عبدالعلی بازرگان - زیتون
آقای خامنه‌ای!
محارب همان فرمانروای دیکتاتور است، نه ملت معترض و مظلوم. این را من نمی‌گویم؛ همان امامی که ولایت مطلقه خود را به او گره زده‌اید می‌گوید، در همان منشور حکومتی موسوم به عهدنامه مالک اشتر که می‌شناسید، حداقل به همان آغازش نگاه کنید:
«... دلسوزی برای ملت، دوست داشتن مردم و لطف به آنان را (همچون زیر پیراهن) بر قلبت بپوشان، برآنان همچون حیوان درنده مباش که خوردنشان را غنیمت شمری؛ مردم دو دسته بیش نیستند؛ یا برادر دینی تو اند، و یا هم‌نوع تو در آفرینش.... تو مسلط بر آنان هستی و خداوندی که تو را به آزمون رفتار با آنان آورده، مسلط بر توست. مبادا خود را در جنگ با خدا (محاربه) قرار دهی که در برابر خشم او دست قدرتی نداری و بی‌نیاز از عفو و رحمتش نیستی، از احساس خدای‌گونه‌گی و جباریت بپرهیز که خدا هر جباری را ذلیل و هر خود بزرگ‌بینی را خوار می‌سازد. با خدا و مردم منصف باش، هم از سوی خودت، و هم نزدیکانت و کسانی (حامیان، سرکوبگرانی) که به آنان گرایش داری. اگر چنین نکنی ستم کرده‌ای و آن‌که به بندگان خدا ستم کند، خدا دشمن و دادستان مردم علیه او خواهد بود و او به جنگ با خدا (محاربه) برخاسته، مگر دست بردارد و برگردد. هیچ عاملی برای سلب نعمت خدا و بروز نابسامانی‌ها، موثر تر از قدرت یافتن حاکم برپایه ستم نیست زیرا خدا شنوای دعای مظلومان و در کمین ستمکاران است»(۱).
اصطلاح «محاربه با خدا و رسول» در قرآن درباره مشرکین بت‌پرست مکه، در آغاز بعثت پیامبر اسلام آمده است که با نفی یکتاپرستی، که مخالف باورهای پدران و اجدادشان بود، با شکنجه و کشتار مؤمنین، «آزادی انتخاب دین» را نفی می‌کردند(۲)، و امروز شما به زور گشت ارشاد و حجاب اجباری و اعدام معترضین، آن‌هم در شریعت «لااکراه فی الدین» جا پای همان متعصبان تنگ‌نظر دوران جاهلیت گذاشته‌اید.
استناد شما به آیه ۳۳ سوره مائده برای کیفردادن معترضان به عملکرد نظام استبدادی حاکم که به اعدام هزاران جوان برومند در طول چهار دهه گذشته منجر شده است، کوچکترین مورد و مصداق اجراء شده در زمان پیامبر مکرم اسلام و اهل بیت مطهر او ندارد. در حقیقت عملکرد نظام شما مبتنی بر شیوه خلفای جور بنی‌امیه و بنی‌عباس و آخوندهای درباری آنان است که این آیه را برای بـقای نظام سرکوبگر خود مصادره به مطلوب کرده و در جهت سرکوب مخالفین و تحکیم پایه‌های قدرتشان به کار برده‌اند.
کیفرهای بعضا شداد و غلاظی همچون: سخت کشتن، قطع دست و پا در جهت معکوس و مصلوب کردن، که در آیه ۳۳ سوره مائده به آن اشاره شده، بیان‌گر قاعده معمول و متعارف بشری در آن روزگار بوده است. یادآوری آن به دشمنان متجاوز هشداری است که کیفر اعمال آنان در جوامع و نظامات دیگر چگونه است! چنین کیفرهایی حتی میان اعراب دوران جاهلیت، به رغم قتل و غارت میان قبایل مرسوم نبوده، یادآور عملکرد فراعنه مصر و قیصرهای روم با زجرکش و مصلوب کردن، سوزاندن، به چنگ درندگان انداختن، و به جان هم انداختن گلادیاتورهاسا(۳).
نه تنها پیامبر، بلکه امام علی نیز هرگز اصطلاح محاربه با خدا و رسول را درباره سه گروه منافق، پیمان‌شکن و متحجری که در زمان خلافتش مسلحانه در برابر او قیام کردند و سه جنگ فراگیر به پا داشتند به کار نبرده و به آیه مذکور استناد نکرده است.
آن پیشوا پیام دیگری هم برای مردم مصر، که در آن‌زمان تحت سلطه اسلام منافقانه معاویه و بنی‌امیه بودند، دارد که ذکر آن با تکرار همان روش‌ها و منش‌ها در این روزگار و اصرارتان بر اعدام مخالفین خالی از فایده نیست:
«من مشتاق لقاء‌الله و منتظر پاداش نیکوی اویم، اما تاسف می‌خورم که اداره امور این جامعه به دست سفیهان و فاجران افتاده، مال خدا را میان خودی‌ها می‌گردانند، بندگان خدا را خوار و برده ساخته، با اصلاح‌گران دشمنی کرده و فاسقین را حزب خود قرار داده‌اند (۴).
آقای خامنه‌ای!
شما اگر یاران هم‌حزب، هم‌سلک و هم‌فکر خود را، از هاشمی رفسنجانی گرفته تا موسوی و خاتمی و احمدی‌نژاد و روحانی و.... تسویه، و بزرگانی همچون منتظری و امثالهم را خانه‌نشین کرده‌اید، به گرد استالین و تسویه‌های خونینش هم نمی‌رسید که با کشتن حداقل ۲۰ میلیون و ۱/۵ میلیون اعدامی و زندگی در پناهگاهی در عمق ۳۷ متری زمین، آنگاه که اجلش رسید و سلطه جبارانه‌اش از سر مردم برداشته شد، سه سالی نگذشت که افشاگری جنایاتش در بیستمین کنگره حزب کمونیست شوروی سابق توسط همان وفاداران سابق آغاز شد و از او جز لعنت ابدی خدا و خلق باقی نماند و به‌زودی بساط بهشت موعودش با فروپاشی آن نظام وحشت برچیده شد. مطمئن باشید نظام مشرکانه و مستبدانه ولایت مطلقه فقیه نیز به همت مردم و یاری خدا همچون ولایت مطلقه ارباب کلیسا در دوران قرون وسطای مسیحی برچیده و رنسانسی رهایی‌بخش در وطن ما بر پا خواهد شد.
آقای خامنه‌ای!
باور کنید خدا شنوای ناله و نفرین مادران داغداری است که جان جگرگوشه‌های‌شان توسط جلادان شما گرفته شده است، راه توبه و بازگشت به خدا و مردم هنوز باز است. آیا تجربه قذافی‌ها، صدام‌ها و صدها مستبد دیگر کافی نیست؟
منابع و پانوشت‌ها
۱- وَ اَشْعِرْ قَلْبَکَ الرَّحْمَهَ لِلرَّعِیَّهِ وَ الْمَحَبَّهَ لَهُمْ، وَ اللُّطْفَ بِهِمْ، وَ لاتَکُونَنَّ عَلَیْهِمْ سَبُعاً ضارِیاً تَغْتَنِمُ اَکْلَهُمْ، فَاِنَّهُمْ صِنْفانِ: اِمَّا اَخٌ لَکَ فِى الدِّینِ، وَ اِمّا نَظیرٌ لَکَ فِى الْخَلْقِ، یَفْرُطُ مِنْهُمُ الزَّلَلُ، وَ تَعْرِضُ لَهُمُ الْعِلَلُ، وَ یُؤْتى عَلى اَیْدیْهِمْ فِى الْعَمْدِ وَ الْخَطَأِ، فَاَعْطِهِمْ مِنْ عَفْوِکَ وَ صَفْحِکَ مِثْلَ الَّذى تُحِبُّ اَنْ یُعْطِیَکَ اللّهُ مِنْ عَفْوِهِ وَ صَفْحِهِ، فَاِنَّکَ فَوْقَهُمْ، وَ والِى الاْمْرِ عَلَیْکَ فَوْقَکَ، وَ اللّهُ فَوْقَ مَنْ وَلاّکَ، وَ قَدِ اسْتَکْفاکَ اَمْرَهُمْ، وَ ابْتَلاکَ بِهِمْ. وَ لاتَنْصِبَنَّ نَفْسَکَ لِحَرْبِ اللّهِ، فَاِنَّهُ لا یَدَىْ لَکَ بِنِقْمَتِهِ، وَ لا غِنى بِکَ عَنْ عَفْوِهِ وَ رَحْمَتِهِ. ..... اِیّاکَ وَ مُساماهَ اللّهِ فى عَظَمَتِهِ وَ التَّشَبُّهَ بِهِ فى جَبَرُوتِهِ، فَاِنَّ اللّهَ یُذِلُّ کُلَّ جَبّار، وَ یُهینُ کُـلَّ مُخْتال. اَنْصِفِ اللّهَ وَ اَنْصِفِ النّاسَ مِنْ نَفْسِکَ، وَ مِنْ خاصَّهِ اَهْلِکَ، وَ مَنْ لَکَ فیهِ هَوًى مِنْ رَعِیَّتِکَ، فَاِنَّکَ اِلاّ تَفْعَلْ تَظْلِمْ، وَ مَنْ ظَلَمَ عِبادَ اللّهِ کانَ اللّهُ خَصْمَهُ دُونَ عِبادِهِ، وَ مَنْ خاصَمَهُ اللّهُ اَدْحَضَ حُجَّتَهُ، وَ کانَ لِلّهِ حَرْباً حَتّى یَنْزِعَ وَ یَتُوبَ. وَ لَیْسَ شَىْءٌ اَدْعى اِلى تَغْییرِ نِعْمَهِ اللّهِ، وَ تَعْجیلِ نِقْمَتِهِ مِنْ اِقامَه عَلى ظُلْم، فَاِنَّ اللّهَ یَسْمَعُ دَعْوَهَ الْمُضْطَهَدینَ وَ هُوَ لِلظّالِمینَ بِالْمِرْصـادِ.
۲- سوره توبه آیه ۱۰۷. وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَکُفْرًا وَتَفْرِیقًا بَیْنَ الْمُؤْمِنِینَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ .......
۳- با جستجویی در قرآن در ارتباط با سه کلمه: «یُقَتَّلُوا»،«یُصَلَّبُوا» و «تُقَطَّعَ» ( که تماما در باب تفعل آمده و شدت عمل را وصف می‌کند)، به شیوه تفسیر قرآن با قرآن و توجه به کاربرد این کلمات می‌توان دقیقا به منظور آن پی برد.
الف- سخت کشتن (یُقَتَّلُوا) این فعل که ۴ مرتبه در قرآن تکرار شده، اشاره به سر بریدن فجیع نوزادان پسر بنی‌اسراییل در مقابل والدین (اعراف۱۲۷و۱۴۱)، به خصوص فرزندان خانواده‌های مبارز پیرو موسی (غافر۲۵) دارد. مورد دیگر برخورد اقوام بشری با مزاحمین نوامیس و آشوبگران در شهر به عنوان سنتی تاریخی می‌باشد(احزاب۶۱).
ب- قطع دست و پا در جهت معکوس عینا در سه آیه قرآن (اعراف۱۲۴، طه۷۱ و شعراء۴۹) از زبان فرعون در تهدید ریزش کنندگان از نظامش به سوی خدای موسی آمده است که همچون امروز کاربرد ایجاد رعب و وحشت در میان مخالفین داشته است.
ج- به صلیب کشیدن یا دار زدن نیز اشاره به کیفر بسیار معمول در دوران فراعنه مصر و امپراطوران روم دارد. ادعای به صلیب کشیدن عیسی مسیح از آن جمله است (اعراف۱۲۴، طه۷۱، شعراء۴۹ ونساء۱۵۷).
۴-نامه ۶۲ نهج البلاغه..... وَ إِنِّی إِلَى لِقَاءِ اللَّهِ لَمُشْتَاقٌ حُسْنِ ثَوَابِهِ لَمُنْتَظِرٌ رَاجٍ؛ وَ لَکِنَّنِی آسَى أَنْ یَلِیَ أَمْرَ هَذِهِ الْأُمَّهِ سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا، فَیَتَّخِذُوا مَالَ اللَّهِ دُوَلًا وَ عِبَادَهُ خَوَلًا وَ الصَّالِحِینَ حَرْباً وَ الْفَاسِقِینَ حِزْباً
