فدراسیون ووشو با انتشار بیانیهای از حمله یک فرد به ساختمان این فدراسیون و خوابگاه تیم ملی دختران خبر داد که باعث خسارت به اموال فدراسیون و زخمیشدن برخی ووشوکاران شده است.
***
رئیس فدراسیون ووشو در مورد حمله امروز به خوابگاه تیم ملی ووشوی زنان توضیحاتی ارائه کرد.
به گزارش اعتمادآنلاین، ماجرا از روز سهشنبه با درگیری فیزیکی شدید بین احسان دهپهلوان، پدر دو سانداکار همدانی، با عوامل و برخی داوران آغاز شد، درگیریای که با بازداشت دهپهلوان برای ساعاتی فضای رقابت را به حالت اولیه برگرداند اما با آزادی او و حضورش در فدراسیون ووشو تنشها اوج گرفت. برخی از خبرگزاریها از حمله کارمندان فدراسیون با بیل به همسر دهپهلوان نوشتند و در طرف مقابل هم پدر دختران ووشوکار بیکار ننشست و شیشه فدراسیون را شکست و در ادامه کار به حمله و درگیری در خوابگاه تیم ملی زنان ووشو کشیده شد. شهربانو منصوریان قهرمان سابق ووشو ویدئویی از این حمله در صفحه شخصی اینستاگرامش منتشر کرد و خطاب به وزارت ورزش گفت چه کسی قرار است امنیت ما را تامین کند؟
نکته عجیب در حمله دهپهلوان به خوابگاه دختران تیم ملی، همراهی دخترانش بود! اینکه خانواده دهپهلوان چطور توانستند از حراست مجموعه عبور کنند تا شاهد این اتفاقات تلخ و زشت باشیم یک بحث جداگانه است اما تکرار این رفتارها به طور حتم ورزش کشورمان را زیر سوال میبرد. مخصوصاً اینکه دقیقاً چنین اتفاقی سال گذشته هم با نقشآفرینی دهپهلوان و حضور خواهران منصوریان رخ داده بود. صحبتهای دهپهلوان با برخی از جراید را احتمالاً شنیدهاید؛ حتی اگر حرفهای او صحیح باشد بحث اینجاست که اگر ناداوری صورت گرفته، نباید خودش را مجری قانون بداند و بخواهد از بالا تا پایین ارکان ووشو را تنبیه کند! اما در طرف مقابل فدراسیون ووشو هم برای دفاع و حمایت از دختران تیم ملی و داورانش بیکار ننشسته و سفت و سخت پیگیر جنجالهای پیشآمده است. امیر صدیقی، رئیس فدراسیون ووشو، با تاکید بر این موضوع پاسخگوی سوالات خبرنگار اعتمادآنلاین شد که در ادامه ماحصل این گپ و گفت را میخوانید.
*گویا سال قبل هم این فرد با عوامل برگزاری مسابقات درگیر شده. شما تعریف کنید موضوع چه بود؟
در تیرماه سال گذشته در مسابقات قهرمانی کشور دختران که در گروههای سنی برگزار میشد این آقا حمله کرد به چادری که برای گرم کردن تیمها در نظر گرفته بودیم. بعد از آن ورود به حریم عنف کرد و با یکسری از ورزشکاران درگیر و سپس متواری شد.
*همان سال قبل اقدام قضایی از جانب فدراسیون ووشو انجام گرفت؟
بله. فدراسیون ووشو آن پرونده را به صورت قضایی پیگیری کرد که برای ایشان به دلیل تخریب هفت ماه حبس و برای برهم زدن نظم عمومی هشت ماه حبس و ۲۷ ضربه شلاق در نظر گرفته شد.
*اتفاقاتی که امسال هم به نحوی دیگر رخ داد. ماجرا را تعریف میکنید؟
ایشان دارای سه دختر است که هر سه ووشو تمرین میکنند و اهل همدان هستند و در قالب تیم همدان هر سه دختر ایشان در مسابقات قهرمانی کشور که در زاهدان برگزار میشد حضور داشتند. در ۳۰ خرداد دوباره او سعی میکند وارد سالن مسابقات شود که بازداشت میشود؛ یعنی همان رفتار پارسال را دوباره امسال تکرار میکند.
*حکم قضایی سال قبل اجرا شده بود؟
در مراحل دادگاه تجدیدنظر بود که به تازگی حکمش قطعی شده. البته به فدراسیون آمدند و چندین نفر را واسطه کردند و خواهش و التماس کردند که بگذریم اما باز هم فدراسیون کوتاه نیامد. ایشان آمد مکتوب تعهد داد که دیگر از این رفتارها نه از طرف خودش تکرار شود و نه خانواده و بچههایش اما متاسفانه در زاهدان هم همان کارها را انجام داد! خودش میگوید چون اختلال روانی دارم این کارها را میکنم و نمیتوانم خودم را کنترل کنم! در زاهدان بازداشت هم شد اما وقتی به تهران هم آمد آن رفتارهایش را تکرار کرد که در بیانیه نوشتیم و توضیح دادیم.
*این فرد گفته اسپری فلفل به او زدند. تایید میکنید؟
نه. همه اینها دروغ است. فیلمش موجود است. بعضی از دوستان مصاحبه با او را منتشر کردند و بعد تماس گرفتند و اظهار ناراحتی کردند. شرح واقعه را نوشتیم و مدارک مستند هم وجود دارد و پیگیر قضایی کردهایم.
*این بار هم اگر تعهد بدهند که تکرار نمیکنند چه؟
نه. یک کار زشت و ناپسند انجام داده و سعی کرده وارد خوابگاه دختران تیم ملی شود. فیلمش را هم شاید دیده باشید که با سنگ آسیب میرسانند. دیگر نمیشود به این راحتیها گذشت. چون دختران او هم چه در توهینها و چه در رفتارهای پدرشان همراهی کردند قطعاً کمیته انضباطی ورود میکند و با توجه به گزارشهایی که در زاهدان وجود دارد اتفاقات را بررسی میکند. ضمن اینکه شکایتهای مختلفی از جانب افراد مختلف مطرح است. افرادی که ضربه خوردند یا مجروح شدند.
*کسی دچار آسیبدیدگی هم شد؟
بله. با سنگ شیشههای خوابگاه را شکست و بچهها آسیب دیدند و از آن طرف هم وقتی سرپرست اردوهای آقایان میخواست جلوی او را بگیرد تا وارد حریم اردو نشود با او درگیر شده و به سرپرست ما هم آسیب رسانده است. انشاءالله به طور جدی پیگیر این مساله هستیم. فضای ووشوی کشور همیشه فضایی بوده به دور از تنش و مسائل اینچنینی.
*خوابگاه دختران کجاست که افراد متفرقه میتوانند به راحتی به آن محل رفتوآمد کنند؟
آکادمی ملی ووشو در داخل مجموعه ورزشی آزادی قرار دارد و تمام ورودها و خروجها زیر نظر حراست مجموعه ورزشی آزادی انجام میگیرد. با این افراد هم صحبت کردم و واقعاً نباید اجازه میدادند که اینها به همین راحتی داخل شوند. اما شاید چون دختران ووشوکارش همراهش بودند دقت نظر کافی نشده ضمن اینکه روز تعطیل هم بود.
*دختران ووشوکار هم همراه پدرشان بودند؟
بله. خانوادگی بودند و چند آقای دیگر!
*دهپهلوان میگوید حق دخترانش ضایع میشود. نظر شما در این باره چیست؟
سطح فنی ووشو در ایران به قدری بالا رفته که پیروز شدن در میادین داخلی کار بسیار سختی است. قهرمانی که از کشور خارج شود برای مسابقات برونمرزی به قدری خوب هست که بتواند روی سکو قرار بگیرد. طبیعی است که رقابتها سطح فنی بالایی داشته باشد و با این داد و فریادها و مغلطه کردنها ما زیر بار تغییر نتایج نمیرویم. همیشه حواسمان هست حق کسی ضایع نشود به همین خاطر هم برای برگزاری هر دوره مسابقات نزدیک به ۵۰ داور داریم، داورانی که آموزشهای خوبی دیدهاند و ویدئوها هم میتواند بازبینی شود، همه چیز شفاف و مشخص است. تا حالا هم کسی نبوده که تا این حد برای کادر داور و مسئولان برگزاری مسابقات شرایط را سخت یا ایجاد مزاحمت کند. اینها نشان میدهد که ایراد کار از این خانواده است. همین الان هم بچهها در اردوی تیم ملی هستند و آسیبهایی که به خاطر رفتارهای پدرشان میبینند وجود دارد. اینها قابل بررسی است از لحاظ روانشناسی. اما آنچه ما به دنبالش هستیم ایجاد آرامش است. میخواهیم اردوهای خوب تمرینی برای بچهها بگذاریم و همیشه سعی کردهایم از مسائل حاشیهای پرهیز کنیم اما یک نفر که سال قبل آن کار را میکند و چند روز قبل در زاهدان و باز هم در تهران این رفتار شنیع را تکرار میکند قابل دفاع نیست.
*حالا دهپهلوان واقعاً دروازهبان سابق پاس بود؟
من همین سوال را از همکاران شما پرسیدم و آنها هم گفتند نمیدانیم! خودش اینطور گفته!
*تکلیف دختران دهپهلوان چه میشود؟
با توجه به اینکه این دختران در سنگپراکنیها نقش داشتند دیگر جایگاهی ندارند. چون مشخص است از اینها ورزشکار نمیشود درآورد و به درد ورزش نمیخورند.
نقد مجاهدین خلق و مقاله مهرانگیز کار