محلاتی همچنین، از محکوم کردن آزار و اذیتی که تمام این سالها از سوی جمهوری اسلامی متوجه جامعه بهایی شده، روی برگردانده و امتناع کرده است . او مواردی همچون لغو تابعیت، زندان، شکنجه و اعدام ایرانیان بهایی را توجیه کرده و حتی در جای دیگری، فتوای روح‌الله خمینی علیه سلمان رشدی را تایید می‌کند و کشتار سربازان آمریکایی را به سخریه گرفته است.

محلاتی در مصاحبه اخیرش با مسیح علی‌نژاد از اعتراف به هر گونه ارتباطی با رژیم ایران خودداری کرد، به رغم آنکه پیش از آن، درمتن یک نامه به رییس مجلس شورای اسلامی ایران، خود را «خدمتگزار وفادار» رژیم ایران خوانده است .

هم اکنون اعضای خانواده‌های قربانیان جمهوری اسلامی، گروه‌های حقوق بشری، ناتان شارانسکی که از مخالفان و زندانیان حکومت شوروی سابق است و همچنین شماری از برندگان جایزه صلح نوبل، خواستار پایان کار محلاتی در کالج اوبرلین شده‌اند. اما تا به امروز، کارمن آمبر، رئیس فعلی کالج اوبرلین، همچنان اصل «تعهد ماندگار یک فضای آموزشی به جامعه‌ای پایدار و عادلانه» را نادیده گرفته و جنایات محلاتی را با ریاکاری پوشش می‌دهد و البته هیئت مدیره اوبرلین هم، همچنان ساکت است.

دو عضو کنگره آمریکا، ویرجینیا فاکس و جیم بنکس با عنایت به اصل شفافیت، نامه‌ای به رییس کالج اوبرلین در ایالت اوهایو نوشتند و خواستار تحقیق و روشن شدن جزییات مرتبط با استخدام محلاتی در این محیط آموزشی شدند. اما گزارش کالج اوبرلین نه تنها روشنگر نبود که تردیدهایی در مورد بودجه و کمک خارجی به این کالج و اینکه آیا اساسا رژیم ایران نقشی در استخدام محلاتی در این دانشگاه داشته را هم ایجاد کرد.

اما محلاتی تنها مقام سابق وابسته به رژیم جمهوری اسلامی نیست که توسط یک دانشگاه آمریکایی به او اجازه داده شده تا گذشته سیاه خود را پنهان کند. «سید حسین موسویان»، دیپلمات سابق ایرانی و استاد دانشگاه پرینستون، زمانی خبرساز شد که دوربین‌ها، ذوق‌زدگیش را درباره ترس و واهمه همسر برایان هوک، نماینده ویژه سابق آمریکا در امور ایران، نسبت به تهدیدهای جمهوری اسلامی نشان دادند.

موسویان در دهه ۱۹۹۰ و در دورانی که سفیر جمهوری اسلامی ایران در آلمان بود، در ترورها و توطئه‌های سیاسی دست داشت و در نتیجه فعالیت‌هایش بود که دولت آلمان، خواستار برکناریش شده بود و در نهایت هم، چهار دیپلمات ایرانی از این کشور اخراج شدند و موسویان، مدت کوتاهی پس آن ماجراها، با گریز از هر گونه تعقیب قضایی، به راحتی در دانشگاه پرینستون به تدریس پرداخت.

دانشگاه‌های آمریکا مقاصد راحت و اهداف قابل توجهی برای کشورهای متخاصمند تا از این فضاهای آموزشی برای پیشبرد باورهای مذهبی و سیاسی رادیکال خودشان بهره ببرند.

مدارس ایالات متحده از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹ بدون هیچ گونه شفافیتی، دستکم ۱۲ میلیارد دلار بودجه خارجی دریافت کرده‌اند، جمهوری اسلامی ایران یکی از کمک‌کنندگان بزرگی است که میلیون‌ها دلار به مدارس کلمبیا، هاروارد، پرینستون و سایر مدارس اهدا کرده است. «دن داناوان»، نماینده سابق مجلس نمایندگان ایالات متحده، صرف چنین بودجه‌ای را، تلاشی برای نابودی و براندازی موسسات دانشگاهی آمریکایی توصیف کرده. در سال ۲۰۱۹، پروژه کلاریون کشف کرده بود که بنیاد علوی به عنوان یکی از بازوهای اقتصادی رژیم جمهوری اسلامی، نفوذ بسیاری بر مساجد و مدارس ایالات متحده داشته است.

بنا به آنچه که سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید مسوولیت پاسخگویی، نباید الزاما متوجه «مسئولان و دست اندرکاران مستقیم قتل‌عام‌های زندان باشد و فقط آن‌ها نیستند که باید مورد تحقیقات جنایی قرار بگیرند، بلکه همه مقامات سابق و فعلی رژیم جمهوری‌اسلامی که در ایجاد فضای پنهان‌کاری و انکار و همچنین تسهیل ادامه مسیر ناپدید شدن قهری هزاران قربانی نقش داشته‌اند، هم باید پاسخگو باشند.»

آنچه روشن است، این است که تا به حال نه محلاتی و نه موسویان پاسخگوی جنایات‌شان نبوده‌اند و دانشگاه‌های آمریکا همچنان در معرض خطر دشمنان این کشور قرار دارند. این موضوع نه تنها برای خانواده‌های قربانیان دردناک است، بلکه به استقلال دانشگاه‌های ایالات متحده آسیب وارد کرده و تهدیدی جدی برای امنیت ملی این کشور به شمار می‌رود.

درباره نویسندگان: لن خودورکوفسکی، معاون سابق وزیر امور خارجه و مشاور ارشد سابق نماینده آمریکا در امور ایران و لادن بازرگان، فعال حقوق بشر ایرانی-آمریکایی و خواهر بیژن بازرگان، یکی از هزاران قربانی قتل عام سال ۱۹۸۸ در ایران است

https://www.washingtonexaminer.com/opinion/op-eds/why-are-princeton-and-oberlin-selling-out-to-irans-regime