کوروش احمدی، دیپلمات سابق جمهوری اسلامی در سازمان ملل در واکنش به این پیشنهاد در یادداشتی نوشت: این طرح ولی نصر و علی واعظ در مقاله اخیرشان در فارین افرز را من اصلا درک نکردم؛ طرحی که می‌گوید به جای اینکه برجام برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی را مهار کند، این مهم از طریق یک توافق منطقه‌ای بین جمهوری اسلامی و عرب‌ها حاصل شود. به این شکل که جمهوری اسلامی و عرب‌ها به هم تضمین دهند که غنی سازی بالای ۵ درصد و بازفراوری پلوتونیوم نداشته باشند و جمهوری اسلامی موجودی اورانیوم ۶۰ و ۲۰ درصدش را رقیق کند و به خارج بفرستد و توافق در این مورد هم دائمی باشد و منطقه عاری از سلاح هسته‌ای در خلیج و تجارت آزاد در خلیج برقرار شود و جمهوری اسلامی متعهد به عدم حمایت از شبه نظامیان در شبه جزیره عرب شود و طرف مقابل نیز متعهد به عدم حمایت از معارضین جمهوری اسلامی شود. در مقابل، جمهوری اسلامی نیز امتیازات اقتصادی economic relief را به جایی اینکه از غرب بگیرد از عرب‌ها بگیرد و شورای امنیت هم این توافق را به جای برجام تایید کند و تدابیر تنبیهی برای متخلفان در نظر بگیرد. البته آمریکا نیز باید توافق کند که تجارت بین جمهوری اسلامی و جی سی سی را از شمول تحریم‌ها خارج کند.

احمدی در ادامه نوشته است: نصر و واعظ می‌گویند در این صورت یک رابطه قوی اقتصادی بین جمهوری اسلامی و جی سی سی می‌تواند ضامن تداوم توافق باشد؛ ضامنی که برای برجام وجود نداشت. اما نمی‌گویند که جمهوری اسلامی با جی سی سی که همه صادر کننده نفت هستند و اقتصادهایشان مکمل یکدیگر نیستند چه روابط قوی اقتصادی می‌توانند باهم داشته باشند که تضمین به شمار آید.

او نوشته است: آن‌ها که در جای دیگر مقاله می‌گویند اروپا از نظر اقتصادی نتوانست برای ایران کاری بکند، چگونه انتظار دارند که جی سی سی برای ایران کاری بکند و ایران به چنین چیزی دلخوش باشد. می‌گویند آمریکا نیز باید از این طرح استقبال کند چرا که بدون اینکه تحریم هایش علیه ایران را لغو کند، تنها جی سی سی را از تحریم‌ها مستثنی می‌کند و در عوض برنامه هسته‌ای ایران برای همیشه محدود می‌شود. این دو می‌گویند طرح خود را با شماری از کشور‌ها منطقه نیز مطرح کرده و پاسخ‌های مثبتی شنیده اند.

این دیپلمات سابق جمهوری اسلامی در سازمان ملل افزوده است: شاید من خیلی ساده ام که درک نمی‌کنم چرا جمهوری اسلامی باید قبول کند که تحریم‌های اروپا و آمریکا ادامه یابد و تنها به صرف قول همکاری اقتصادی با جی سی سی بپذیرد برنامه هسته ایش را بسیار بیشتر از برجام و بطور دائمی محدود کند. شاید دوستان تا این حد ساده نباشند و به کُنه طرح پی برده باشند.