خاتمی مرد خوبی است اما...

من در مورد هر انتخاباتی در آینده نظری ندارم و وقت خودم را برای این دست امور تلف نمی‌کنم. ولی در مورد رژیم سیاسی حرف می‌زنم و می‌گویم جمهوری اسلامی از اجتماع متناقض به وجود آمده و در چنین سیستمی انتخابات معنی ندارد. دموکراسی و انتخابات بدون احزاب معنی ندارد، پس از نظر من نهادی به نام انتخابات در ایران وجود واقعی ندارد و فقط پسوند و ابزاری است برای پز دادن و نمایش بازی کردن. نه اصلاح‌طلب واقعی داریم نه اصولگرای واقعی. اصلاح‌طلب ما نه جرات و جسارت پافشاری بر موارد مطروحه خود دارد و گاهی هم نمی‌داند به دنبال اصلاح چیست، اصولگرا‌ها هم نمی‌دانند به چه اصولی پایبندند. آقای سید محمد خاتمی مرد خوب و اخلاقمندی است، اما مشکل اینجاست که ما به سید خندان و شیک نیاز ندارم. سیاست مدار باید قوی و زمخت باشد. خاتمی به درد سیاست نمی‌خورد. یکی از خاطرات خوب من این بود که در یک ترم استاد عماد خاتمی (فرزند سید محمد خاتمی) بودم. خیلی پسر خوبی است، به او گفتم وارد سیاست نشوید، چون مانند پدرت هم خودت را اذیت می‌کنید و هم ملت را.

مصلحت چینی‌ها!

امیدوارم که نزدیکی ایران و عربستان واقعی و جدی باشد و بر اساس مصلحت چینی‌ها نباشد، که من شک دارم نه عربستان سعودی در این زمینه صداقت دارند و نه جمهوری اسلامی. در مورد روسیه هم به همین صورت. باید از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خواست که اگر ایران را دوست دارند خود را از سیاست به خصوص از سیاست خارجی بیرون بکشد و کار را به کاردان بسپارند.

دخترم به خاطر حجاب در اتوبوس غش کرد

در مورد مسئله حجاب مثل هر ایرانی دیگری با مفهوم حجاب اجباری به شدت مخالفم، اما ترجیح می‌دهم در حوزه تخصصی خود صحبت کنم. دو دختر دارم که متولد انگلیس هستند و کلا دو یا سه مرتبه به ایران سفر کرده اند. این چند مرتبه هم در سنین کودکی بودند و به سن بلوغ نرسیده بودند. دختر بزرگم در آخرین باری که به ایران آمد حدود ۷ سال سن داشت. سفری به نور داشتیم که برای بازگشت به تهران مجبور شدیم اتوبوس سوار شویم. من در جلوی اتوبوس نشستم و دو دخترم در ردیف‌های عقب‌تر نشسته بودند، از آئینه نگاه کردم دیدم دختر بزرگم غش کرده، چون مجبور بود لباس را مطابق نظر حاکمیت بپوشد و، چون آب و هوای تابستان تهران با لندن خیلی متفاوت بود، نتوانست تحمل کند؛ بنابراین من خودم مستقیم با مقوله حجاب درگیر بوده‌ام و می‌دانم این موضوع چقدر بی ربط است.

با توجه به انتقاداتی که به محمدجواد ظریف داشتید، امروز عملکرد او را در مقایسه به حسین امیرعبداللهیان چگونه ارزیابی می‌کنید؟

چرا باید او را با یاران رئیسی مقایسه کنم؟ چرا ظریف را با مرحوم خلعتبری و اردشیر زاهدی مقایسه نکنم؟ اساسا وزارت خارجه در جمهوری اسلامی در اختیار دولت‌ها نیست و تفاوتی هم نمی‌کند کدام دولت باشد، با اندکی نوسان همیشه تصمیمات مهم در سپاه گرفته می‌شود، نه وزارت امور خارجه.

زمانی که آمریکا قصد داشت سپاه را در لیست سازمان‌های تروریستی قرار دهد من به شدت مخالفت کردم و دفاع کردم، به وقتش دفاع می‌کنم، اما به عنوان یک ایرانی وظیفه دارم بگویم سپاه در ایران همه کاره است و این نظام نیست که اختیارات را به سپاه داده بلکه این قدرت و نفوذ سپاه است که هر آنچه بخواهد را در اختیار می‌گیرد. پس فکر نکنید که نظام جمهوری اسلامی چنین چیزی را می‌خواهد، خیر. در واقع کسی زورش به سپاه نمی‌رسد.

نحوه‌ای که سپاه وارد عرصه اجتماعی، سیاسی اقتصادی، فرهنگی و این پست‌ها شده، امروز راز بقای خود را در چیره شدن بر همه ارکان قدرت می‌داند. استاد دانشگاه می‌شوند و پدر علم جغرافیای سیاسی و دیگر علوم را درآورده‌اند و اقتصاد را به انحصار خود در آورده‌اند. به همین دلیل است که امروز کسی معنی واقعی دموکراسی را نمی‌داند و دانشجوی ما طوطی‌وار می‌گوید، دموکراسی یعنی حکومت مردم بر مردم از طریق نمایندگان خودشان. تجربه‌ای که از دنیای دموکرسی و علم سیاست در مراکز دموکراتیک جهان دارم، دموکراسی یعنی حاکیمت مطلق قانون. چرا دانشگاهی ما دموکراسی را اینگونه سبکسرانه و معمولی ترجمه و بیان می‌کند؟ چون دانشجوی ما محصول تسلط عده‌ای بر همه عرصه‌ها از جمله بر دانشگاه است.

وزیر خارجه رئیسی زبان‌های انگلیسی و عربی را به سخره گرفته

باز اصرار دارم بپرسم عملکرد دیپلماسی دولت انقلابی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی زبان انگلیسی بلد نیست. اگر به آقای رئیسی انتقاد هم کنیم می‌گوید همین است، نداریم. دلیلش هم روشن است، آنها برای این امور نیروی متخصص تربیت نکردند. می‌گویند انگلیسی بلد نیست که نیست، مگر وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا فارسی بلد است و نمی‌دانند که انگلیسی به هر حال زبان بین‌المللی است و حتی فرانسوی‌ها که روزگاری زبانشان زبان دانشگاه‌های جهان بود هم امروز کنفرانس‌های بین‌المللی خود را به زبان انگلیسی برگزار می‌کنند. اما فارسی زبان بین‌المللی نیست، چرا وزیر خارجه آمریکا باید فارسی بداند.

از طرفی ظریف گرچه زبان بلد است و باهوش‌تر از امیرعبداللهیان است ولی او هم صراحت ندارد و مثلا به جای اینکه بگوید «سپاه» همه کاره است می‌گوید «میدان» همه‌کاره است. خب چرا با صراحت نمی‌گوید سپاه؟ چون جرات ندارد مستقیم نام سپاه و سردار سلیمانی را به زبان بیاورد. چرا نمی‌گوید؟