برای تحقیق در تاریخ شیعه و آموختن متون شیعه نیازی به روحانیون شیعه نیست

در این حوزه نیز نیازی به روحانیت شیعه نیست چون روحانیون اصولا در این حوزه ها تخصصی ندارند و افراد دانشگاهی که با روش علمی تاریخ شیعه و متون آن را آموخته اند بهتر می توانند این کار را انجام دهند. به عنوان کسی که یک سال در قم و سه سال در شیراز و تهران دروس طلبگی را دنبال کردم (نه برای آخوند شدن بلکه برای یادگیری آنچه در آن عالم می گذشت از سر کنجکاوی) به شما اطمینان می دهم که با وجود کتب ساده شده، و دوره های درسی ضبط شده صوتی و تصویری حتی اگر کسی نیاز داشته باشد متون کهنه را بیاموزد دیگر نیازی به مدرسان حوزه به عنوان آخوند ندارد.

مراجع شیعه بلاموضوع شده اند

به مراجع شیعه به عنوان عالی ترین مقامات روحانی دیگر نیازی نیست. اولا آنها رساله های عملیه ی خود را از روی دست همدیگر می نویسند و کپی کاری مقام و کرسی نمی خواهد. دوم آن که در دوران حکومت دینی همه مراجع شیعه به رانت خواران حکومتی تبدیل شده اند و با سکولار شدن حکومت آنها باید شغل دیگری برای خود پیدا کنند. و سوم آن که این مقام برای تضمین اقتدار اجتماعی نهاد دین ساخته و پرداخته شده بود و عصر این امر در ایران به پایان رسیده است. اقتدار اجتماعی روحانیت شیعه سمی است که هرچه زودتر باید پاکسازی شود.

برقراری قراردادهای شرعی نیازی به روحانیت ندارد

شما اگر بخواهید ازدواج و طلاق شرعی داشته باشید نیازی به ملا یا آخوند ندارید و خودتان می توانید صیغه های ازدواج (دائم و موقت) و انواع طلاق را حتی به زبان فارسی جاری سازید. در انعقاد دیگر قراردادهای شرعی نیز وجود یک آخوند ضرورتی ندارد.

مراسم دینی آخوند نمی خواهد

بنا به احکام شریعت هیچ نیازی نیست که پیش نماز آخوند باشد و اصولا دینداری در هر شکل آن به وجود آخوند وابسته نیست. یکی از افراد حاضر در نماز جماعت می تواند در مقام پیشنماز بایستد. کسی که نماز میت را برای باورمندان می خواند می تواند هر کسی باشد. جالب است که در چارچوب شریعت هیچ ضرورتی برای وجود مقام یا پیشه ی آخوند و ملا وجود ندارد. این امر نشان می دهد که در دوران تکوین شریعت نهادی به نام روحانیت وجود نداشته است و بردن تاریخ روحانیت به دوران پیامبر و امامان شیعه داستان پردازی است.

برای قران شناسی نیازی به آخوندها نیست

روحانیون شیعه در حوزه ی قران شناسی همیشه جزء بیسواد ترین اقشار جامعه بوده اند. بنا بر این، افراد برای آشنایی با قران و فهم بیشتر قران نیازی به روحانیت شیعه ندارند. علت آن نیز این است که روحانیون به طور اعم اغلب برای مسئله گویی تربیت می شوند و در دیگر حوزه های دین اطلاعات بسیار اندکی دارند.

مراسم ختم، روضه خوانی و مداحی ملا نمی خواهد

این امور نیز هیچ ربطی به ملای شیعه ندارد. در مراسم ختم حتی برای خانواده های دیندار یک فرد آشنا به تاریخ شیعه می تواند سخنرانی کند و به خانواده التیام بخشد. روضه خوانی و مداحی-اگر افرادی بخواهند در خانه هایشان برگزار شود- نیاز اندکی به اطلاعات دینی دارد و گوش دادن چند روضه و مداحی افراد را برای این کار آماده می کند درست مثل خوانندگی. قرار نیست همه ی خوانندگان حرفه ای باشند. اگر روضه خوانی و مداحی یک تخصص هم باشد (که نیست) حوزه های علمیه چنین تخصصی را آموزش نمی دهند.

بنا بر این امروز اگر هیچ آخوند شیعه ای در عالم نباشد نه تنها هیچ مشکلی برای دینداران شیعه در انجام تکالیف دینی آنها ایجاد نمی شود بلکه جامعه از یک نهاد سربار، آلوده، انگلی و مسموم کننده رهایی می یابد. دین عبادت و دین جماعت به عنوان وجوه قابل قبول دین در یک جامعه ی سکولار بدون آخوند یا ملا قابل رعایت و پیروی هستند. در حوزه ی دین سیاست، دین هویت و دین شریعت روحانیون به حوزه هایی وارد می شوند که اصولا برای آن تربیت نمی شوند و حضور آنها بی ربط و مضر است.

توجه داشته باشید که بحث فوق هیچ ربطی به مباحث مربوط به «دین بدون روحانیت» علی شریعتی ندارد چون اولا آن مباحث روحانیت را به عنوان هادی نفی می کرد و به جای آن ایدئولوگ و روشنفکر دینی می گذاشت و ثانیا در برابر روحانیت سنتی مشوق دخالت دینی و دینداری در سیاست و کسب قدرت بود. بحث من محدود کردن دین به عبادت و مراسم دینی است که خود به خود وجود نهادهای دینی را بلاموضوع می کند. جامعه ی دینداران در یک جامعه ی بزرگ تر سکولار اصولا نیازی به آخوند و ملا و نهادهای تربیت آخوند و ملا ندارد. آخوند و ملا ضرورت های جامعه ای از دینداران بود که بیش از ۹۵ درصد آن بیسواد بود و نیاز به مسئله گو و روضه خوان آخوند داشت.

مادر از دست رفته ی این نویسنده (که به دلیل حکومت کشتار و زندان نتوانستم بر بالین بیماری وی حاضر شوم) نمی توانست دین را بدون آخوند تصور کند و ما همیشه بر سر پول دادن وی به یک ملای عمامه مشکی برای روضه خوانی های دروغ در خانه مان با هم مشکل داشتیم. با شناختی که از وی دارم امروز اگر زنده بود و کشتار کودکان مردم توسط ایادی روحانیون را می دید به نفرین آنها می پرداخت و با عصبانیت می گفت که همه ی آنها در آتش دوزخ خواهند سوخت.