کس نفهمد منطقِ سردارِ قُدس
چون بگوید هر سخن با رمز مُرس
در علوم حوزوی باشید بصیر
از شجاعت می‌پرد بر پشتِ شیر
می‌گُریزد هر عدو از هیبتش
با امیران می‌زند در خلوتش
شهسواری مثلِ او ایران ندید
عزم او راسخ تر از اندامِ بید
می‌زند شمشیرها در روزِ جنگ
گر چه دارد حُجرهِ افیون و بنگ
در یمن موشک کُند هر دم هوا
تا شود هر دردِ بی درمان دوا
بوسه باران می‌کند پایِ پوتین
تا بماند دولتِ سلطانِ دین
پولِ ما را می‌برد در خاکِ شام
تا اسد فارغ شود از بارِ وام
روزگارا قُربِ قُدسی کم مباد
عمرِ این بیهوده گو گردد زیاد
