علاوه بر ویدئوهای تبلیغی در اینترنت درباره سکس و لذت جنسی در اسلام، کتاب‌های زیادی هم در این خصوص منتشر می‌شود. اسد سیف، پژوهشگر، با تمرکز بر یک نمونه نگاهی دارد به "بردگی جنسی" زنان در تبلیغات جمهوری اسلامی در این حوزه.
اسد سیف - دویچه وله
در حالی که سانسورچی‌های وزارت ارشاد در کار بررسی کتاب‌ها بر هر واژه‌ای که نشان از میل جنسی داشته باشد حساس هستند و از نویسنده حذف آن را طلب می‌کنند، در چاپخانه‌های شهر قم هر سال ده‌ها کتاب در عرصه به‌اصطلاح "آموزش جنسی"، بی‌هیچ سانسوری، منتشر می‌شود که جز "پورنو" نمی‌توان نامی دیگر بر آنها نهاد.
اسلام در مقایسه با مسیحیت و یهودیت، دینی‌ست که بر لذت جنسی ارزش می‌گذارد. برخلاف دیگر ادیان، زناشویی را به صرف تولید نسل تبلیغ نمی‌کند و به سکس و لذت جنسی نیز نظر دارد. با نگاهی به کتاب‌های فقهی و یا احادیث به‌جا مانده از رهبران فرقه‌های اسلامی، می‌توان مطالب فراوانی در این عرصه یافت.
در اسلام، شهوت اگر از اندازه فراتر رود، بیماری‌ست. لذت جنسی تا آنجا مجاز است که از احکام دینی فراتر نرود. شهوت خارج از مدار دین گناه به شمار می‌رود و قابل مجازات است.
با نگاهی به آثار اسلامی اما می‌توان به نکته‌ای دیگر نیز پی برد و آن این‌که زن را در این لذت سهمی نیست و برای لذت جنسی زن جایگاهی در نظر گرفته نشده است. کتاب‌های آموزش جنسی در کلیت خویش به چگونگی اطاعت زن از شوهر نظر دارند و یا این‌که مرد چگونه می‌تواند از قدرت جنسی خویش استفاده کرده، آن را تقویت نماید.
👈مطالب بیشتر در سایت دویچه وله
علمای اسلام در باره زن و زناشویی زیاد نوشته‌اند. به طور کلی فصلی از هر "توضیح‌المسائل" به این موارد اختصاص دارد. در توضیح‌المسائل‌ها مردان حتی مجازند با کودک شیرخوار رابطه جنسی داشته باشند. در واقع بخش مسائل جنسی این آثار نیز که بی‌هیچ ایراد و سانسوری منتشر می‌شوند، شکلی از "پورنوگرافی" دارند. با توجه به قوانین بین‌المللی می‌توان کودک‌آزاری و یا دیگر آزارهای جنسی را نیز در آنها یافت.
در ماشین جستجوگر گوگل ۴۰۳ هزار نمونه از کتاب‌ها و مقاله‌های جنسی به اصطلاح اسلامی یافت می‌شود که چه بسیار قابل دانلود نیز هستند. برای نمونه به محتوای یکی از این آثار با عنوان "قانون قوه باه" توجه کنیم.
"قانون قوه باه (آداب زناشویی)، رهنمودهای چهارده معصوم" کتابی‌ست که در آداب زناشویی نوشته شده، بار نخست در اردیبهشت ۱۳۸۲ در قم توسط "انتشارات سلسله" تحت عنوان "طب‌المومنین" منتشر شده و از آن پس بارها و بارها همچنان در حال تجدید چاپ است.
نویسنده این کتاب محمدابراهیم آوازه نام دارد، "محقق و طبیب طب اسلامی" و "عضو مؤسسه تحقیقات حجامت ایران" است. او در پیشگفتار کتاب می‌نویسد: «در این کتاب قصد دارد جهت بالا بردن سطح آگاهی عمومی همه افراد جامعه در جهت رشد فکری در زمینه مسائل ازدواج و آداب زناشویی و همسرداری، با توجه به مسائل و دستوراتی که در احادیث توسط اهل بیت عصمت و طهارت آورده شده است، خدمت ارزنده‌ای برای مردم انجام داده باشد».
و توضیح می‌دهد که با حضور در دادگاه خانواده و "پُرس‌وجو از مراجعین و دیگر اقشار جامعه بر خود لازم" دانسته که "مطالبی در این زمینه گردآوری کرده، تألیف" نماید، زیرا "با توجه به مسائل و مشکلات آنها، به خصوص در زمینه طلاق، علت بسیاری از اختلافات زناشویی را بیشتر در عدم آگاهی مراجعین در ارتباط با چنین منابع عظیم و گرانقدر قرآن، احادیث و روایات دانستم... با استفاده از این احادیث، مشکلات زندگی و بیماریهای آمیزشی و نازایی، که گریبانگیر مردم می‌باشد، حل می‌شود. زنان و مردان در دادگاه‌های خانواده عمرشان هدر نمی‌رود و جلوی طلاق و اختلافات خانوادگی و بی‌سرپرست ماندن فرزندان بی‌گناه گرفته" می‌شود.
قوه باه بر نیروی جنسی مرد دلالت دارد. باه در لغتنامه دهخدا، "وطی بسیار، مجامعت، مباشرت" معنا شده است.
برای این‌که دانسته شود "محقق و طبیب" گرانقدر "طب اسلامی" چه کشف عظیمی برای حل "مشکلات زندگی و بیماریهای آمیزشی و نازایی" کرده‌اند و برای پیشگیری از "طلاق و اختلافات خانوادگی و بی‌سرپرست ماندن فرزندان بی‌گناه" چه راهی یافته‌اند، به گوشه‌ای از تحقیق ایشان رجوع می‌کنیم.
کتاب در بیست و یک فصل تنظیم شده که هر فصل خود به مسائلی مختلف می‌پردازد. از جمله فصل‌ها عبارتند: در بیان بهترین زنان، حقوق و وظایف زن و شوهر نسبت به یکدیگر، خواص جماع و آثار و ثواب‌های آن، آداب جماع و اعمال مؤثر در آن، آماده شدن برای جماع و اعمال قبل از دخول، چگونگی تشکیل نطفه و عوامل تأثیرگذار بر آن، چیزهایی که قوه جماع را زیاد می‌کنند، عوامل مؤثر در نعوظ (ایستایی و راستایی آلت مرد)، عوامل مؤثر در کم کردن قوه باه و شهوت، استمناع و اثرات مخرب آن بر جسم و روح، احکام و مسائل شرعی جماع، در بیان چگونگی صفات مرد و زن، و...
تمامی فصل‌ها، بنا به ادعای نویسنده، در واقع نقل قول‌هایی هستند از قرآن، سخنان پیامبر و امامان که مؤلف آنها را از متون اسلامی استخراج و بر حسب موضوع دسته‌بندی کرده است. این اثر را می‌توان از دو نظر بررسی کرد: نخست به عنوان مفهوم "طب اسلامی" در جمهوری اسلامی و دیگر نقشی که برای زن در جامعه اسلامی پیش‌بینی شده است.
رقصندگان حرمسرا اثر فابیو فابی، خلق‌شده در سال ۱۹۰۴عکس: picture alliance/akg-images
- به نقل از حضرت علی: «هر کسی را دردی در بدن به هم رسید یا حرارت بر مزاجش غالب شد (فشار خون، داغ شدن بدن، خستگی و سستی و بی‌حالی و...) با همسر خویش جماع کند تا درد تسکین یابد».
- امام موسی کاظم: «دوست ندارم که تمامی دنیا از من باشد ولی یک شب بی‌زن بخوابم».
- سفارش‌های پیامبر به حضرت علی: «...عروس را در هفته اول از مصرف لبنیات و سرکه و گشنیز و سیب ترش منع کن... زیرا رحم به این چهار چیز نازا می‌شود و حصیر خانه بهتر از زن نازا می‌باشد... در اول و وسط و آخر هر ماه آمیزش نکن، که جنون و جذام و نقصان به زن و فرزند روی می‌آورد... هنگام بعدازظهر آمیزش مکن که اگر فرزندی بدنیا آید، احوال (دوبین) خواهد شد... به هنگام آمیزش سخن مگوی، که اگر فرزندی در آن حال متولد شود، از لال شدن ایمن نباشد. همچنین نباید کسی به عورت همسر بنگرد که نگاه به عورت او، موجب نابینایی (کوری فرزند) می‌شود... با همسر خود با یاد و میل زنان دیگر جماع مکن، که می‌ترسم اگر فرزندی پا بگیرد، دیوانه و ابنه‌ای و در صفتِ زنان باشد... ایستاده جماع مکن که این کار الاغ است، و اگر فرزندی در این حال به وجود آید، در بستر بول نماید و چون الاغ همه‌جا بول کند... زیر درخت میوه‌دار نزدیکی مکن که اگر فرزندی حاصل شود، جلاد یا آدمکش و یا کاهن شود... در برابر خورشید و آفتاب نزدیکی مکن، مگر آنکه خود را از نور با پرده‌ای بپوشانید. در غیر این صورت اگر فرزندی به دنیا آید، همواره در فقر و نکبت به سر برد... بر پشت بام جماع مکن که حاصل آن فرزندی منافق و ریاکار و بدعت‌گذار باشد... بین اذان و اقامه جماع مکن که در این صورت اگر فرزندی پدید آید، به خونریزی حریص باشد... با زن حامله‌ات جز با وضو نزدیکی نکن که اگر فرزندی متولد شود، کوردل و بخیل گردد... اگر شب جمعه جماع کنی و در اثر آن فرزندی پدید آید، سخنگو و حرف‌زن باشد و اگر روز جمعه پس از عصر نزدیکی کنی، دانشمند و معروف و مشهور گردد... در اول شب جماع مکن که ایمن نیستی فرزندت ساحر شود و دنیا را بر آخرت برگزیند...»
- بهترین زنان در بیان پیامبر اسلام: «کسانی هستند که بچه زیاد می‌آورند و با عاطفه و محبت و عفیف و پوشیده هستند، در خانواده عزیز و محترم و برای شوهر متواضع و فروتن می‌باشد، شوخ و اهل مزاح هست و نسبت به مردان پوشیده و خوددار می‌باشد، به سخن شوهر گوش فرا می‌دهد و فرمانبرداری می‌نماید، در خلوت خودش را برای همسرش می‌آراید و چون مردان ترک زینت نمی‌کند».
- روش پیامبر در انتخاب همسر: «گردنش را بو کن که اگر خوشبو باشد، بویش خوب و طیب است و نیز اگر غوزک پایش پُرگوشت باشد، فرجش هم پُر گوشت خواهد بود».
- زنانی که لذت بیشتر می‌بخشند: از حضرت علی نقل است «هر کس بخواهد هنگام جماع لذت بیشتر ببرد، زن کوتاه قد و چهارشانه گندمگون بگیرد، چنانچه لذت نبرد، مهرش بر عهده من است».
- از حضرت علی نقل است: «خوابیدن برای زن حلال نیست تا زمانی که خود را بر همسرش عرضه کند، یعنی لباس خود را از تن درآورده و به بستر شوهر برود و به او بچسبد».
- از محمد باقر به نقل از پیامبر آمده است: «اگر مرد به همسرش این جمله را بسیار بگوید: من دوستت دارم. محبت آن مرد از دل و قلب زن بیرون نخواهد رفت».
- به نقل از پیامبر: «زنی که شوهرش او را برای حاجتی صدا کند و او همچنان شوهر را سر بگرداند تا وقت بگذرد (برای جماع) که شوهر به خواب رود. چنین زنی را ملائکه لعنت کنند تا شوهر از خواب برآید».
- به نقل از پیامبر: «زن یکی از وسائل لذت و خوشی است، پس هر کس زن می‌گیرد، آن را ضایع نکند».
- امام باقر: وقتی که همسرانتان می‌خواهند با شما نزدیکی کنند، نماز خود را به درازا نکشید».
- به نقل از پیامبر: نزدیکی مرد به زن «ثوابش همان است که شمشیر کشیده و در راه خدا جهاد کند. پس چون با تو (زن) مجامعت کند، گناهان او می‌ریزد، چنان که برگ از درخت می‌ریزد، و چون غسل کند از گناهان خارج می‌شود».
و این همه تازه ده صفحه نخست کتاب است. در این کتاب البته از احساس و لذت جنسی زن چیزی گفته نمی‌شود. پنداری زن فاقد این احساس است و باید هم‌چون برده‌ای جنسی پیوسته‌ایام در خدمت مرد باشد.
