ما نویسندگان این نامه به عنوان بخش بسیار کوچکی از زندانیان سیاسی ایران که به تازگی از زندان آزاد شده ایم بر این باوریم که موج آزادی‌های اخیر زندانیان سیاسی از نتایج خیزش اعتراضی مردم آزادیخواه و شجاع از جمله زنان و جوانان مبارز ایران است. اتفاقی که نتیجه همبستگی در قیام «زن،زندگی،آزادی» و خیزش مردمی علیه سرکوب‌ حکومت است.

حرکتی که ابعاد گسترده و مبنای برانگیزاننده آن توجه همه‌ی جهان را جلب نموده و الهام بخش تلاش برای عدالت و آزادی شده .ما از زمانی که آزاد شده‌ایم چشم به راه رهایی بقیه همبندی‌هایمان هستیم ، از جمله سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی که حکایت ۵ سال رنج و ستمی که بر آنها روا رفته را همه شنیده‌اند.

آنها جزو شریفترین افراد این سرزمین هستند که در طی این سال ها با زندان و شکنجه صرفا تاوان عشق و پاسداری خود از طبیعت این مرز و بوم را پرداخت کرده‌اند.آنچه در این میان بسیار تاثیرگذار و قابل توجه است ترکیب و پایگاه اجتماعی زندانیان است.

جمع زندانیانی که فعالین زنان، معلمان، دانشجویان، کارگران، جامعه‌شناسان، اساتید دانشگاه، وکلا، روزنامه نگاران، سینماگران، ورزشکاران، نویسندگان، هنرمندان، نوکیشان مسیحی، دراویش، اقوام، دادخواهان تا جامعه بهائیان و فعالین محیط زیست و... را در برمی‌گیرد.

این گستردگی اجتماعی وسعت حیرت انگیز برخورد حاکمیت با مردم ایران و همچنین مقاومت مردمی در طبقات و اقشار مختلف را نشان می‌دهد.

ما به عنوان تعدادی از زندانیان سیاسی زن آزاد شده و همراه با حرکت آزادی‌بخش «زن، زندگی، آزادی» امید داریم با تداوم حمایت‌های شما مردم و تلاش و پافشاری جامعه جهانی به زودی شاهد آزادی همه زندانیان سیاسی مرد و زن و هم‌بندیان زندانی خود در اوین، و سایر زندان‌ها باشیم.

از جمله نرگس محمدی ،ناهید تقوی، مریم حاج حسینی، فاطمه مثنی، زهرا زهتابچی، سپیده قلیان، مهوش شهریاری، فریبا کمال آبادی، بهاره هدایت، فائزه هاشمی، گلرخ ایرایی، ثمین احسانی، اکرم نصیریان، نسرین جوادی، معصومه نساجی، ملیحه نظری، سارا احمدی، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی ، مریم اکبری منفرد، زینب جلالیان ، سها مرتضایی و...روز آزادی نزدیک است.

۱۴۰۱/۱۱/۲۷

عالیه مطلب زاده،رها عسکری‌زاده، نوشین جعفری، ملیحه جعفری، هستی امیری