با شرف مذهب را وسیله کسب قدرت و ثروت نمی کند.

با شرف به این کلام جاودانه فیلسوف و مصلح بزرگ تاریخ بشر زرتشت، "پندار نیک، گفتارنیک، کردار نیک" وفادار است.

با شرف اگر به هر دلیل اشتباهی و لغزشی و انحرافی در زندگی از او سر زده باشد، از خود انتقاد می کند و درصدد جبران بر می آید.

حالا پرسش من از خوانندگان گرامی این است افرادی امثال عطاء اله مهاجرانی که بخاطر منافع خود حملات شیمیائی جنایتکاران را به گردن فعالان "جنبش زن زندگی آزادی" می اندازد، و به رژیم برای فرار از مسوولیت و انجام جنایات جدید رهنمود می دهند، و یا افراد دیگری چون حسین شریعتمداری که به خاطر اهداف کثیف و ضد ایرانی اش به هر دروغی متوسل می شود، قالیباف، رئیسی، محسنی اژه ای و رهبر معظم شان که بخاطر قدرت همه آزادی های ملت ایران را مصادره کرده اند، خون یک ملت را به شیشه کرده اند و حاضر به هر جنایتی از جمله حملات شیمیائی به مدارس دخترانه سراسر ایران هستند چه نام دارند؟ آیا فقط واژه بی شرف کفایت می کند؟ اینها بی شرفهای ایدئولوژی تروریستی اسلام سیاسی اند که از انسانیت هیچ بوئی نبرده اند. و اگر مردم ایران به لحاظ فرهنگی پیشرفته و آگاه نبودند حتم بدانید که از داعش بدتر می کردند چون از آن هم جنایتکارترند.

وقتی بی شرفی انسانهای پست با اعتقاد به اسلام سیاسی جهادگرهمراه گردد، دروغهای بزرگ و جنایت های بزرگ علیه انسانهای بیگناه به شغل روزانه شان تبدیل می شود. حالا سردستگان این طایفه جنایت پیشه از جمله خامنه ای، رئیسی، محسنی اژه ای، قالیباف و فرماندهان سپاه پس از سه ماه حملات سازمان یافته شیمیائی به صدها مدارس دخترانه سراسر ایران، پس از سه ماه سکوت ناگهان به این نتیجه رسیده اند که این جنایات را خودشان محکوم کنند و بگویند مرتکبان به جنایت علیه بشریت دست زده اند (رئیسی) و مفسد فی الارض هستند(محسن اژه ای) و باید به اشد مجازات برسند( خامنه ای) و اما نقشه چیست؟ آیا قرار است همان گونه که می گویند مسببین حملات شیمیائی یعنی ماموران خودشان را به اشد مجازات محکوم کنند؟ و مغز خودشان را هم متلاشی می کنند؟

اینها پس از سه ماه حملات شیمیائی به مدارس ایران و حتی دستگیری و سرکوب معلمان، خانواده ها، و روزنامه نگارانی که برای حقیقت یابی تلاش می کردند، از جمله روزنامه نگار شجاع علی پورطباطبائی از ترس افکار عمومی دست به فرار از جلو زده اند و حالا می گویند می خواهیم "مرتکبین" را مجازات کنیم. البته مرتکبین که خودشان و عواملشان باشند که هرچه کرده اند برای نجات حکومت اسلام کرده اند و مستحق ترفیع مقام هستند.

پس قرار است"مرتکبین" از میان بی گناهان انتخاب شوند، زیر شکنجه های وحشیانه اعتراف کنند و در صداوسیمای کریه اسلامی به کارهای ناکرده اعتراف کنند وبعد هم اعدام شوند. تا عدالت اسلامی به کاملترین وجه ممکن اجرا شود.

البته فراموش نکنیم که رژیم از تظاهرات بزرگ فردا شانزدهم اسفند معلمان و نیز تظاهرات و اعتراضات دیگری که در ایران علیه حملات شیمیائی به مدارس در حال تدارک است وحشت زده شده است.

قربانیان نقشه پلید رژیم باید بگویند ما برای بدبین کردن مردم به رژیم به حملات شیمیائی روی آوردیم و یا دشمن خارجی به ما پول داده بود و کسی هم نباید از آنان بپرسد که شما مگر چقدر امکانات شیمیائی، چه تعداد وسایل نقلیه و چه تعداد آدم های مجرب و سازمان یافته در اختیار داشتید که به بیست استان و صدها مدرسه حملات شیمیائی بکنید و دستگاههای اطلاعاتی و دوربین های نصب شده در کنار مدارس و اماکن و خیابانها نیز در این سه ماه هیچ ردی از شماها را پیدا نکنند؟ پس سناریوی کثیف تروریسم اسلامی حاکم پس از حملات شیمیائی آن است که از میان جوانان بیگناه قربانی بگیرد. و این ترفند جنایت جدیدی است که برای تطهیر آمران حملات شیمیائی قرار است به اجرا درآید.

اما ایرانیان همه می دانند که آمران که هیچ حتی هیچ یک از عاملان این حملات تروریستی به هیچ وجه به مردم معرفی نخواهند شد بلکه رژیم ضحاک صفت بی شرافت همان گونه که اشاره شد قربانیان را از میان مردم معترض انتخاب خواهد کرد. ما باید از هم اکنون برای خنثی کردن این ترفند جنایتکارانه بسیج شویم. هر کس هر اطلاعاتی که می تواند درباره حملات شیمیائی سازمان یافته علیه مدارس گرد آوری کند، روزنامه نگاران و وکلای شجاع در این باره خبر رسانی کنند و خلاصه برای جلوگیری از یک فاجعه جدید هر کس هر ابتکاری دارد مطرح کند.

معلمان در قطعنامه شان که فردا در اعتراضات سراسری علیه حملات شیمیائی قرائت می کنند مطرح ساخته اند:

"به منظور پیشگیری از رفتار خشونت بار مسموم سازی دانش آموزان از حاکمیت می خواهیم به هیاتی از فعالان مدنی، صنفی و سیاسی مستقل به همراه جمعی از پزشکان و اساتید متخصص و وکلای مدافع حقوق بشر اجازه بررسی همه جانبه موضوع مسمومیت سازی مدارس بدهند تا حقایق و واقعیت ها به صورت شفاف بررسی و نتیجه آن به اطلاع مردم ایران رسانده شود". رژیم البته هرگز چنین اجازه ای را برای حقیقت یابی نخواهد داد.

ما ایرانیان خارج از کشور باید از نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر درخواست کنیم که کمیته های حقیقت یاب برای اعزام به ایران تعیین کنند. نباید بگذاریم رژیم آمران و عوامل جنایات خود را با دروغ و جهل و متهم کردن دشمن خارجی و فعالان سیاسی داخلی پنهان کند. و همزمان مرتکب جنایات دیگری شود!