حسن هاشمیان - ویژه خبرنامه گویا
ممکن است بنده با یکی دو تا از کارکنان تلویزیون ایران اینترنشنال اختلاف نظر داشته باشم یا «تبلیغ فراتر از وزن حقیقی خود» برای یک جریان سیاسی خاص را نپسندم، اما در مجموع تلویزیون ایران اینترنشنال یک تجربه نوینی در رسانههای فارسی زبان به حساب میآید که توانست وارد بیشتر منازل ایرانیان در داخل و خارج کشور شود و در یک فرآیند دوسویه بین رسانه و مخاطب، بیشترین تعامل دو طرفه را کسب کند.
بسیاری از ایرانیان و به ویژه در داخل کشور، این رسانه را تلویزیون خبری اول خود تلقی میکنند و بسیاری دیگر با تصویر گرفتن از مشکلات روزمره خود، این رسانه را منعکس کننده وضعیت موجود آنها و «درهم شکننده» سکوت قبرستانی رسانههای جمهوری اسلامی میدانند.
علاوه بر این، در شرایط سیاسی امروز ایران که جمهوری اسلامی با رسانههای «یک سویه» خود و قطع و یا محدود کردن اینترنت، تلاش میکند واقعیتهای امروز جامعه ایران را به نفع خود سانسور کند و ایرانی باب میل ولی فقیه به نمایش بگذارد، رسانهای مانند ایران اینترنشنال به صدا و تصویر اکثریت سرکوب شده مردم ایران مبدل شده و امید بسیاری از ایرانیان برای تداوم انقلاب «زن ، زندگی، آزادی» را تداعی میکند. مزید بر این جدال رسانهای در شرایط حساس امروز ایران، به جدال میان تاریکی و نور مبدل شده است و در حالیکه جمهوری اسلامی با تمام قوای خود سعی در گسترش تاریکی در تمام اقصی نقاط کشور دارد، رسانهای مثل ایران اینترنشنال مشعل روشنائی به دست گرفته و بر تاریکی پرستان و تاریکاندیشان و اعمال آنها میتاباند.
بر روی سرصفحه روزنامه واشنگتن پست نوشتهاند: «دموکراسی در تاریکی میمیمرد» و برای ما ایرانیها که رژیم ولی فقیه را خیلی خوب میشناسیم، تاریکی رسانهای وضعیت ایدهآل علی خامنهای است. زیرا در تاریکی است که براحتی میتوانند دروغ بگویند، آدم بکشند، غارت کنند، منتقدان و مخالفان را به زنجیر بکشند، حق حاکمیت ملی را از مردم سلب کنند و خود را نماینده «حکومت الله» جا بزنند و در فراتر از مرزها و فقط در سوریه نیم میلیون آدم بکشند و جار بزنند که در حال مبارزه با داعش هستند.
خبر خوش
به دو دلیل شبکه ایران اینترنشنال تعطیل نخواهد شد: دلیل اول اینکه این شبکه در فاصله کوتاه کارآیی حرفهای، اثرگذاری فوقالعاده بر تعداد بیشمار مخاطبین، وزن بالای آن در افکار عمومی و ارتباط عمیق و قابل اعتماد با میلیونها بیننده و شنونده را کسب کرده است. ایران اینترنشنال مانند یک شرکت موفق با سود بالا در بازار بورس عمل کرده است.هیچ کس یک شرکت موفق با سود بالا را در بازار بورس تعطیل نمیکند. ممکن است فروخته شود یا با شرکتهای دیگر ادغام شود، اما هرگز تعطیل نخواهد شد.
دلیل دوم به حوزه رسانه و رویاروئی رسانهای مربوط میشود.اگر جمهوری اسلامی خواهان تعطیلی ایران اینترنشنال باشد، آنگاه خود باید رسانههایی چون «العالم» و « المیادین» را تعطیل کند. اگرچه میزان تأثیر گذاری رسانههای عربی جمهوری اسلامی هرگز به پای ایران اینترنشنال نمیرسند و دو درصد قدرت آن را ندارند، اما اقلیت حاکم بر ایران، برای ارتباط با اقلیت هوادار خود در خاورمیانه و توجیه سیاست جنگافروزی خود در منطقه، شدیدا به شبکههایی مانند العالم و المیادین نیاز دارد و آنها را تعطیل نمیکند.
به نام «آفکام» دروغ نگویید
اگر آفکام (اداره ناظر بر رسانهها در بریتانیا) به حکم قطعی درباره محکومیت یک رسانه برسد، آن را بر روی سایت خود منتشر خواهد کرد و دیگر رسانهها، بسته به اهمیت موضوع آن را در سطوح مختلف بازتاب میدهند.اگر چیزی در سایت آفکام منتشر نشود، به این معنی است که حکمی صادر نشده است.ممکن است قبل از صدور حکم، آفکام با شاکی و مشتکی علیه تماس بگیرد و هدف حل موضوع با رضایت طرفین باشد، اما تماس با شاکی به معنی صدور حکم نیست.
صدور حکم قطعی از سوی آفکام ویژگیهایی دارد که خواننگان گرامی با مراجعه به سایت آفکام www.ofcom.org.uk میتوانند انواع حکمهای صادر شده را ببینند. از جمله این ویژگیها 1- نام رسانه و برنامهای که در آن مواد شکایت روی آنتن رفته است 2- نام شاکی و تاریخ شکایت 3- تأکید بر نقض مواد قانونی در موضوع شکایت. با اثبات این نقض، حکم قطعی صادر میشود 4- مواد قانونی که نقض به آن استناد شده است. بعنوان مثال ماده یک تبصره 14 یا ماده 2 تبصره 3 5-تاریخ صدور حکم.
در مورد تلویزیون ایران اینترنشنال چیزی بنام این رسانه در سایت آفکام منتشر نشده است و بنابراین حکمی صادر نشده است.