ابتدا و پیش از آن که سایبری های چهارگانه ی همیشه حاضر در بخش کامنت های «خبرنامه گویا» شمشیرهای شان را از غلاف بیرون بکشند و مرا مضروب کنند، خودم مثل بچه آدم عرض کنم که به شدت با تروریسم و تروریست بازی مخالف ام.
خبر هم ندارم که آیا آقای جمشید شارمهد، که می گویند کارهای تروریستی کرده، آیا واقعا چنین کارهایی کرده یا نه، علاقه ای هم به دانستن اش ندارم.
اما اگر فرض را بر این بگذاریم که او دستکم از خارج از کشور، نمی توانسته کارهای تروریستی کند و در قد و اندازه ای هم نبوده که بگوییم تروریست به ایران گسیل داشته به عنوان یک انسان دربند، آرزوی آزادی او یا حداقل تبدیل حکم اعدام اش به حبس ابد را دارم.
نظر به این که شارمهد تابعیت آلمان را دارد فکر کردم بد نیست خطاب به مسوولان آلمانی بگویم حالا که در میان کشورهای اروپایی قبح مبادله اسرا کاملا فرو ریخته و تروریست را با آدم بی گناه مثل آب خوردن معاوضه می کنند، آلمان هم چیزی جلوی سگ های حکومت نکبت اسلامی بیندازد تا آن ها بلکه دست از دریدن این شهروند ایرانی-آلمانی بردارند.
این که فقط بلژیکی های خالص یا فرانسوی های خالص یا الان هم صحبت از این است که یک سوئدی خالص با جنایتکاری مثل حمید نوری مبادله شود کار خوبی نیست و مگر ایرانی های دو تابعیتی کور و کچل هستند که با جنایتکاران اسلامی مبادله نشوند؟ چرا آزادی این شکلی برای شهروندان خالصا اروپایی خوب باشد برای ایرانی های اروپایی شده خوب نباشد؟
پیشاپیش خدمت سایبری های گرامی، عرض می کنم که چون به گفته ی این عزیزان، آلمانی ها فارسی نیستند و ابله هم نیستند که مطلب مرا در «خبرنامه گویا» بخوانند، نامه ی درخواست خود را به آلمانی شیوا برای شان فرستاده ام تا اگر گوش شنوایی باشد، حرف مرا بشنود و این زندانی بی کس، از مرگ رهایی یابد.
