مدت درازی بود که بازی در سیمای جمهوری و سلطنت خواهی در فضای محافظه کاریِ اپوزیسیونِ ایرانیانِ خارج از کشور چهره برکشیده بود. از این بازی، ناامیدی در ایجاد همبستگی در محافل ایرانیان، اندوهبار بوده است. در مداومت این "سیما" و ناامیدی برخاسته از آن، حکومت اسلامی هر چه بیشتر غره می‌شده و بر یکه تازی خشونت بار در ایران و منطقه می‌افزود. حکومت با این روال جا افتاده‌اش، بر سر گردنه ستم شیخی-شیعی خود کمین می‌کرده؛ داخل را سرکوب و از خارج باج خواهی و اخاذی می‌کرد. و همواره به همین روشِ سرکوبگرانه و باج خواهانه، جولان می‌داد. اما بالاخره، بر اثر بحران ناکارآمدی و مدیریت سیاسی جامعه، گریبانش گرفته شد. در این هنگام، حکومت اسلامی آس اصلاح طلبی‌اش را رو کرد. اما با خوابیدن روی این آس، بحران ساختاری تخفیف نیافت. در دل تیرگی‌های حکومت اسلامی، جنبش‌ها و حرکت‌های اعتراضی مانند "جنبش سبز" و فراتر و رادیکال تر از این جنبش، "دی ۹۶" و "آبان ۹۸" که حاوی تجلی نو بود، سر برآوردند. این "تجلی نو" چیزی نبوده جز خیزش انقلابی ۱۴۰۱ در مفهوم "زن زندگی آزادی" که آن "خواب" را، آشفته کرده است.
پیش از برآمد "تجلی نو"، انتشار "پیمان نوین" که جوهر مضمونی‌اش را نقشی از مفاهیم همبستگی و سکولاریسم مزین کرده بود، جمهوری و سلطنت بازی در حال رنگ باختن بود. تلاش برای ایجاد همبستگی نوید بخش تأسیس نظام سیاسی سکولار در آینده ایران بوده و مدام در حال زایش و رویش. در همین میانه راه بود که مشعل خیزش انقلابی در دل تاریکی حکومت اسلامی بر دستان زنان ایرانی به اهتزاز در آمد و با تکانه مردان ایرانی، آنها را تمام و کمال پشتیبان سرافرازانه این خیزش انقلابی بی بدیل در ایران و حتا در جهان، کرد. افکار عمومی جهان به تحسین "زن زندگی آزادی" نشست. تشکیل شورای همبستگی شش نفره و انتشار "منشور مهسایی" پاسخ درخور بوده به این خیزش و امیدی شده بوده برای همه آنهایی که از مدت‌ها قبل بازی "جمهوری-سلطنت را کنار نهاده و دل در گرو تشکیل همبستگی ایرانیان بسته بودند و نوع حکومت را در یک رفراندومِ پس از پایان حکومت اسلامی، واگذاشتند.
اثرات این بازی مضحک و ناشایست باعث شده تا اجتماع بزرگ ایرانیان خارج از کشور که به همبستگی دلبسته بودند سرخوره شوند و به همان میزان سلطنت طلبان حقیقی و غیر حقیقی به میدان آیند و برای همه یقه درانی کنند! این روزها همگان شاهد این یقه درانی‌اند. سازمانهای جمهوری خواه زهوار در رفته که ده در صد از رأی ایرانیان خارج از کشور را ندارند نیز، چیزی بر آنها افزوده نشده میگید نه، بنام سازمانهای جمهوری خواه در پشتیبانی از خیزش انقلاب زن زندگی آزادی اعلام متینیگ یا تظاهرت کنند این گوی و این میدان. باری، رویش این نهال می‌رفت تا به درخت تنومند "همبستگی ایرانیان" فراروید. اما تفرقه افکنان از جناح جمهوریخواه بگیرید تا سلطنت طلبان حقیقی آن را تاب نیاورده، شمشیر از نیام برکشیده و با همدستی "سلطنت طلبانِ" حکومت اسلامی بر قلبش ضربت نواخته و برای فروپاشی‌اش جشن گرفته و "کلاغ پر" کنان رقصیدند و مرگ این نهال تازه آغاز شده را اعلام داشتند. بار دیگر، حسرت و ناامیدی بر جان‌ها سقلمه زد و اندوه در فضا مستولی گشت. مرا زین پس ز خط و خط کشی‌های سیاسی کاری نیست.
عطایش را به لقایش بخشیدم
نیکروز اعظمی
