اگر در خارج از ایران زندگی می کنید و قصد خواندن این چند پاراگراف را دارید لطفا قبل از آن تصمیم گرفته باشید که با هر امکانی خود را به اجلاس روز دوشنبه ایرانیان در استراسبورک برسانید تا به اندازه یک میلیمتر هم شده اتحادیه اروپا را به تصمیم برای اعلان سپاه به عنوان یک سازمان تروریستی نزدیک تر کنید.
در همین راستا کمپین گلباران دفتر شارلی ابدو در پاریس شاید آغاز دوران جدیدی از کمپین هایی برای نجات کشور بوده باشد در پرده دوم انقلاب زن زندگی آزادی. بیایید بر أساس استدلال زیر کمپین های سریالی و ابتکارهای جدیدی را خلق و اجرا کنیم و خلاء غیبت مردم از خیابان های ایران را ما در اروپا جبران کنیم
۱ـ در ظاهر قضایا، نظام جمهوری اسلامی ساقط نشد اما بی شک در مسیری قرار دارد که ملت و کشور را نیز با خود به قعر جهنم پرتاب می کند. مردم بویژه جوانان هر آنچه در توان داشتند به کار گرفتند تا تغییر معادلات ایران و آغاز یک دوران دمکراتیک بیش از این به تاخیر نیافتد و هزینه ساز تر نشود، اما هنوز چنین دستاوردی تحصیل نشده است.
۲ـ بیایید فرض کنیم که پتانسیل داخلی پیرو اعدام ها و سرکوب فوق وحشیانه مردم دچار یک شوک مقطعی است و تا مدتی شاهد حضور مردم در خیابان نباشیم. به عبارت دیگر پتانسیل داخلی در اثر سرکوب یا ارعاب توان این را ندارد تا در خیابان حضور بیابد و در پی یافتن راه دیگری برای اعتراض است. در هر حال، با تظاهرات مردم و بدون اعتراضات خیابانی این نظام خداوندگار بحران و اغتشاش و اختلاس و دزدی و دروغگویی مدل آخوندی است وفاقد توانی برای فراهم آوردن آسایش یا اصلاحی برای مردم است و باید برود.
اگر توان داخلی برای بازیگری و جابجایی معادله ها نیاز به بازسازی دارد زمان آن است تا موتور اعتراضات خارج از کشور و نیز کمپین های بی هزینه ای مانند گلباران دفتر شارلی ابدو را چند برابر کرده و جامعه بین المللی را به این نقطه برسانیم که با گام هایی عملی و بدون وعده های توخالی با جنبش مردم ایران همراه شود.
۳ـ ایرانیان خارج از کشور تقریبا در همه کشورها شاخص هستند و طی همین چند ماه نیز شاهکارهای بزرگی مانند راهپیمایی برلین را خلق کرده اند. بیایید با امکانات و توان خود، فشار سیاسی بر نظام را فعلا از داخل به خارج از کشور منتقل کنیم تا توان های داخلی فرصت بازیابی و تجدید قوا یابد. فردا در استراسبورگ چهار پارلمانتاریست ایرانی عضو پارلمان های اروپا احتمالا ستاره خلق یک تصمیم تاریخی خواهند بود. گام بعدی می تواند واداشتن یا قانع کردن اتحادیه اروپا به اخراج سفرا و مقام های امنیتی ج ا باشد که معمولا همگی سپاهی اند.
۴ـ مطالعات جامعه شناسی نشان داده است به میزانی که فشار سیاسی و اعتراضات اجتماعی منجر به تغییر ساختارهای اقتدارگرا شود احتمال برقراری روابط دمکراتیک قوی تر و ماندگار تر می شود. برعکس، هرقدر توسل به خشونت صورت بگیرد یا تغییر معادله ها با استفاده از سلاح باشد در آن صورت روابط دمکراتیک ضعیف تر و شکننده تر خواهد بود. اگر در داخل نمی توان اعتراض های مسالمت آمیز برگزار کرد بیایید ما با فعالیت بیشتر موتور انقلاب را روشن نگه داریم.
***
مضحکه «شاهزاده قاجار» و جمهوری اسلامی
