در چنین شرایطی مقامات اروپا به دنبال تصویب پنجمین بسته تحریمی علیه جمهوری اسلامی هستند. این تحریم‌ها در ارتباط با سرکوب اعتراضات در ایران و همدستی با روسیه در جنگ علیه اوکراین است. دولت نیوزلند نیز تحریم‌هایی را علیه مقامات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و چند نهاد جمهوری اسلامی اعمال کرده است.

میخائیل اولیانوف نماینده روسیه در مذاکرات اتمی با اشاره به سفر سیدابراهیم رئیسی به پکن به مسئله‌ای اشاره کرده است که شاید شنیدن آن برای مقامات جمهوری اسلامی اصلا خوشایند نباشد و نگرانی‌های آنها را از وضعیت رژیم در ماه‌های آتی بیش از پیش تشدید کند.

این دیپلمات روس در توییتی نوشت «تردیدی وجود ندارد که چین به برجام پاییند است. پرسش این است که آمریکا و اروپایی‌ها چه اندازه به احیای برجام و محافظت از عدم گسترش تسلیحات هسته‌ای متعهد هستند؟ این امروز یک پرسش بزرگ است. چنین به نظر می‌رسد که آنها [غربی‌ها] یک برنامه مخفی دارند.»

ابراهیم رئیسی در سفر به جمهوری خلق چین ۲۰ سند همکاری امضاء کرد و در حالی که گفته می‌شود شش کلاس بیشتر سواد ندارد، عنوان «استاد افتخاری دانشگاه پکن» را نیز دریافت کرد!اما مسئله متناقض اینجاست که نفع جمهوری خلق چین و روسیه‌ی پوتین از جمهوری اسلامی بیش از آنکه با «احیای برجام» تأمین شود از ادامه تحریم‌ها و حتا تشدید آنها تأمین می‌شود! آنها در چنین شرایطی است که می‌توانند نفت ایران را زیر قیمت دریافت کرده و در ازای آن با توجه به تحریم‌های بانکی به صورت تهاتر کالاهای بنجل و به اصطلاح تجهیزات به جمهوری اسلامی بدهند.

در اواسط سال ۱۳۹۹ و ماه‌ها پیش از تجاوز نظامی روسیه به اوکراین بود که در دیدار نمایندگان مسکو و پکن آن زمان که هنوز رژیم ایران برای «احیای برجام» شانس داشت، فو تسونگ مدیر بخش کنترل تسلیحات وزارت خارجه چین گفته بود «برجام نمی‌تواند تمام مسائل امنیتی منطقه را حل کند.» سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه نیز پیشنهاد مذاکره مستقیم جمهوری اسلامی با آمریکا را مطرح کرد.

آرشین ادیب مقدم استاد فلسفه مدرسه مطالعات شرقی- آفریقای لندن (SOAS) در مورد سفر رئیسی به چین کمونیست به «تایم» می‌گوید «ما در میانه‌ی یک تجدید نظم مهم در سیاست جهانی هستیم.» وی توضیح می‌دهد «پیوند ایران و چین را باید بخشی از همین ساختار و ترکیب جدید جهان دانست.» اشاره او به شکل‌گیری جبهه‌ها و ائتلاف‌های جدید در سیاست بین‌المللی است.

روزنامه «اعتماد» با اشاره به سفر رئیسی به پکن در گزارشی با عنوان «چشم‌انداز مبهم ارتباط با چین» می‌نویسد «برخی زمزمه‌ها شنیده می‌شود که قرارداد ۲۵ ساله چینی‌ها با ایران از نوع قراردادهای نازل است.»

روزنامه کیهان چاپ تهران در واکنش به این گزارش نوشت «شبکه نیابتی دشمن در داخل نیز طی هم‌پوشانی با نظام سلطه، از گسترش روابط راهبردی میان ایران و چین عصبانی است.» اما واقعیت این است که جمهوری خلق چین و روسیه‌ی پوتین در حال دوشیدن جمهوری اسلامی و غارت منابع ایران هستند و رژیم مجبور است برای بقای خود به آنها باج دهد به این امید که روزنه‌هایی جدید برای اقتصاد بحران‌زده ایران باز شود. امیدی که به نظر می‌رسد با توجه به عدم مشروعیت رژیم در داخل ایران و توجه جامعه جهانی و غربی‌ها به مبارزات ایرانیان جهت تغییر رژیم و یکبار برای همیشه رها شدن از شرّ جمهوری اسلامی در منطقه، اصلا واقع‌بینانه نیست.