به گفته مصاحبه‌شوندگان، هدف اصلی شکنجه‌گران در بیشتر موارد، گرفتن اعترافات اجباری از معترضان بوده تا به دستاویز آن بتوان سپس برای این معترضان احکامی چون حکم اعدام صادر کرد.

پیش از این هم گزارش‌های مختلفی از سوی نهادهای حقوق بشری از شکنجه‌گاه‌های مخفی جمهوری اسلامی در شهرهای ایران منتشر شده بود، اما تحقیق تازه سی‌ان‌ان نشان از افزایش تعداد این مکان‌ها در مدت اخیر دارد.

در آبان‌ماه ۱۴۰۰ شبکه حقوق بشر کردستان گزارش ویژه‌ای از بازداشتگاه‌های مخفی وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در شهرهای ارومیه، سنندج و کرمانشاه منتشر کرد که در آن تجربه‌های وحشتناکی از شکنجه زندانیان بازتاب یافته است.

در این گزارش به نقل از فعالان کُردی که نام‌های آنها مخفی مانده است به تجربه این افراد از شکنجه‌های مرسوم در بازداشتگاه‌های اطلاعات سپاه ارومیه اشاره شده است، از جمله: وصل کردن وزنه به بیضه، آویزان کردن به سقف، ضرب و شتم با شلنگ و چماق و همچنین تهدید به تجاوز.

مورد کیوان صمدی، مورد محسن سهرابی

کیوان صمدی، از دستگیرشدگان اعتراضات ماه‌های اخیر در اشنویه، از افرادی است که شبکه خبری سی‌ان‌ان در گزارش تازه خود با او مصاحبه کرده است.

کیوان صمدی دانشجوی ترم سوم رشته برق دانشگاه تبریز، فعال محیط زیست و عضو داوطلب هلال احمر شهرستان اشنویه از سال ۹۴ بود که به دلیل معالجه معترضان مجروح، هدف بازداشت و شکنجه شدید قرار گرفت، نامش از لیست هلال احمر با دستور نهادهای امنیتی حذف شد و به‌دلیل وضعیت وخیم جسمی و فشار نهادهای امنیتی مجبور شد پس از آزادی از ایران برود.

او که ۲۱ روز را زیر شکنجه‌های شدید گذرانده به سی‌ان‌ان می‌گوید که در بازداشتگاه‌های مخفی، برای گرفتن اعتراف‌های اجباری، بدترین نوع از شکنجه‌ها داده می‌شود. او توضیح می‌دهد که «ماده‌ای به من تزریق کردند. می‌خواستند زنده بمانم تا بتوانند مرا بیشتر شکنجه بدهند.»

کیوان صمدی معتقد است اگر برگه اعتراف اجباری را امضا می‌کرد قاضی‌های جمهوری اسلامی برای او حکم اعدام صادر می‌کردند و به این خاطر کوشید تا در زندان، با وجود بدترین شکنجه‌ها، از امضای آن برگه سر باز بزند. او سپس پس از تحمل ۲۱ روز شکنجه و امضا نکردن آن برگه، از سوی زندانبان‌ها آزاد شد.

او می‌گوید که پس از درمان معترضان مجروح، افراد حکومتی او را به‌زور به ساختمانی در کنار یک مدرسه دخترانه بردند که در پشت درختان پنهان بود. در آنجا دو مأمور او را به‌شدت با لگد ضرب‌وشتم کردند تا جایی که «خون بالا آورد.» «بردن به اتاقی پر از ابزار شکنجه نظیر شوکر، کاردهای مختلف و سرنگ، بوسیدن گردن و لیسیدن بدن او توسط شکنجه‌گر و استفاده از باتوم به شکل جنسی علیه او» از مواردی است که او در این مصاحبه توضیح می‌دهد.

توضیحات کیوان صمدی نشان می‌دهد که شکنجه‌گاه مخفی او ساختمانی است در نزدیکی میدان انقلاب شهر اشنویه آذربایجان غربی به مختصات در ۳۷ درجه و ۲ دقیقه و ۳۲٫۰۵ ثانیه شمالی و ۴۵ درجه و ۵ دقیقه و ۵۸٫۸۹ ثانیه شرقی.

فرد دیگری که سی‌ان‌ان در گزارش خود بخشی از مصاحبه با او را پخش کرده، محسن سهرابی، از چهره‌های ورزشی و پزشک بیمارستان کوثر سنندج است که به دلیل ارائه خدمات درمانی به معترضان زخمی، بازداشت و شکنجه شد.

او در این مصاحبه گفت که افراد شکنجه‌گر حکومتی «هیچ حد و مرزی را نمی‌شناسند و هیچ نظارتی بر آنها وجود ندارد.»

محسن سهرابی در رشته وزنه‌برداری موفق به کسب مقام کشوری شده بود و همزمان از اعضای موسس هیئت خیریه تیشک مهر کودکان کردستان است.

شکنجه‌های شدید و تجاوزهای جنسی به معترضان در ایران باعث شده است که از زمان آغاز اعتراضات اخیر، موارد متعددی از خودکشی افراد، پس از آزاد شدن از این شکنجه‌گاه‌های حکومتی خبرساز شود.