخستین‌بار آذرماه سال ۱۴۰۰ در جریان اعتراض‌های مردم اصفهان اخبار و تصاویر آن منتشر شد.
تصاویر مردان و زنانی که بدن و چشمانشان در اثر اصابت ساچمه و گلوله پینت‌بال به‌شدت آسیب دیده، در طول ۷۰ روز گذشته (ماه‌های شهریور، مهر و آبان) و در جریان خیزش مردمی، بارها مورد توجه رسانه‌های جهان قرار گرفته است.
اما این روزها انتشار خبر کشته‌شدن مهران سماک در بندر انزلی به‌علت اصابت گلوله ساچمه‌ای نیروهای سرکوبگر و آسیب‌دیدن چشمان بیتا کیانی، کودک شش‌ساله ملک‌شهری در اصفهان که هنگام بازی در بالکن خانه گلوله ساچمه‌ای به چشمانش برخورد کرده، موجب شده است که این موضوع بیش‌ازپیش مورد توجه رسانه‌ها قرار گیرد.
پیش‌تر در دو نوبت، ۲۳۰ و سپس ۱۴۰ چشم‌پزشک ایرانی درباره آسیب‌دیدن چشمان تعداد زیادی از شهروندان ایرانی در اثر شلیک بی‌هدف گلوله ساچمه‌ای و پینت‌بال ازسوی نیروهای سرکوبگر، به ابراهیم رئیسی و دیگر مقام‌های جمهوری اسلامی هشدار داده بودند.
مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی
این پزشکان تاکید کردند در جریان خیزش مردمی تعداد زیادی از بیماران با صدمات چشمی در اثر اصابت ساچمه و پینت‌بال و امثال آن به مراکز درمانی مراجعه کرده‌اند که در بسیاری موارد ضربه وارده منجربه ازبین‌رفتن بینایی یک یا هر دو چشم شده است.
طبق گزارشی که شبکه تلویزیونی «فرانس ۲۴» منتشر کرده است، نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در سه ماه گذشته به‌‌طور گسترده از تفنگ‌های ساچمه‌ای در نقاط مختلف ایران استفاده کرده‌اند که برخی گلوله‌های آن‌ها ساخت شرکت اسلحه‌سازی فرانسوی-اسپانیایی «چدایت» است. همچنین تجهیزات نظامی و گلوله‌های تفنگ‌های ساچمه‌ای ساخت شرکت‌های داخلی وابسته به ناجا و دیگر مجموعه‌های نظامی و برخی تجهیزات چینی نیز طبق گزارش‌های منتشرشده مورد استفاده نیروهای سرکوبگر معترضان قرار گرفته‌اند.
انتشار صدها تصویر در رسانه‌های اجتماعی جای تردیدی باقی نگذاشته است که نیروهای لباس‌شخصی، بسیج و انتظامی برای سرکوب مردم از اسلحه شکاری ساچمه‌ای استفاده کرده‌اند.
گزارش‌های سازمان عفو بین‌الملل هم تایید می‌کنند که نیروهای امنیتی برای مرعوب‌کردن و حمله به معترضان در جریان خیزش مردمی به‌صورت گسترده از اسلحه شات‌گان و شکاری ساچمه‌ای استفاده کرده‌اند.
برخلاف اعتراض‌های سال ۱۳۹۸ که در آن، نیروهای سرکوبگر طی چهار روز با استفاده از گلوله‌های جنگی بیش از ۱۵۰۰ شهروند معترض را به قتل رساند.، در جریان خیزش مردمی اخیر، بخشی از نیروها در کنار اسلحه جنگی، بیشتر از سلاح‌هایی با مهمات کمتر کشنده استفاده کردند که منجربه زخمی و نابیناشدن تعداد بسیاری از شهروندان ایرانی شده است.
نکته قابل‌توجه دیگر در مورد این حملات به معترضان در طول سه ماه گذشته، شلیک بدون هدف و تصادفی به مردم در معابر و منازل برای ایجاد رعب و وحشت و سرکوب است.
در این خصوص، سه شاهد عینی از میان آسیب‌دیدگان تجربه خود از این حملات را با خبرنگار ایندیپندنت فارسی در میان گذاشته‌اند.
یکی از آسیب‌دیدگان مردی میانسال و شاغل در بازار تهران است. او نهم مهرماه در جریان حمله نیروهای سرکوبگر به مجموعه تجاری محل کارش، در اثر اصابت بیش از ۴۰ ساچمه زخمی شده است که یکی از این ساچمه‌ها به چشمش برخورد کرده و منجر به نابینایی او شده است.
شخصی که در تخت کناری این فرد در بیمارستان فارابی تهران بستری بوده، گفته است، نیروهای سرکوبگر به داخل مجتمع تجاری حمله و به‌صورت بی‌هدف به شهروندان و فعالان صنفی شلیک کرده‌اند. در جریان این شلیک‌ها، بسیاری در این روز زخمی شدند.
خانمی حدودا ۳۰ساله نیز در که چشمش در اثر شلیک گلوله ساچمه‌ای آسیب دیده، توضیح داده است که در شب حادثه با دوستان به همراه خانواده، به‌سمت منطقه نارمک تهران در حرکت بودند که ناگهان شاهد حضور چندین مامور با لباس ویژه بودند که به دختری با باتوم و لگد حمله کردند.
این شهروند توضیح داد، مردمی که شاهد این صحنه بودند به سرکوب خشونت‌بار اعتراض کردند، اما نیروهای سرکوبگر با موتور و پیاده ضمن انداختن لیزر به‌صورت مردم، به‌سمت آن‌ها شلیک کردند.
شاهد عینی گفته است در این زمان او و همراهانش در حیاط یک آموزشگاه زبان‌های خارجی پناه گرفتند و بعد از آرام‌شدن اوضاع از این محل خارج شدند؛ اما یک‌باره بر صورت او لیزر انداخته و شلیک کرده‌اند.
این خانم گفت، جوان دیگری که خودش هم دستش با گلوله‌های ساچمه‌ای زخمی شده بود، به خارج‌کردن او از صحنه کمک کرده و به‌دلیل وحشت به بیمارستان نرفته و یک دانشجوی پزشکی او را در منزل مداوا کرده است. خوشبختانه آسیب چشم این زن منجربه نابینایی نشده است.
شهروند دیگری به نام سامان نیز در گفت‌وگو با ایندیپندنت فارسی توضیح داد، روز نهم مهرماه، حد فاصل بلوار کشاورز و میدان ولیعصر تهران، فردی درحال تردد با موتور از فاصله نزدیک، چشم او را هدف گلوله پینت‌بال قرار داده است. او عامل شلیک را یک نیروی لباس شخصی معرفی کرد.
سامان پس از برخورد گلوله، دست‌کم به سه بیمارستان در آن حوالی مراجعه کرده که به‌دلیل نبود امکانات پزشکی، ناچار به ترک آن‌ها شده و نهایتا در بیمارستان فارابی پذیرش شده است. ظهر روز بعد، چشم این شهروند در بیمارستان فارابی مورد عمل جراحی قرار گرفته و بینایی یک چشم او ازدست رفته است.
این فرد آسیب‌دیده توضیح داد که در زمان مراجعه، شاهد حضور بیش از یک‌صد نفر در بیمارستان فارابی تهران بوده است که در اثر برخورد گلوله ساچمه‌ای و پینت‌بال آسیب دیده بودند. او در ادامه تایید کرد که آن روز خبر اصابت گلوله ساچمه‌ای به چشمان یک دختربچه ۸ساله را هم شنیده است.
سامان گفت که پزشکان و پرستاران بیمارستان شرح آسیب افرادی مانند او را در پرونده پزشکی، برخورد اشیای خارجی عنوان کرده‌اند.
نیروهای سرکوبگر، به‌خصوص نیروهای بسیج محلات، پس از اعتراض‌های گسترده در سال ۱۳۹۸ در کنار اسلحه جنگی، برای استفاده از تفنگ ساچمه‌ای، شکاری ساچمه‌زن، گاز اشک‌آور، پینت‌بال، نارنجک‌انداز، باتوم و شوکر علیه معترضان آموزش دیده‌اند.
انواع اسلحه کمری، سلاح تک‌تیرانداز، شات‌گان‌های ساچمه‌زن با گلوله‌های پرنده‌زن، ساچمه درشت، تک‌ساچمه اسلاگ، گلوله پینت‌بال با هسته فلزی و پرتابگرهای ضدتجمع، در تصاویر منتشرشده از نیروهای سرکوبگر در دست آن‌ها مشاهده شده است که به‌علت شلیک از نزدیک باعث کشته‌شدن شهروندان شده‌اند.
طبق گزارش‌های منتشرشده، تمرکز نیروهای لباس شخصی بیشتر بر استفاده از سلاح پینت‌بال و تفنگ ساچمه‌ای برای کنترل جمعیت در جریان تظاهرات و خیزش مردمی بوده است.
غزل رنج‌کش و نیلوفر آقایی دو زن دیگری بودند که شلیک بی‌هدف گلوله نیروهای امنیتی به سمتشان، باعث ازدست‌رفتن بینایی آن‌ها شد.
همچنین صدها تصویر در طول سه ماه گذشته در رسانه‌های اجتماعی از بدن کودکان، زنان و مردمانی منتشر شده است که از نزدیک با تفنگ ساچمه‌ای به بدنشان شلیک شده و جای اصابت ده‌ها ساچمه بر بدنشان دیده می‌شود.
