ویژه خبرنامه گویا

۱ - غزلی مرد و مردانه

دلبرا امشب بیا تا گردهم آئی کنیم

صبح برخیزیم و با هم راه پیمائی کنیم

خوش بود با ساز و کار بوسه های ائتلاف

هم حذر از تفرقه، هم رفع تنهائی کنیم

عده ای در ماه عکسی دسته جمعی دیده اند

چهره ها را یک به یک باید شناسائی کنیم

نازنینا آرزو کن تا به حق هشت تن

با همه آل عبا کاری تماشائی کنیم

گر رضای ما نشد حاصل ازین پیوندها

همتی از خود نشان داده خودارضائی کنیم

خیز تا درسی به آن لات فرشگردی دهیم

تا علاج لمپنی و بی سر و پائی کنیم

خوش سرودی ساخت باید سوژه اش: «بیدارباش!»

تا که آن را جانشین هرچه لالائی کنیم

گر شعار جمع ما «زن، زندگی، آزادی» است

باید از آن مرد و مردانه پذیرائی کنیم!

«مرد و مردانه» به طنز آوردم اینجا، خوش بود

گر زبان را پاک ازین الفاظ دمپائی کنیم

«مردی» و «نامردی» الفاظی است بی اصل و نسب

در دیلیت اش مرد و زن باید هم افزائی کنیم

هادیا عهد قلمفرسائی ما حیف شد

۲- پشیمانی من از تبریک رئیسی!

«پشیمانی من از تبریک رئیسی!». تیتر عجیبی است اما حقیقت دارد!

هفته پیش کارت تبریکِی دست انداختنی در مسخره کردن پرزیدنت رئیسی، منتشر کردم که در ستون تلگرام «گویا» نیز آمد و بعد دیدم که از آنجا چرخشی فراوان یافته و به قول اینترنتی ها «وایرال» شده است.

در اینترنت که به آن برخوردم، خودم هم خواندمش! بامزّه بود!! .... حالا .... ناگهان به خود آمدم و احساسی به من دست داد شاید مشابه آنچه به مخترع پشیمان دینامیت دست داده بود.

پس حالا که توجه خودم جلب این موضوع شده هموطنان عزیز را هم هشدار میدهم که یادمان باشد ابراهیم رئیسی برای دست داشتن اش در اعدام های ۶۱ و ۶۷ به «آیت الله قتل عام» معروف بود. اما از وقتی که رئیس جمهور شده با حماقت هائی که دارد، با بی سوادی اش، با کودنی و خرفتی اش، و با سوتی هائی که از «حلقوم» کثیفش درمیآید، سوژه جوک و مسخره و خندهٔ ما شده است.