او، که نخواست نامش فاش شود، افزود: «در همین مورد هم همان‌طور که آقای سیدعلی گفت، علی قرایی سه سال قبل، در زمان ریاستش بر هیئت فوتبال استان کرمان و در فصل ۱۳۹۹-۱۴۰۰، توانست با اهدای مبالغ گوناگون و سکه‌هایی که از سوی شرکت مس رفسنجان به او داده می‌شد، چند داور لیگ برتری را بخرد تا مس رفسنجان در میانه جدول جا خوش کند و به جایگاه آبرومندانه‌ای در اولین فصل حضور در لیگ برتر برسد. پاداش این کارها نیز، از سوی مدیران صنعت مس ایران، انتخاب قرایی به‌عنوان مدیرعامل مس کرمان در سال جاری بود.»

سیدمهدی سیدعلی در گفت‌وگوی خود با خبرگزاری برنا و در تشریح این رخداد گفته بود: «سه سال قبل، در یک مسابقه، در هتل و در کیف سیستم رادیویی داوری برای من سکه گذاشتند. آن فرد آن زمان رئیس هیئت فوتبال یک استان بود و به من گفت تیم ما درحال افتادن [سقوط] است و کمک کنید تا نیفتیم. من [سکه‌ها را] برگرداندم و فورا به سرپرست فدراسیون فوتبال و رئیس کمیته داوران زنگ زدم و این اتفاق را گزارش کردم. در موبایل من همه اسناد [این پیشنهاد] موجود است. سرپرست فدراسیون گفت از طریق حراست پیگیری می‌کنیم و با رسانه‌ها صحبت نکنید تا ما خودمان پیگیری کنیم. به آن فرد [قرایی] گفتند استعفا بده و برو، او هم استعفا داد و رفت، اما همین حالا مدیرعامل یک تیم صنعتی است.»

اینکه چرا پس از افشای پرداخت رشوه علی قرایی به داوران فوتبال، او دوباره به سمت مدیرعاملی باشگاه مس کرمان منصوب شد و نهادهای نظارتی نیز واکنشی به این موضوع نشان نداده‌اند، از سوال‌هایی است که مدیران صنعت مس ایران، فدراسیون فوتبال، و وزارت ورزش جمهوری اسلامی تا کنون جوابی به آن نداده‌اند.

پرداخت رشوه‌های بزرگ به داوران فوتبال در لیگ‌های گوناگون ایران از سوی باشگاه‌های عمدتا صنعتی و پولدار مسئله‌ای است که از شهریور ۱۳۹۲ و پس از افشاگری علی دایی، سرمربی وقت باشگاه پرسپولیس، علیه محسن قهرمانی، داور دیدار پرسپولیس و سپاهان، مطرح شد و اوج گرفت.

علی دایی، که اکنون مقام‌های امنیتی جمهوری اسلامی او را به‌دلیل حمایتش از خیزش سراسری اخیر، به‌طور غیررسمی از حضور در فوتبال ایران و مربیگری محروم کرده‌اند، پس از پایان مسابقه پرسپولیس با سپاهان در اصفهان، در نشست خبری افشا کرد که محسن قهرمانی پیش از انجام مسابقه از او درخواست دریافت مبلغی را کرده بود تا مسابقه را به نفع پرسپولیس سوت بزند، که پس از امتناع دایی، قهرمانی در آن مسابقه حساس به ضرر پرسپولیس تصمیم‌های آشکارا شگفت‌انگیزی گرفت.

در نهایت، پس از اثبات ادعای علی دایی در کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، قهرمانی مدتی از حضور در میدان‌های ورزشی محروم شد، اما با ادامه‌یافتن سوت‌های شبهه‌انگیز در فوتبال ایران، سود بردن برخی تیم‌های خاص از اشتباه‌های داوری در مسابقات پیاپی در سال‌های اخیر، و افشاگری اخیر سیدمهدی سیدعلی به ‌نظر می‌رسد ماجرای رشوه دادن به داوران فوتبال و فساد مالی در باشگاه‌های صنعتی و حکومتی همچنان ادامه دارد و هیچ نهاد نظارتی نیز توان یا علاقه‌ای برای برخورد قضایی با رشوه‌دهندگان و رشوه‌گیرها ندارد.

سیدمهدی سیدعلی در بخش دیگری از سخنانش درباره مشکلات داوران ایران در صداوسیمای ایران گفته است: «در چند فصل گذشته، به‌صورت افسارگسیخته دستمزد بازیکنان فوتبال در ایران اضافه شده که حقشان است، اما چرا دستمزد یک داور در لیگ برتر باید حدود ۵ میلیون تومان باشد؟ پرکارترین و تاپ‌ترین داور ایران در فصل گذشته با ۱۲ قضاوت و پس از کسر مالیات تنها ۵۴ میلیون تومان درآمد داشته است که معنای حقوق ماهیانه حدود ۵ میلیون تومانی را دارد.»

در شرایطی که همچنان چند پرونده اختلاس مالی علیه مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، در قوه قضاییه جمهوری اسلامی مفتوح است، و با توجه به اینکه او خود جزو مدیران ارشد و سابق فولاد مبارکه اصفهان است، در نتیجه، نمی‌توان از این عضو سابق سپاه پاسداران و رئیس فعلی فدراسیون فوتبال ایران انتظار رسیدگی به فسادهای موجود در فوتبال ایران داشت.

در یک نمونه، سال گذشته رسانه‌های ایران از اختلاس ۹۲ هزار میلیارد تومانی مدیران فولاد مبارکه اصفهان پرده‌برداری کردند و نام محمدرضا ساکت، مدیرعامل فعلی باشگاه سپاهان اصفهان، به‌عنوان زیرمجموعه فولاد مبارکه، در میان مدیران دریافت‌کننده حقوق‌های نجومی به چشم می‌خورد. جالب است بدانیم که محمدرضا ساکت در دو دهه گذشته در باشگاه سپاهان و همچنین فدراسیون فوتبال، از مدیران تحت امر مهدی تاج بوده است.