محمدجعفر منتظری، دادستان کل کشور در شامگاه پنجشنبه قبل از جمعه مذکور در نشست به اصطلاح "تبیین ابعاد جنگ ترکیبی در اغتشاشات اخیر" که توسط معاونت فرهنگی و تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی برگزار شده بود, با حمله به مولوی عبدالحمید گفت: دشمنان تلاش می‌کنند که بحث تضاد بین سنی و شیعه را تشدید کنند و یکی از آن ترکیبات، جنگ ترکیبی است؛ حتی عباراتی که بعضی ‌ها در خطبه‌ های نماز جمعه ‌شان بیان می‌کنند را می‌دانیم که از کجا دارد این خطوط به اینها القا می‌شود". این در حالی است که بولتن محرمانه افشا شده سپاه می گوید شورای عالی امنیت ملی و نیروی انتظامی خواهان دستگیری مولوی عبدالحمید بودند؛ که به باور نگارنده در عمل غیر ممکن است. اما ظاهرا خامنه ای دستور داده بود بجای دستگیری تلاش در "بی آبرو" کردن مولوی عبدالحمید صورت گیرد, که مولوی جواب این توطئه ناکام را در نماز جمعه دادند.

مولوی عبدالحمید مشخصا افشا کردند که در پی دخالت جمهوری اسلامی در امور کشورهای عربی مثل عراق, سوریه, لبنان, یمن و بحرین, کشورهای دشمن و مخالف جمهوری اسلامی (بخوان به سردمداری عربستان) می خواستند مقابله به مثل کنند و از اهل سنت ایران بخصوص در بلوچستان بعنوان اهرم فشار علیه حکومت شیعه آخوندی استفاده ابزاری بکنند. مولوی عبدالحمید در خطبه های نماز جمعه ١١ آذر افشا کردند که چنین پیشنهادهایی شده بود, اما اهل سنت آن را رد کرده اند و تاکید کردند که هرگز اجازه نخواهند داد تا در "جنگ های نیابتی" از آنان بعنوان آلت ابزاری یا "گوشت دم توپ" استفاده شود. وی سپس با پرهیز آشکارا از "قومیت گرایی" و "مذهب گرایی" بر روی مولفه انسجام ملی و وحدت همه ایرانیان صرف نظر از مذهب و قومیت تاکید کردند. این موضع گیری شفاف و ملی در راستای خنثی کردن تبلیغات دروغین جمهوری اسلامی از یک سو و سو استفاده ابزاری رقبای منطقه ای جمهوری اسلامی و رسانه های وابسته به آنها از سوی دیگر, برای پیشبرد قیام "زن زندگی آزادی" از اهمیت بسزایی برخوردار است. زیرا روزی نیست که رسانه های وابسته به سپاه پاسداران نظیر تسنیم, فارس, جوان و غیره پروپاگانداهای "یک کلاغ چهل کلاغ" تلویزیون وابسته به رقیب جمهوری اسلامی را باز انتشار ندهند. گویی که این "زوجین" به ظاهر مخالف و دشمن آشتی ناپذیر دو لبه یک قیچی هستند تا ادعای همسویی و هماهنگی علمای اهل سنت با رسانه مربوطه را مستند و تقویت کنند.

باید به این واقعیت تلخ اعتراف کرد که جمهوری اسلامی با تاسیس رسانه ها و تلویزیون ها به زبان عربی و همچنین گروهای نیابتی در کشورهای مختلف عربی با شناعت و گستاخی آشکار در امور داخلی آنها دخالت می کند. لذا تعجب آور نیست که کشورهای عربی نیز "مقابله به مثل" کنند و برای تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی در راستای منافع ملی خودشان (و نه منافع ملی ایران) با صرف هزینه های سنگین و استخدام "نیروی ایرانی" و استفاده از "قیام ملی زن زندگی آزادی" موج سواری ابزاری و مصادره به مطلوب فرصت طلبانه کنند. اگرچه برخی از این کشورهای مستبد و متحجر نه به دموکراسی و سکولاریسم اعتقاد دارند و نه به مساوات بین زن و مرد. در چنین شرایطی بلوچستان به دلایل مذهبی و قومی و سوق الجیشی می تواند مورد استفاده یا سواستفاده هر دو طرف قرار بگیرد و مانند مرغی که هم در عزا سر می برند و هم در عروسی؛ قربانی شود. کما اینکه بیش از ١٢٠ نفر بلوچ بی گناه در زاهدان و خاش بعنوان تروریست و "تجزیه طلب وابسته" به خاک و خون کشیده شدند. شوربختانه به خون غلطیدن این بیگناهان بعنوان غذای تبلیغاتی مورد سوء استفاده رسانه رقیب جمهوری اسلامی قرار گرفت که ظاهرا برای بلوچ و بلوچستان اشک تمساح ریختند. در صورتی که در آن سوی مرز یعنی در بلوچستان پاکستان همین کشورهای عربی در خدمت مالی ارتش خونریز پاکستان هستند و در آنجا به جز سکوت مطلق خبری از پوشش رسانه ای و اشک تمساح خبری نیست.

در جمع بندی نهایی باید گفت اگرچه جمهوری اسلامی مانند چوپان دروغگو وثوق و اعتباری در بین اکثریت مردم ندارد, اما تبلیغات گوش کر کن آن در بین طرفداران رژیم چندین برابر شده است تا قیام بر حق و درونزای ملت ایران را به "بیگانه" ارتباط دهد. به همین دلیل شفاف سازی مولوی عبدالحمید اگرچه به مذاق رسانه های وابسته به کشورهای منطقه خوش نیامد, اما برای مقابله با پروپاگاندای کاذب جمهوری اسلامی ضروری بود. لذا بر همه ما واجب است که عملا در راستای ابطال و خنثی کردن این نوع تبلیغات سوء و دوسویه هوشیار و کوشا باشیم و فریب به ظاهر "قلندران دو آتشه و سر تراشیده را نخوریم. زیرا بقول حافظ: نه هر که چهره برافروخت دلبری داند / نه هر که آینه سازد سِکندری داند. نه هر که طَرْفِ کُلَه کج نهاد و تُند نشست / کلاه داری و آیینِ سروری داند. هزار نکته باریکتر ز مو این جاست / نه هر که سر بتراشد قلندری داند.

عبدالستار دوشوکی

مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن